ΚΡΙΤΙΚΑΙ ΑΠΟΤΙΜΗΣΕΙΣ

γ) Κρίσεις᾽Αμαλίας Φλέμιγκ

 

᾽Απὸ τὸ βιβλίο της : Amalia Fleming, A piece of truth (Houghton Mifflin company Boston 1973), · ἑλληνικὴ  ἔκδοσις ὑπὸ τὸν τίτλον :  ᾽Αμαλία Φλέμιγκ, Προσωπικὴ κατάθεση,  μετάφρασις Νίκου Φωκᾶ (Βιβλιοπωλεῖον τῆς «῾Εστίας», ᾽Αθήνα), 1995.

 

«... Θυμᾶμαι τὶς συζητήσεις μου μὲ τὸν Χρῆστο Σαρτζετάκη, ὅταν τὸν πρωτογνώρισα στὸ Παρίσι. Μοῦ εἶχε κινήσει ἀμέσως τὴ συμπάθεια. ῎Εξυπνος, μὲ βαθειὰ μόρφωσι, ἡ προσωποποίησι τῆς ἀκεραιότητας, εἶχε συγχρόνως μιὰ συγκινητικὴ παιδικὴ ἀφέλεια. ῏Ηταν περήφανος ποὺ ἦταν δικαστής. ῏Ηταν φανερό, πὼς δὲν θὰ μποροῦσε νά ᾽χε διαλέξει ἄλλη σταδιοδρομία, ποὺ νὰ τοῦ ταίριαζε περισσότερο.

.............................................................

῾Ο Σαρτζετάκης, ὁ τόσο ἀδέκαστος καὶ ἀμερόληπτος δικαστής, δὲν θέλησε ποτὲ νὰ συνδεθῇ μὲ ὁποιοδήποτε πολιτικὸ κόμμα μήπως καὶ ἐπηρεαστῇ ἡ ἀμεροληψία του. ᾽Αρνιόταν ἀκόμα καὶ νὰ ἐκφράσῃ τὶς πολιτικές του πεποιθήσεις. Παρ᾽ ὅλα αὐτά, τὰ φιλελεύθερα ἰδανικά μας ἦταν τὰ ἴδια. ᾽Ονειρευόμαστε κι οἱ δυὸ μιὰ ῾Ελλάδα προοδευτική, στὴν ὁποία θὰ δινόταν στὸ λαὸ ( λαὸ ἀνεκτικό, καλόκαρδο, μὲ ἀνοιχτὲς ἰδέες, ἀληθινὰ δημοκρατικὸ καὶ ἐναντιωμένο σὲ κάθε παράνομη ἀνάμιξι τῆς κυβερνητικῆς μηχανῆς), παιδεία καὶ καλλιέργεια ἀντάξιά του, καὶ ἡ δυνατότητα νὰ ὁλοκληρωθῇ σύμφωνα μὲ τὴν φυσική του εὐφυΐα καὶ τὴν φυσική του τάσι.

..............................................................

Αὐτὰ συζητούσαμε πολλὲς φορὲς μὲ τὸν Σαρτζετάκη καὶ συμφωνούσαμε, πὼς κάτι στραβὸ στὸν κυβερνητικὸ μηχανισμὸ καὶ στὴν πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα συνέθλιβε κάθε φιλελεύθερο διανοητὴ στὴν ῾Ελλάδα, ἐμπόδιζε τὴν πρόοδο.

Μὰ ἐκεῖνος ἦταν αἰσιόδοξος. ὅλα θὰ διωρθώνονταν. Μόνο μπροστὰ πάει τὸ ποτάμι, δὲν μπορεῖ νὰ γυρίσῃ πίσω, καὶ ἂς τὸ σταματοῦν καμμιὰ φορὰ «ἀντιδραστικὰ νησάκια». Καὶ μὲ ἔκανε καὶ ἐμένα νὰ ξαναβρίσκω τὰ ὄνειρα τῆς νιότης μου, τὴν ἐποχὴ τῆς ναζιστικῆς κατοχῆς, τὸ ὄνειρο μιᾶς ἐλεύθερης, προοδευτικῆς, ἀνεξάρτητης ῾Ελλάδος, ὅπου θὰ βασίλευε ὁ ἀπόλυτος σεβασμὸς τοῦ ἀνθρώπου.

Αὐτὸ τὸ ὄνειρο, αὐτὴ ἡ πεποίθησι μᾶς εἶχαν δώσει τὸ θάρρος, νὰ ἀντιμετωπίσουμε ἀπτόητοι τὶς κακουχίες, τὴν φυλάκισι, τοὺς κινδύνους. Τὶ πίστι εἴχαμε γιὰ τὸ μέλλον ! ... ».

 [ σελίδες 39-40 τῆς ἀγγλικῆς καὶ 55-57 τῆς ἑλληνικῆς

ἐκδόσεως τοῦ βιβλίου τῆς Ἀμαλίας Φλέμιγκ]