ΚΡΙΤΙΚΑΙ ΑΠΟΤΙΜΗΣΕΙΣ

δ) Κρίσις Πρυτάνεως Γιάννη Πανούση

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ Α. ΠΑΝΟΥΣΗ

ΠΡΥΤΑΝΕΩΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΕΙΣ ΕΠΙΤΙΜΟΝ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ

ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΛΟΓΙΑΣ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 (Κομοτηνή, 28η Νοεμβρίου 1996)

῾Ο ᾽Ανακριτὴς πιέζεται. ῾Ο ᾽Ανακριτὴς συσφίγγεται. ῾Ο κλοιὸς γύρω του στενεύει.῾Ο ᾽Ανακριτὴς  ἀγρυπνᾷ. Τὸ πρόσωπο τοῦ ᾽Ανακριτῆ ἔγινε κάρφος ἐν ὀφθαλμῷ στοὺς πρωτοδεινόσαυρους

 Β. Βασιλικοῦ,  Ζ .

Αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο, ποὺ κρατοῦσε ἕνα μεγάλο στηθοσκόπιο, γιὰ νὰ ἀφουγκρασθῇ τὸ βάθος τῶν πραγμάτων, τιμάει σήμερα τὸ Τμῆμα ῾Ιστορίας καὶ ᾽Εθνολογίας καὶ ὅλο τὸ Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Τὸν τιμάει γιὰ τοὺς πολλαπλοὺς συμβολισμούς, ποὺ ὁ πρῴην Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κύριος Χρῆστος Σαρτζετάκης προσέφερε στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία : Τὸ ἀδέκαστο καὶ ἀκέραιο τοῦ Δικαστῆ, τὸ βαθυστόχαστο καὶ εὐρυμαθὲς τοῦ πνευματικοῦ ἀνθρώπου, τὸ ἄμεμπτο καὶ συνεπὲς τοῦ ᾽Ανώτατου ῎Αρχοντα.

῾Ο Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἔχει ἀναφορὰ στὸ ῎Εθνος, τὸν λαὸ καὶ τὴν ῾Ιστορία καὶ δὲν πρέπει ἁπλῶς νὰ νοιάζεται, πῶς θὰ γίνῃ ἀποδεκτὸς ἀπὸ ἕνα ἢ ἀπὸ πολλὰ κόμματα. Τὸ Κράτος Δικαίου ἐνδιαφέρει καὶ ὄχι ἁπλὰ τὸ κομματικὸ σύστημα ἢ συμφέρον. ῾Ο τιμώμενος σήμερα ἔδωσε τὸ δικό του στίγμα στὴν ἄσκησι τῶν ἁρμοδιοτήτων του.

 ῾Η προσωποποίησι τῆς ἐξουσίας ὑπογραμμίζει τὴν ὑπευθυνότητα τοῦ ὀργάνου, σὲ ἀντίθεσι μὲ τὴν ἀνωνυμία τοῦ γραφειοκρατικοῦ συστήματος. Καὶ ὁ Κύριος Χρῆστος Σαρτζετάκης εἶχε ὑψηλὸ αἴσθημα εὐθύνης καὶ χρέους.

῾Ο Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας συμβολίζει τὴν ἐθνικὴ ἑνότητα, ἀναλαμβάνει τὴν προστασία τοῦ Συντάγματος καὶ ἐγγυᾶται τὴν ὁμαλὴ λειτουργία τοῦ πολιτεύματος. ῾Υπάρχει ὅμως ἔστω καὶ ἕνας ῞Ελληνας, ποὺ νὰ πιστεύῃ, πὼς ἀρκεῖ ὁ θεσμὸς καὶ δὲν παίζει ρόλο ὁ φορέας ; ῾Ο Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κύριος Χρῆστος Σαρτζετάκης παρεῖχε τὸ  ἄνωθεν καλὸ παράδειγμα, συμβάλλοντας σημαντικὰ στὴν ὁμαλὴ λειτουργία τῶν δημοκρατικῶν μας θεσμῶν.

Κάθε γενιὰ ἔχει τὰ θύματά της. ῍Ας ἦταν κι᾽ αὐτὸς  τὸ θῦμα τῆς δικῆς του γενιᾶς .  ῎Ετσι σκεφτόταν ὁ ᾽Ανακριτὴς στὸ  Ζ . ῾Η τύχη ὅμως εἶναι πάντα ἀγαθὴ μὲ τοὺς καλοὺς κἀγαθούς. ῎Ετσι ὁ ᾽Ανακριτὴς δὲν ἔγινε θῦμα, ἀλλὰ σύμβολο.

Θέλει ἀρετὴ καὶ τόλμη ἡ ἐλευθερία, ἀλλὰ καὶ ἡ Δημοκρατία. Θέλει ὅμως καὶ δημόσιους ἄνδρες τοῦ ἤθους καὶ τῆς συνέπειας, ποὺ ἐπέδειξε σὲ ὅλες τὶς φάσεις τῆς ζωῆς του ὁ τιμώμενος σήμερα.

Καὶ γι᾽ αὐτὴ τὴν στάσι ζωῆς ὅλοι ἐδῶ στὸ Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θρᾴκης  καὶ στὴν Θρᾴκη τὸν εὐχαριστοῦμε.