·        Ἡ ἀλύτρωτη Βόρειος Ἤπειρος.

 

Καὶ διὰ τὴν Βόρειον Ἤπειρον, τὴν μαρτυρικὴν αὐτὴν καὶ ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια μόνον ἑλληνικήν γῆν, ὁ Χρῆστος Σαρτζετάκης πάντοτε μὲ παρρησίαν καὶ ἀκαταμάχητον τεκμηρίωσιν ἐτόνισε καὶ τονίζει, πρὸς πάντας, τὰ δέοντα.

 

Ἀπὸ τὶς πολυπληθεῖς σχετικὲς παρεμβάσεις του καταχωρίζονται ἐν συνεχείᾳ :

α) ἀπὸ τὴν δημοσίαν δήλωσίν του τῆς 12^ης Σεπτεμβρίου 1994, - μὲ ἀφορμὴν τὴν καταδίκην «πέντε Βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν μας ἀπὸ δικαστήριο τυράννων, σταλινικῶν ἐπιγόνων, στὰ Τίρανα, μὲ κατεσκευασμένες κατηγορίες καὶ ἀνύπαρκτα ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα»,  -  ἀπόσπασμά της ἐναντίον τῆς ἐγκαταλείψεως τῆς ὀνομασίας «Βόρειος Ἤπειρος» καὶ υἱοθετήσεως, ἀντ’ αὐτῆς, τοῦ ὅρου «Νότιος Ἀλβανία», τὸν ὁποῖον διάφορα δημοσιεύματα, ἢ ἀκόμη καὶ ἀνερμάτιστοι πολιτικοὶ ταγοὶ ἔχουν ἀρχίσει νὰ χρησιμοποιοῦν∙ ἀπερισκέπτως, ἀφοῦ ἔτσι συντελεῖται ἡ διολίσθησις πρὸς τὴν ἐθνικήν μας ἀμνησίαν καὶ διευκολύνεται ἡ συσκότισις τῶν ἑλληνικῶν συνειδήσεων ὡς πρὸς τὰ ἐπὶ τῆς περιοχῆς ἀπαράγραπτα δίκαια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, πρὸς μεγάλην βεβαίως χαρὰν τῶν ἐπιβούλων.

β) πλῆρες τὸ κείμενον μηνύματός του τῆς 16^ης Φεβρουαρίου 1997 πρὸς  τὸ 30ὸν Ἐθνικὸν Συνέδριον τῆς Πανηπειρωτικῆς Ὁμοσπονδίας Ἀμερικῆς, Καναδᾶ καὶ Αὐστραλίας

 

 Ὁ ἀναγνώστης τῆς παρούσης ἱστοσελίδος θὰ συναντήσῃ καὶ εἰς ἀρκετὰ ἄλλα σημεῖα της ἀναφορὲς εἰς τὸ ἐθνικὸν αὐτὸ θέμα.

 

 

-         Ἀπόσπασμα δημοσίας δηλώσεως τῆς 12^ης Σεπτεμβρίου 1994.

 

« ...  Καὶ βεβαίως, ἂς ἐγκαταλειφθῇ ἀμέσως ἀπὸ ὅλους ἡ συνήθεια, ποὺ ἀπεκτήθη ἐσχάτως, νὰ γίνεται λόγος περὶ Ἑλλήνων τῆς Ἀλβανίας καὶ ὄχι περὶ Βορειηπειρωτῶν. Διότι μὲ τὴν διατύπωσιν αὐτὴν ἐκεῖνο, ποὺ ἀρνούμεθα εἰς τὰ Σκόπια, δηλαδὴ τὴν πλαστογράφησι τῆς Ἱστορίας μὲ τὴν οἰκειοποίησι τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, τὸ παραχωροῦμε αὐτοβούλως εἰς τὰ Τίρανα. Ἀφοῦ παγία ἀξίωσις τῶν Τιράνων ἦτο ἀνέκαθεν ἀκριβῶς αὐτό, δηλαδὴ νὰ παύσουμε νὰ ὁμιλοῦμε περὶ Βορείου Ἠπείρου καὶ νὰ χαρακτηρίζουμε τὴν περιοχὴ ὄχι μὲ τὸ ἐθνικό της αὐτὸ ὄνομα, ἀλλὰ  ὡς (νότια) Ἀλβανία, υἱοθετοῦντες ἔτσι τὴν ἰδική τους πλαστογράφησι τῶν ἱστορικῶν δεδομένων. Δὲν πρέπει οὔτε ἀνεπιγνώτως νὰ διολισθαίνουμε σὲ τέτοιες πρακτικὲς ἐθνικῆς λησμοσύνης, ποὺ συνιστοῦν ἀντικειμενικῶς ἀνεπίτρεπτες ἐθνικὲς παραχωρήσεις. ... ».

 

 

 

-         Μήνυμα πρὸς τὸ 30ὸν Ἐθνικὸν Συνέδριον Πανηπειρωτικῆς Ὁμοσπονδίας Ἀμερικῆς, Καναδᾶ καὶ Αὐστραλίας.

 

 

Νέα Πεντέλη, 16^η Φεβρουαρίου 1997.

 

Πρὸς τὴν

ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΝ

ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΚΑΝΑΔΑ ΚΑΙ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ,

1790 Broadway, Suite 1315, New York,

N.Y. 10019-1412,

U.S.A.

 

 

Ἀγαπητοὶ φίλοι,

 

Μὲ ἰδιαίτερη συγκίνησι ἔγινα δέκτηςτῆςἐπιθυμίαςσας, ὅπωςἀπυθύνω μήνυμα πρὸςτὸ 30ὸν Ἐθνικὸν Συνέδριον τῆςὙμετέραςΠανηπειρωτικῆςὉμοσπονδίαςἈμερικῆς, Καναδᾶ καὶ Αὐστραλίαςκαὶ μὲ πολλὴν χαρὰν ἀνταποκρίνομαι πρὸςτὸ αἴτημά σαςαὐτό.

 

’Αγαπητοὶ σύνεδροι,

 

Δεχθεῖτε τὰ θερμά μου συγχαρητήρια καὶ τὸν πλέον ἐγκάρδιον χαιρετισμόν μου διὰ τὸ προκείμενον συνέδριόν σας, κατὰ τὸ ὁποῖον καὶ ἐπαξίωςἀντιπροσωπεύετε ἕνα ἀπὸ τὰ εὐγενέστερα καὶ πολυτιμώτερα τμήματα τοῦ ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Ἑλληνισμοῦ τῆςΔιασπρᾶς.

 

Ἡ διασπορά, ἡ ἀπὸ διάφορα αἴτια μετανάστευσις, ὑπῆρξεν ἀπὸ τὰ πανάρχαια ἤδη χρόνια ἕνα ἀπὸ τὰ χαρακτηριστικώτερα σημεῖα τῆςμοίραςτοῦ Ἑλληνισμοῦ. Συγχρόνωςὅμωςκαὶ πεδίον ἀθλήσεωςτοῦ ἑλληνικοῦ δαιμονίου, μὲ τέτοια ἐκπληκτικὰ ἀποτελέσματα, ὥστε ἡ μετανάστευσις, - αὐτό, ποὺ ἐξ ἀρχῆςἀποτελεῖ ἀντικειμενικῶςμία ἀκαταμάχητη δυσμένεια τῆςτύχης, - νὰ τρέπεται ἐν συνεχείᾳ εἰςθείαν εὐλογίαν, καὶ διὰ τοὺςμετανάσταςκαὶ διὰ τὴν ἐγκαταλειπομένην Ἑλληνικὴν Πατρίδα. Καὶ αὐτό, ἐπαναλαμβάνω, ὀφείλεται εἰςτὸ ἑλληνικὸν δαιμόνιον, τὴν εὐφυΐαν, τὴν ἐργατικότητα καὶ πρὸ πάντων τὴν εὐψυχίαν τοῦ Ἕλληνος, ὁ ὁποῖος, ὅπου καὶ νὰ εὑρίσκεται, ἔχει, άρκεῖ νὰ τὸ θελήσῃ, ξεκινῶνταςκυριολεκτικῶςἀπὸ τὸ μηδέν, τὴν ἱκανότητα νὰ μεγαλουργῇ. Καὶ μάλιστα ὄχι μόνον πρὸς ἴδιον ὄφελος. Διότι εἶναι ἀκόμη ἐμφανεστέρα ἡ ἐκ τῆς ἰδίας του εὐδαιμονίας ὄχι ἁπλῶς ὑπερηφάνεια, ἀλλὰ καὶ ὠφέλεια τῆς μακρυνῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος.

 

Ἐὰν τὸ τελευταῖον τοῦτο ἀναφέρεται εἰς ὅλους τοὺς ξενιτευμένους Ἕλληνας καὶ τοὺς ἀπογόνους των, ἰσχύει κατ’ἐξοχὴν διὰ τοὺς ἐκ τῆς πολυπαθοῦς, ἀνὰ τοὺς αἰῶνας, Ἠπειρωτικῆς γῆς προερχομένους. Καὶ μάλιστα προσεπιμαρτυρεῖται κατὰ τρόπον μεγαλειώδη ἀπὸ τὰ ἀναρίθμητα ἔργα εὐποιΐας, μὲ τὰ ὁποῖα Ἠπειρῶται τὴν καταγωγὴν ἐκόσμησαν τὴν πρωτεύουσαν, ἀλλὰ καὶ ἄλλας πόλεις τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος, ἀφοῦ, ἔχοντες ἐργασθῆ μὲ ἀκάματον ζῆλον εἰς τὰ ξένα καὶ συγκομίσει ἐκεῖ τὰς οἰκονομίας των, ἦλθον καὶ τὰς ἀπέθεσαν εἰς αὐτά.

 

Ἠπειρῶται τῆς Ἑλληνικῆς διασπορᾶς, νὰ εἶσθε ὑπερήφανοι δι’ ὅλα αὐτὰ καὶ τὰ ποικίλα πρωτεῖα σας. Καὶ νὰ μὴ ἀμφιβάλλετε διὰ τὴν καθολικήν, ἐκ μέρους ὅλων ἡμῶν, ποὺ μένομεν εἰς τὰ πατρῷα ἑλληνικὰ χώματα, ἀναγνώρισίν των. Καὶ ἀκόμη περισσότερον συνειδητοποιοῦμεν τὴν ἀλήθειαν, ὅτι μ’ ὅλον ὅτι ἔχετε τὴν ἰδιαιτέραν εὐτυχῆ συγκυρίαν νὰ ζῆτε καὶ νὰ ἐργάζεσθε εἰς τὰς Η.Π.Α., τὸν Καναδᾶ, τὴν Αὐστραλίαν, εἰς χώρας μεγάλας καὶ εὐδαιμονούσας, ὑπὸ δημοκρατικὰ πολιτεύματα, τὰ ὁποῖα καὶ δίδουν ἴσας εἰς ὅλους εὐκαιρίας, καὶ ἔτσι παρωθοῦν, μὲ τὸν καιρόν, εἰς τὴν λησμοσύνην μὴ εὐτυχῶν περιόδων τοῦ παρελθόντος, σεῖς δὲν ἀλλοτριωθήκατε, δὲν ἀποξενωθήκατε ἀπὸ τὶς ρίζες σας. Ἀντιθέτως, συσπειρώνεσθε εἰς τὰς ὀργανώσεις καὶ τὴν Ὁμοσπονδίαν σας, δὲν λησμονεῖτε ποτὲ τὴν εὐλογημένην ἑλληνικὴν καταγωγήν σας, μοχθεῖτε καὶ διὰ τὴν γῆν, ποὺ σεῖς ἢ πρόγονοί σας ἐγκαταλείψατε πρὸς ἀνεύρεσιν τύχης καλλιτέρας.

 

Ἀκόμη, δι’ὅσους ἐξ ὑμῶν κατάγεσθε ἀπὸ τὰ ἁγιασμένα χώματα τῆς ἀνὰ τοὺς αἰῶνας Ἑλληνικῆς Βορείου Ἠπείρου, γνωρίζομεν τὸν ἀβάσταχτον πόνον σας, διότι ἡ ἰδιαιτέρα σας αὐτὴ Πατρὶς εὑρίσκεται ἀκόμη ὑπὸ φρικτὸν ξένον ζυγόν, μὲ τὸν ἀπομένοντα γηγενῆ ἑλληνικὸν πληθυσμὸν χωρὶς Σχολεῖα Ἑλληνικά, χωρὶς Ἐκκλησίες, χωρὶς τοὺς νομίμως ἐκλεγέντας ἐπισκόπους, ὑπὸ παρῳδίαν τοπικῆς αὐτοδιοικήσεως, ἀπειλούμενον δὲ καθημερινῶς ἀπὸ στίφη ὑποψηφίων ἐποίκων καὶ διαβιοῦντα ἐν γένει ὑπὸ καθεστὼς διαρκοῦς βίας καὶ καταδιώξεων καὶ τρομοκρατίας. Βεβαιωθεῖτε, ὅτι ὁ πόνος σας αὐτὸς εἶναι καὶ πόνος ὄχι ἁπλῶς ὅλων τῶν Ἠπειρωτῶν, - ἀφοῦ καὶ ἡ σκλαβωμένη Βόρειος Ἤπειρος ἀποτελεῖ τμῆμα τῆς μιᾶς καὶ ἑνιαίας ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων Ἠπείρου, - ἀλλὰ πόνος ὁλοκλήρου τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁπουδήποτε τῆς γῆς. Τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὁλοκλήρου, ποὺ μὲ τοὺς ἀγῶνες, τὶς θυσίες καὶ τὸ αἷμα τῶν ἰδικῶν του, ἀπὸ κάθε γωνιά, παιδιῶν ἀπηλευθέρωσε μόνον κατὰ τὸν αἰῶνα μας τρεῖς φορὲς τὴν μαρτυρικὴν Βόρειον Ἤπειρον, ποὺ τελικῶς ἡ ἀδίστακτη πολιτικὴ καὶ τὰ εἰδεχθῆ συμφέροντα ἐξωβαλκανικῶν δυνάμεων ἐπέβαλαν, ἐναντίον κάθε ἐννοίας Δικαίου καὶ Ἠθικῆς, νὰ μείνῃ δούλη ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος.

 

Ἀλλά, ὑπερήφανοι Ἠπειρῶται, μὴ ἀποθαρρύνεσθε ! Καὶ ἡ ζωὴ τῶν ἐθνῶν ὑπακούει εἰς τὴν ἰδίαν νομοτέλειαν κάθε ζωῆς. Τὰ ἔθνη καὶ αἱ ἐθνικαὶ κοινότητες, ποὺ θέλουν νὰ ἐπιζήσουν, ἐπιζοῦν εἰς πεῖσμα ὅλων τῶν ἐπιβούλων καὶ ἀναμετρούμενα νικηφόρως πρὸς κάθε εἴδους έμπόδια καὶ δυσχερείας. Καὶ ἡ Βόρειος Ἤπειρος δὲν ἐχάθηκε ὅριστικῶς διὰ τὴν Ἑλλάδα μας καὶ οὔτε πρόκειται νὰ χαθῇ.

 

Ἀκριβῶς διότι δὲν θὰ ἐπιτρέψουμε νὰ χαθῇ. Χιλιετηρίδες θαυμαστῆς πανελληνίου ἀλληλεγγύης μᾶς διδάσκουν καὶ τὸ σημερινὸν χρέος ὅλων μας : νὰ σταθοῦμε ὁλοψύχως παρὰ τὸ πλευρὸν τῶν καταδυναστευομένων ἀδελφῶν μας τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ ὡς πρώτιστον ἔργον νὰ τοὺς βοηθήσουμε μὲ κάθε τρόπον διὰ τὴν ταχυτάτην οἰκονομικὴν ἀνάπτυξιν τῆς περιοχῆς των πρὸς ἀποφυγὴν τοῦ φρικαλέου κακοῦ τῆς ἐγκαταλείψεως καὶ ἐρημώσεώς της. Κακοῦ, τὸ ὁποῖον  δυστυχῶς ἄρχισε νὰ ἀναφαίνεται πρὸς μεγάλην ἀγαλλίασιν ὅλων τῶν ἐπιβούλων, ὅλων τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Σεῖς ἰδιαιτέρως, οἱ Ἠπειρῶται, πού, ὅπως ἐξέθεσα παραπάνω, ἀνεδείχθητε κατὰ τὸ παρελθὸν οἱ Μεγάλοι τοῦ Γένους μας Εὐεργέται, δὲν ἀμφιβάλλω, ὅτι θὰ συνεχίσετε τὴν θαυμαστὴν παράδοσίν σας καὶ θὰ ἀποδυθῆτε εἰς μίαν πανεθνικὴν σταυροφορίαν οἰκονομικῆς κατὰ πρῶτον στηρίξεως τῶν κατατρεγμένων Βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν μας. Διὰ νὰ παραμείνουν εἰς τὰς πατρογονικὰς ἑστίας των.

 

Τὸ δεύτερον, ἀμέσου ἐπίσης προτεραιότητος, καθῆκον ὅλων μας εἶναι ἡ διαρκὴς καὶ ἐπαρκὴς ἐνημέρωσις τῶν ξένων ὡς πρὸς τὴν ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων καὶ τὰ ἀπαράγραπτα δίκαια τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐπὶ τῆς Βορείου Ἠπείρου. Κυρίως ἡ ὑπόμνησις τῆς τραγικῆς της μοίρας, νὰ ἔχῃ ἀπελευθερωθῆ  τρεῖς φορὲς κατὰ τὸν αἰῶνα μας ὑπὸ τοῦ ἐνδόξου Ἑλληνικοῦ μας Στρατοῦ καὶ νὰ ἐξακολουθῇ νὰ παραμένῃ δούλη. Καὶ τὴν ἐνημέρωσιν αὐτὴν εἶσθε κατ’ἐξοχὴν οἱ πλέον ἐνδεδειγμένοι νὰ κάνετε σεῖς, ξενιτευμένα παιδιὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ποὺ ζῆτε μεταξὺ τῶν ξένων εἰς τὰς νέας Πατρίδας σας, μὲ τὸ κῦρος καὶ τὴν πειστικότητα τῆς ἐκεῖ παρουσίας σας. Μὲ τὴν σωστὴν ἐνημέρωσιν τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν ἐντὸς τῶν ὁποίων ζῆτε καὶ ἐργάζεσθε, μὲ ὅπλα ἀκαταμάχητα τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἄδολη πειθώ, ὄχι μόνον ἡ κοινὴ γνώμη, ἀλλὰ βαθμιαίως καὶ οἱ ἡγετικοὶ παράγοντες καὶ οἱ τελικῶς καθορίζοντες τὴν ἐξωτερικὴν πολιτικὴν τῶν ξένων θὰ συνειδητοποιήσουν, ὅτι τὰ ἀληθινὰ τῶν χωρῶν των συμφέροντα συγκλίνουν καὶ δὲν εἶναι ἀντίθετα πρὸς τὴν ἐπανόρθωσιν τῆς προκειμένης κραυγαλέας εἰς βάρος τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἱστορικῆς ἀδικίας.

 

Διότι τότε δὲν θὰ εἶναι νοητὸ καὶ ἀπὸ κανένα δὲν θὰ γίνεται ἀποδεκτὸ τὸ γεγονός, νὰ μὴ ἐφαρμόζεται οὔτε σήμερα, εἰς ἐποχὴν δηλαδὴ θεοποιήσεως τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τὸ Πρωτόκολλον τῆς Κερκύρας τῆς 17^ης Μαΐου 1914, μὲ τὸ ὁποῖον παρεχωρήθη πανηγυρικῶς εἰς τὴν Βόρειον Ἤπειρον αὐτονομία ἔναντι τοῦ νεοσυσταθέντος τότε Ἀλβανικοῦ κράτους (διοικητική, ἐκκλησιαστική, ἐκπαιδευτική, ἀστυνομική), μολονότι τὸ Πρωτόκολλον αὐτὸ καὶ ἀπὸ τοὺς Ἀλβανοὺς ὑπεγράφη καὶ ἐπεκυρώθη ἐν συνεχείᾳ, τὴν 20.6.1914, ἀπὸ τὰς ἕξ τότε Μεγάλας Δυνάμεις (Γαλλίαν, Ἀγγλίαν, Ρωσίαν, Ἰταλίαν, Γερμανίαν καὶ Αὐστρίαν).

 

 Ἠμπορεῖτε ἀκόμη νὰ ὑπενθυμίζετε π.χ., ὅτι ἡ Γερουσία τῶν Η.Π.Α. δύο φορὲς ἐψήφισε, καὶ μάλιστα ὁμοφώνως, τὴν 17^ην Μαΐου 1920, μετὰ τὸν πρῶτον παγκόσμιον πόλεμον, καὶ τὴν 29^ην Ἰουλίου 1946, μετὰ τὸν δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον (μὲ ἐπικύρωσιν προηγηθείσης τὴν 26^ην Μαρτίου 1946 ἀποφάσεως τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων), ὅτι ἔπρεπεν ἡ Βόρειος Ἤπειρος νὰ παραχωρηθῇ εἰς τὴν Μητέρα Ἑλλάδα. Πρᾶγμα, ποὺ ἠμπόδισαν τότε νὰ γίνῃ πραγματικότης, μετὰ μὲν τὸν πρῶτον παγκόσμιον πόλεμον, αἱ ἰμπεριαλιστικαὶ ἐπιδιώξεις ξένων δυνάμεων, καὶ ἰδίως τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας, μετὰ δὲ τὸν δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον, ἡ ἀπειλητικὴ ἀντίδρασις τοῦ σοβιετικοῦ συνασπισμοῦ. Μετὰ τὴν κατάρρευσιν ὅμως τῶν ἀπανθρώπων ἐκείνων καθεστώτων, διατὶ νὰ διαιωνίζεται ἡ κατἀφωρος ἱστορικὴ ἀδικία ;

 

Οὐσιαστικὴ λοιπὸν βοήθεια πρὸς τοὺς βορειοηπειρώτας ἀδελφούς μας  καὶ συνεχὴς ἐνημέρωσις τῶν ξένων διὰ τὰ δίκαια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, μὲ πρῶτον αἴτημα τὴν ἀποκατάστασιν τῆς διὰ τοῦ Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας τῆς 17.5.1914 πανηγυρικῶς ἀναγνωρισθείσης ἀπὸ ὅλους αὐτονομίας τῆς Βορείου Ἠπείρου, εἶναι τὰ πρώτιστα καὶ ἀπαραίτητα πρακτικὰ μέσα ἀμύνης μας.

 

Καὶ μὴ ἀμφιβάλλετε ! Τὴν ἐπιβίωσιν τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ θὰ ἀκολουθήσῃ τελικῶς ἡ ὁριστικὴ δικαίωσίς του.

 

Ἡ ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια καὶ ἐξακολουθητικῶς μέχρι σήμερον ἑλληνικωτάτη Βόρειος Ἤπειρος εἶναι ἐπιταγὴ τῆς Ἱστορίας νὰ ἑνωθῇ καὶ θὰ ἑνωθῇ, ἀργὰ ἢ γρήγορα, μὲ τὴν μητέρα Ἑλλάδα ...

 

Ξενιτευμένοι Ἠπειρῶται, ἀγαπημένα σεῖς τοῦ Ἑλληνισμοῦ παιδιά, σᾶς εὔχομαι, μὲ ὅλην μου τὴν καρδιά, λαμπρὴ ἐπιτυχία εἰς τὸ Ἐθνικὸν Σας Συνέδριον.

 

Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης