ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

θ) ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΕΞΙΩΣΙΣ ΤΗΝ 25^ην ΜΑΡΤΙΟΥ

ΑΝΤΙ ΤΗΣ 24^ης ΙΟΥΛΙΟΥ

^*^*^*^

Μὲ τὴν κατάρρευσιν τῆς δικτατορίας συνεπείᾳ τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς εἰς τὴν Κύπρον ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα τὴν 24^ην Ἰουλίου 1974, ἀπὸ τὴν Γαλλίαν, ὅπου ἀπὸ τὸ 1963, μετὰ τὴν ἐκλογικὴν νίκην τῆς Ἑνώσεως Κέντρου καὶ τὸν σχηματισμὸν Κυβερνήσεως ὑπὸ τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου, καὶ ἐν συνεχείᾳ καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ἑπταετοῦς δικτατορίας εὑρίσκετο, ὁ τέως Πρωθυπουργὸς Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς, ὁ ὁποῖος καὶ ἐσχημάτισε τὴν πρώτην μεταδικτατορικὴν Κυβέρνησιν. Ἔκτοτε ἡ 24^η Ἰουλίου καθιερώθη καὶ ἑορτάζεται κατ' ἔτος ὡς «ἐπέτειος ἀποκαταστάσεως τῆς δημοκρατικῆς νομιμότητος» μὲ σχετικὰ μηνύματα τῶν πολιτικῶν Ἀρχηγῶν καὶ κορυφαίαν ἐκδήλωσιν τὴν διδομένην ὑπὸ τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας εἰς τὸ Προεδρικὸν Μέγαρον δεξίωσιν.

 

Ἡ δεξίωσις αὐτὴ ἐπροβλημάτιζε πάντοτε τὸν Πρόεδρον Χρῆστον Α. Σαρτζετάκην. Τόσον διὰ λόγους ἀρχῆς, ὅσον καὶ λόγῳ τῆς τηρουμένης κατ' αὐτὴν πρακτικῆς.  Πράγματι, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἐκπροσωπεῖ τὸ σύνολον τοῦ Ἔθνους καὶ αἱ ἐκδηλώσεις του πρέπει νὰ καλύπτωνται πάντοτε ἀπὸ τὴν πανεθνικὴν ὁμοθυμίαν.  Ὅμως ἡ δικτατορία, καταδυναστεύσασα ἐπὶ ἑπταετίαν τὸν Ἑλληνικὸν λαόν, καίτοι πρὸς ὑπηρέτησιν ξένων συμφερόντων ἐπεβλήθη, ἀπὸ Ἕλληνας ὑπηρετήθη ἐνεργῶς, ἐνῷ ἀπὸ ἄλλους ὑπεστηρίχθη, ἔστω περιωρισμένως. Ἔτσι ἡ ἀποκατάστασις τῆς δημοκρατικῆς νομιμότητος ἀσφαλῶς ἀπήρεσκεν εἰς ὅλους αὐτοὺς. Ἑπομένως καὶ ἡ δι' αὐτὴν διδομένη Προεδρικὴ δεξίωσις ἐσήμανε καὶ τὸν διανοητικὸν αὐτῶν μυκτηρισμόν, ρόλος ὅμως, ποὺ ἴσως δὲν ταιριάζει εἰς τὴν ἑνοποιητικὴν ἀποστολὴν τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας.  Ἐξ ἄλλου, ἡ τηρουμένη πρακτικὴ τῶν προσκλήσεων διὰ τὴν Προεδρικὴν δεξίωσιν οὐσιαστικῶς ἀναιροῦσε τὸ νόημα τῆς ἐκδηλώσεως, ἀφοῦ οἱ ἐναντίον τῆς δικτατορίας ὄντως ἀγωνισθέντες καὶ πολλὰ παθόντες (φυλακισθέντες, βασανισθέντες, καταδικασθέντες) δὲν ἐκαλοῦντο, πλὴν ἐλαχίστων, ἐνῷ ἡ δεξίωσις συνήθροιζε καὶ πλῆθος ἀσχέτων προσώπων, μὲ προέχουσαν τὴν συμμετοχὴν δημοσιογράφων (1.300 τὸν ἀριθμόν ! ), ἀλλὰ καὶ ἐμφανῶς συνεργασθέντων μὲ τὴν δικτατορίαν προσώπων ὴ ἁπλῶς φιλοδικτατορικῶν. Ἔτσι ἐπρόκειτο οὐσιαστικῶς περὶ συνάξεως πρὸς ἑορτασμὸν τῆς ἐπετείου τῆς ἐπανόδου εἰς τὴν Ἑλλάδα τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ ! ...

 

Ἐκτὸς ὅμως αὐτῶν λόγος περὶ «ἀποκαταστάσεως»  ἠμπορεῖ νὰ γίνεται μόνον διὰ κάτι, ποὺ ὑπῆρχε προηγουμένως ἀκεραίως, πρᾶγμα ποὺ δὲν συνέβαινε διὰ τὴν «δημοκρατικὴν» μας «νομιμότητα»  προδικτατορικῶς. Καὶ τὸ σπουδαιότερον, δὲν ἦτο ἐθνικῶς ἐπιτρεπτόν, νὰ ἑορτάζεται ἡ ἐν λόγῳ ἀποκατάστασις μὲ ὑψίστην ἐκδήλωσιν τὴν Προεδρικὴν δεξίωσιν, ὅταν χρονικῶς συνέπεσε μὲ τὰς ἐναρκτηρίους ἡμέρας τῆς Κυπριακῆς τραγῳδίας.

 

 Ἐθνικῶς ἐπιτρεπτὸν θὰ ἦτο ὁ ἑορτασμὸς τῆς ἐπετείου ἀποκαταστάσεως τῆς δημοκρατικῆς νομιμότητος νὰ γίνεται εἰς ἐπίπεδον Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ τῆς λαϊκῆς ἀντιπροσωπείας, ἡ ὁποία καὶ εἶχε καταλυθῆ ἐπὶ δικτατορίας. Καὶ ὄχι Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ὅταν μάλιστα αὐτὸς δὲν παραθέτει δεξίωσιν οὔτε διὰ τὴν ἐθνικὴν μας ἑορτὴν τῆς 25^ης Μαρτίου, ἡμέραν ὄντως πανεθνικῆς χαρᾶς !

 

Μὲ τὰς σκέψεις αὐτὰς ὁ Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης,ὅταν τὸν Μάρτιον τοῦ 1985 ἀνεδείχθη εἰς τὸ Προεδρικὸν ἀξίωμα, ἐπεδίωξε τὴν ἀντικατάστασιν τῆς Προεδρικῆς δεξιώσεως τῆς 24^ης Ἰουλίου μὲ ἄλλην, διὰ τὴν ἐθνικήν μας ἑορτὴν τῆς 25^ης Μαρτίου. Ἡ ἀλλαγὴ ὅμως αὐτὴ ἐναυάγησε.

 

Μὲ ἀφορμὴν τὴν ἐφετεινὴν Προεδρικὴν δεξίωσιν τῆς 24^ης Ἰουλίου καὶ τὰ κατ' αὐτὴν λεχθέντα, ὁ Πρόεδρος Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης ἐξέθεσε τὸν σχετικὸν σκεπτικισμόν του καὶ τὰ αἴτια ματαιώσεως τῆς  ὑπ' αὐτοῦ ἐπιδιωχθείσης ἀλλαγῆς, ὡς άνωτέρω, μὲ τὴν κατωτέρω καταχωριζομένην ἀπὸ 28.7.2003 ἐπιστολήν του πρὸς τὰς Ἀθηναϊκὰς ἐφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΝ», «ΕΣΤΙΑΝ» καὶ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΝ». Ἡ ἐπιστολὴ ἐδημοσιεύθη μόνον ὑπὸ τῆς πρώτης ἐξ αὐτῶν εἰς τὸ φύλλον τῆς 29^ης καὶ ὑπὸ τῆς δευτέρας εἰς τὸ φύλλον τῆς 30ῆς Ἰουλίου 2003 (μετὰ πρωτοσελίδου σχολίου).-  

 

 

Νέα Πεντέλη, 28^η Ἰουλίου 2003.

 

Κύριε Διευθυντά,

 

Κατὰ τὴν ἐφετεινὴν δεξίωσιν εἰς τὸ Προεδρικὸν Μέγαρον διὰ τὴν 29^ην ἐπέτειον «ἀποκαταστάσεως τῆς δημοκρατικῆς νομιμότητος», ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κύριος Κωνσταντῖνος Στεφανόπουλος, εἰς σύντομον ὁμιλίαν του, τυχοῦσαν εὐρυτάτης δημοσιότητος, ἐτόνισεν, ὅτι ἐπιβάλλεται ἡ διατήρησις τοῦ ἑορτασίμου τῆς ἡμέρας, ἀλλὰ ὡς «ἡμέρας τῆς Δημοκρατίας».

 

Θὰ ἤθελα νὰ ἐκφράσω σχετικῶς τὸν σκεπτικισμόν μου, ὅταν εἰς τὴν Πατρίδα μας, - ἴσως μοναδικὴ εἰς τὸν κόσμον περίπτωσις, - δὲν γίνεται ἀπὸ τὴν κορυφὴν τῆς πολιτειακῆς μας ἐκπροσωπήσεως δεξίωσις ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς ἐθνικῆς μας ἑορτῆς ! Διότι βεβαίως ἔναντι τῆς πρώτης αὐτῆς πανεθνικῆς μας ἑορτῆς ἕπονται κατὰ πολὺ ὅλοι οἱ ἄλλοι ἑορτασμοί, καὶ αὐτοὶ διὰ τὴν οἱανδήποτε «ἀποκατάστασιν τῆς δημοκρατικῆς νομιμότητος» ἢ «διὰ τὴν Δημοκρατίαν».

 

 Ἄλλωστε λόγος περὶ «ἀποκαταστάσεως» ἠμπορεῖ νὰ γίνεται μόνον διὰ κάτι, ποὺ ὄντως ὑπάρχει ἀκεραίως ! Ἀλλὰ εἰς τὴν Πατρίδα μας ἡ «δημοκρατικὴ νομιμότης» δὲν ἦτο καὶ τόσον ἀνθηρὰ καὶ ζηλευτὴ κατὰ τὴν πρὸ τῆς δικτατορίας ἐποχήν (π.χ. πολιτικὴ δολοφονία βουλευτοῦ Γρηγορίου Λαμπράκη, κλπ.), μὲ ἐξαίρεσιν φυσικὰ τὴν σύντομον περίοδον τῆς Κυβερνήσεως τοῦ ἀειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου (ἡ ὁποία ἄλλωστε καὶ δι' αὐτό, καίτοι πρωτοφανοῦς ἀποδοχῆς τοῦ 53 % τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, ἀνετράπη μὲ τὴν μεθοδευθεῖσαν ἀποστασίαν). Ἐκτὸς τούτου καὶ ἡ τηρουμένη πρακτικὴ τῆς σχετικῆς δεξιώσεως μόνον «ἀποκατάστασιν δημοκρατικῆς νομιμότητος» δὲν μαρτυροῦσε, ἀφοῦ ὄντως ἀντιστασιακοὶ καὶ μαρτυρήσαντες ἐπὶ δικτατορίας (π.χ. Μουστακλῆς, Ὀπρόπουλος, Κοροβέσης, ὁ ὑποφαινόμενος, καὶ ἄλλοι φυλακισθέντες καὶ καταδικασθέντες) δὲν ἐκαλοῦντο εἰς αὐτήν (αὐτοὶ ἤρχισαν νὰ καλοῦνται μόνον ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τῆς ἰδικῆς μου Προεδρίας). Ἐνῷ ἐκαλοῦντο καὶ προσήρχοντο καὶ ἄνθρωποι πανθομολογουμένως συνεργασθέντες μὲ τὴν δικτατορίαν ἢ ἁπλῶς φιλοδικτατορικοί ! ... Καὶ ἀκόμη, πῶς εἶναι ἐθνικῶς ἐπιτρεπτόν, νὰ ἑορτάζεται γεγονός, τὸ ὁποῖον χρονικῶς συνέπιπτε μὲ τὰς ἐναρκτηρίους τῆς Κυπριακῆς τραγῳδίας ἡμέρας ;  Τὸ ἐθνικὸν πένθος δι' αὐτὴν δὲν καλύπτει, δὲν πρέπει νὰ καλύπτῃ, οἱανδήποτε ἄλλην χαράν ; Αὐτοὶ εἶναι καὶ οἱ λόγοι διὰ τοὺς ὁποίους μετὰ τὴν λῆξιν τῆς Προεδρικῆς μου θητείας, καίτοι μετέχων ἐνεργῶς εἰς τὰς ἄλλας ἐκδηλώσεις τῆς Προεδρίας, οὐδέποτε παρέστην εἰς τὴν ἀνωτέρω δεξίωσιν τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας.

 

Διατὶ ὅμως μόνον μετὰ τὴν λῆξιν τῆς Προεδρικῆς μου θητείας ; Ἀλλά, δὲν εἶναι ὄψιμοι αἱ τοιαῦται σκέψεις μου. Κατὰ τὸν πρῶτον ἐπὶ τῆς Προεδρίας μου ἑορτασμὸν τῆς ἡμέρας (24.7.1985) ἐξέθεσα εἰς τὸν τότε Πρωθυπουργὸν Ἀνδρέαν Παπανδρέου τὰς ἀνωτέρω σκέψεις καὶ τὴν πρόθεσίν μου νὰ καταργήσω τὴν δεξίωσιν αὐτὴν καὶ νὰ τὴν ἀντικαταστήσω μὲ ἄλλην, διὰ τὴν ἐθνικήν μας ἑορτὴν τῆς 25^ης Μαρτίου. Ὁ Πρωθυπουργὸς ἐπεκρότησε ρητῶς τὰς σκέψεις καὶ συνεφώνησεν ἀπολύτως μαζί μου. Ὅμως ἡ ἀλλαγὴ ἐναυάγησε κατόπιν τῆς πικρᾶς ἐμπειρίας μου ἀπὸ τὰς παλινῳδίας τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Διότι, ἐνῷ καθ' ὑπόδειξιν αὐτοῦ δὲν εἶχα τότε καλέσει εἰς τὴν δεξίωσιν τὸν προκάτοχόν μου Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν, ὅταν ἠγέρθη σχετικὸς θόρυβος ἀπὸ τὴν ἀντιπολίτευσιν, ἡ Κυβέρνησις ὄχι μόνον δὲν μὲ ἐκάλυψε, ἀλλὰ οὔτε καὶ ἐπέτρεψε τὴν μετάδοσιν διὰ τῶν κρατικῶν ραδιοτηλεοπτικῶν μέσων σχετικῆς ἐπεξηγηματικῆς ἀνακοινώσεως τῆς Προεδρίας τῆς Δημοκρατίας, εἰς τὴν ἔκδοσιν, σημειωτέον, τῆς ὁποίας καὶ τὸ κείμενόν της ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργὸς εἶχε ρητῶς συμφωνήσει ! Προσωπικῶς δὲν εἶχα ποτὲ προβλήματα μὲ ἀνθρώπους, καὶ φυσικὰ οὔτε μὲ τὸν προκάτοχον Πρόεδρον. Δι' αὐτὸ καὶ ἔκτοτε, καθ' ὃλην τὴν διάρκειαν τῆς Προεδρίας μου, τὸν ἐκαλοῦσα εἰς ὅλας ἀνεξαιρέτως τὰς δεξιώσεις καὶ τὰ γεύματα τῆς Προεδρίας τῆς Δημοκρατίας∙ καὶ μάλιστα ἐνῷ αὐτὸς οὐδέποτε προσῆλθε, ἀντιθέτως ἐγώ, ὅταν τὸ 1990 μὲ διεδέχθη, καθ' ὅλην τὴν περίοδον τῆς ἰδικῆς του δευτέρας Προεδρίας, ὅταν ἐκαλούμην, προσηρχόμην πάντοτε εἰς τὰς ἐκδηλώσεις τῆς Προεδρίας.- Ὅπως ἐπίσης, - ἄλλη περίπτωσις παλινῳδίας τοῦ Πρωθυπουργοῦ - ἐνῷ κατήργησα διὰ τὴν 25.7.1985 τὴν διδομένην κάθε 25^ην Ἰουλίου δεξίωσιν χάριν τῶν ἀποφοίτων τῶν Στρατιωτικῶν Σχολῶν, μὲ τὴν σκἐψιν, ὅπως ἐξήγησα εἰς τὸν Πρωθυπουργὸν καὶ συνεφώνησεν αὐτὸς καὶ πάλιν ἀπολύτως μαζί μου, ὅτι δὲν ταιριάζει πρὸς τὸ ἦθος τῆς Δημοκρατίας ἡ ὑπὲρ τῶν Στρατιωτικῶν αὐτὴ διάκρισις, ἐκτὸς ἐὰν τὸ ἴδιον ἐγίνετο μὲ τοὺς ἀποφοίτους καὶ τῶν Πανεπιστημιακῶν Σχολῶν, ἰδίως αὐτῶν ποὺ τροφοδοτοῦν δημοσίας θέσεις (π.χ. καθηγητικάς), ἐν τούτοις μετὰ πάροδον ὀλίγων ἡμερῶν τὸ Ὑπουργεῖον Ἐθνικῆς Ἀμύνης (εἰς τὸ ὁποῖον τὴν θέσιν τοῦ Ὑπουργοῦ κατεῖχε τότε ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός) ἐζήτησεν ἀπὸ τὴν Προεδρίαν τῆς Δημοκρατίας νὰ καλύψῃ αὐτή, ἀπὸ τὰ πενιχρά της κονδύλια, τὴν δαπάνην τῆς δεξιώσεως, τὴν ὁποίαν τὸ ἴδιον τὸ Ὑπουργεῖον ἔδωσε διὰ τοὺς ἀποφοίτους τῶν Στρατιωτικῶν Σχολῶν, μἒ τὸ σκεπτικόν, ὅτι ἔπρεπεν ἡ Προεδρία τῆς Δημοκρατίας  νὰ τὴν εἶχε δώσει !  Φυσικὰ καὶ ἠρνήθην τὴν ἀποδοχὴν τοῦ αἰτήματος, ἀλλά, πρὸς ἄρσιν ἀντιπαλοτήτων, ἀνεβίωσα κατὰ τὰ ἑπόμενα ἔτη τὴν δεξίωσιν ...

 

Ἐν ὄψει λοιπὸν τοιούτων παλινῳδιῶν δὲν διεκινδύνευσα τὴν ἀντικατάστασιν τῆς δεξιώσεως διὰ τὴν ἐπέτειον «ἀποκαταστάσεως τῆς δημοκρατικῆς νομιμότητος» μὲ ἄλλην  διὰ τὴν ἐθνικήν μας ἑορτήν. Διότι ἐξ ἐμπειρίας πλέον ἐγνώριζα, ὅτι θὰ μοῦ κατελόγιζαν καὶ θὰ ἤμουν ἀκάλυπτος εἰς μομφήν, ὅτι ἀντιτίθεμαι εἰς τὸν ἑορτασμὸν τῆς ἐπετείου ἀποκαταστάσεως τῆς δημοκρατικῆς νομιμότητος !  Ποῖος, ἐγώ, ὁ τόσα δεινοπαθήσας καὶ κτηνωδῶς βασανισθεὶς ἐπὶ δικτατορίας. Ἀφοῦ πολλὰ Μ.Μ.Ε., τύπος καὶ ραδιοτηλεοπτικὰ μέσα, ὅταν κατευθύνωνται, μὲ τόσην εὐκολίαν καὶ ψυχικὴν ἀσυδοσίαν ἠμποροῦν τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὸ ἄσπρο νὰ ἐμφανίσουν μαῦρο ! ...

 

Εὐκταῖον λοιπόν θὰ ἦτο, τώρα, μετὰ πάροδον τόσων ἐτῶν ἀλλὰ καὶ τὴν ἔκλειψιν προσωπικῶν εὐαισθησιῶν, νὰ ἀντικατασταθῇ ἡ Προεδρικὴ δεξίωσις τῆς 24^ης Ἰουλίου μὲ ἄλλην εὐτυχεστέρας καὶ πρωταρχικῆς σημασίας διὰ τὸ Ἔθνος μας ἡμέρας, αὐτῆς τῆς ἐθνικῆς μας ἑορτῆς τῆς 25^ης Μαρτίου.-

 

Μὲ τὴν προσήκουσαν τιμήν,

.Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης