δ)  Διεθνεῖς ἀντιδράσεις, κρίσις Νάϊαλ Μὰκ Ντέρμοτ, 11.4.1985

Μετὰ τὴν ἐκλογὴν τοῦ Χρήστου Α. Σαρτζετάκη ὡς Προέδρου τῆς ῾Ελληνικῆς Δημοκρατίας ἀνεφάνησαν ἐνωρχηστρωμένως δυσμενῆ διὰ τὸ γεγονὸς σχόλια εἰς τὸν ξένον τύπον. ῾Ο ὁποῖος, - ἐνῷ ἄλλοτε πολλαπλῶς ἐξυμνοῦσε τὸν διεθνοῦς φήμης Δικαστὴν, ἤδη ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ ἔργου του ὡς ᾽Ανακριτοῦ πρὸς ἐξιχνίασιν τῆς πολιτικῆς δολοφονίας τοῦ βουλευτοῦ τῆς ἀριστερᾶς Γρηγορίου Λαμπράκη καὶ ἀνεύρεσιν τῶν εἰς αὐτὴν ἐνεχομένων (1963-1964), ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν ἐν συνεχείᾳ ἀντίθεσίν του .πρὸς τὴν στρατιωτικὴν δικτατορίαν καὶ τὰ κατ᾽ αὐτὴν πάθη του, - ἤλλαξε τώρα ἀπὸ τῆς πρώτης ἡμέρας ἔναντί του στᾶσιν, ἐκτραπεὶς εἰς δυσμενῆ μόνον σχόλια διὰ τὴν ἀνάδειξίν του εἰς τὸ ἀνώτατον ἀξίωμα τῆς χώρας του. Εἶναι ὁλοφάνερον, ὅτι αἱ ἐπιθέσεις αὐταὶ ὑπηγορεύοντο ἀπὸ ἐγχωρίους ἐγκεφάλους, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐτροφοδότουν σχετικῶς δι᾽ ἀρνητικῶν κρίσεων τὰ ξένα κέντρα. Τὸ γεγονὸς ὄμως, ὅτι τὰ τελευταῖα αὐτὰ τόσον εὐκόλως «μετεπείσθησαν», ὥστε οὐσιαστικῶς νὰ ἀπαρνηθοῦν ὅσα μέχρι τότε περὶ τοῦ νέου Προέδρου διελάλουν, προδίδει, ὅτι οἱ ἐξ ῾Ελλάδος «πληροφοριοδόται» των ἁπλούστατα ἦσαν δι᾽ αὐτοὺς ὄχι ἁπλῶς «ἀξιόπιστοι», ἀλλὰ καὶ πειθήνια ὄργανά των, τὰς περαιτέρω ὑπηρεσίας τῶν ὁποίων καὶ εὐλόγως ἐφοβήθησαν, ὅτι θὰ ἐστεροῦντο μὲ τὸν νέον Πρόεδρον τῆς ῾Ελληνικῆς Δημοκρατίας. Διότι ἔβλεπαν σωστά, ὅτι αὐτός, ὡς εἶχεν ἀποδείξει ἠ μέχρι τότε πολιτεία του ὡς Δικαστοῦ καὶ ῞Ελληνος πολίτου, δὲν ἐπρόκειτο νὰ κάνῃ θελήματα καὶ νὰ συμβιβασθῇ πρὸς ξένας ἐπιθυμίας καὶ ὑπαγορεύσεις.

Τὴν ἀνωτέρω εἰκόνα ἐπιτυχῶς ἀποδίδει, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων, τὸ ὑπὸ τὸν τίτλον «῾Ωραῖα !» δημοσίευμα τῆς ἑβδομαδιαίας ἐφημερίδος  ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ  τῆς 19.4.1985, τὸ ὁποῖον καὶ παρατίθεται ἐδῶ αὐτούσιον:

« Νὰ καὶ μιὰ καλὴ κουβέντα γιὰ τὸν νέο Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, στὶς ξένες ἐφημερίδες, ποὺ ἔχουν ξεσκιστεῖ στὴν «ἀντικειμενικὴ» παρουσίαση τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων στὴν ῾Ελλάδα. Καὶ ὄχι βέβαια ἀπὸ δημοσιογράφο, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Νάϊαλ Μὰκ Ντέρμοτ, γενικὸ γραμματέα τῆς Διεθνοῦς ᾽Επιτροπῆς Δικαστικῶν, ποὺ ἑδρεύει στὴν Γενεύη, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ διάβασε ἕνα περίεργο δημοσίευμα στὴν «Χέραλντ Τρίμπιουν» στὶς 10.4 μὲ τίτλο «῞Ενα πολιτικὸ πόστο γιὰ ἕναν ἀπολιτικὸ ἄνθρωπο», δὲν κρατήθηκε καὶ ἔστειλε τὸ ἀκόλουθο γράμμα, ποὺ δημοσιεύθηκε στὴν ἴδια ἐφημερίδα στὶς 11.4 :

 «῾Ο Πρόεδρος Σαρτζετάκης ἀπέδειξε ὅτι εἶναι ἕνας ἄνθρωπος μὲ μεγάλο σωματικὸ καὶ ἠθικὸ κουράγιο, ὅταν συνελήφθη τὸ 1971 ὑπὸ στρατιωτικὸ καθεστὼς στὴν ῾Ελλάδα. Βασανίσθηκε σχεδὸν μέχρι θανάτου, ὅταν ἀρνήθηκε νὰ ὐπογρἀψῃ μία κατασκευασμένη ὁμολογία. Τὰ βασανιστήριά του σταμάτησαν μόνο, ὅταν ὁ γιατρός, ποὺ παρακολουθοῦσε τὴν κατάστασί του, τοὺς εἶπε, ὅτι ἂν βασανισθῇ περισσότερο θὰ πεθάνῃ.

Γιὰ τοὺς νομικοὺς σὲ ὅλο τὸν κόσμο εἶναι ἕνα σύμβολο τοῦ ἄφοβου, ἀνεξάρτητου Δικαστῆ. Εἶναι λυπηρό, ποὺ ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος ἔχει γίνει ἀντικείμενο κομματικῆς διαμάχης».

ΠΑΡΟΜΟΙΟ γράμμα ὁ Μὰκ Ντέρμοτ ἔστειλε καὶ στοὺς «Τάϊμς τοῦ Λονδίνου», ἀπ᾽ ὅπου τὸ εἶχε ἀναδημοσιέυσει ἡ «᾽Εξόρμηση» τῆς περασμένης ἑβδομάδας. ᾽Αλλὰ μιὰ καὶ ὁ Μὰκ Ντέρμοτ ἔστειλε γράμμα καὶ στὴν «Χέραλντ Τρίμπιουν», δὲν κάνει κακό, νὰ τὸ δημοσιεύσουμε καὶ ἐμεῖς.  Τὰ λέει τόσο ὡραῖα - καὶ τόσο σωστά ... Τελικὰ οἱ καραμανλάνθρωποι, ποὺ μὲ τὸν ἄλφα ἢ βῆτα τρόπο ἐδῶ ἢ ἔξω «ἀμφισβητοῦν» τὸν Σαρτζετάκη, δὲν εἶναι μόνον κομπλεξικοί. Τρέμουν μὲ τὴν  ἰδέα, ὅτι στὸ ἀνώτατο ἀξίωμα αὐτῆς τῆς χώρας βρίσκεται, ἐπὶ τέλους, ἕνας δημοκράτης (γιὰ πρώτη φορά), ἔνας πρῴην πολιτικὸς κρατούμενος, ποὺ βασανίσθηκε κτηνωδῶς ἀπὸ τὴν χούντα καὶ ἄντεξε, ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ εἶπε ΟΧΙ στοὺς δικτάτορες, ἀπροσκύνητος καὶ ὑπερήφανος. Γι᾽ αὐτὸ τρέμουν τ᾽ ἀνθρωπάκια ... ».

 [ ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα  ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ   τῆς Παρασκευῆς 19.4.1985].