ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

Πρῴην Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας

 

*****

 

ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗΝ ΜΟΥ

ΩΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΑΤΑ ΜΑΡΤΙΟΝ 1985

< Ἀνασκευὴ ἀπόψεων Κωνσταντίνου Μητσοτάκη >

 

^*^*^*^

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

^*^

ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ

1.-  Ἡ τηλεοπτικὴ συνέντευξις τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

2.-  Ἡ μαύρη σελίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου.

 

Α΄.-  ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙΣΕΣ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ

α)   Ἡ «ἐξαπάτησις» τοῦ Προέδρου Κωνσταντίνου Καραμανλῆ

3.-   Ἡ ἀνύπαρκτη δέσμευσις τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου.

4.-  Πολιτικῶς θεμιτὴ ἡ ἀλλαγὴ ἀποφάσεως. Τὸ προηγούμενον τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου τὸ 1929.

5.-  Σὲ κάθε περίπτωσι δὲν θίγεται ἡ ἰδική μου ἐκλογή.

β)  Ἡ ψῆφος τοῦ Ἀναπληρωτοῦ Προέδρου Δημοκρατίας  Ἀλευρᾶ.

6.-  Ἡ καταγέλαστη αἰτίασις.

7.-   Ἄδηλον, ἐὰν ὁ Ἀλευρᾶς συνεισέφερε τὴν ὁριακὴν τῆς ἐκλογῆς μου ψῆφον.

γ)  Τὰ ἔγχρωμα ψηφοδέλτια

8.- Σύννομη ἡ χρησιμοποίησις ἐγχρώμων ψηφοδελτίων. Τὸ προηγούμενον τοῦ δημο-ψηφίσματος τοῦ 1974.

9.-  Τὰ ἔγχρωμα ψηφοδέλτια δὲν παρεβίαζαν τὴν μυστικότητα τῆς ψηφοφορίας.

10.-   Ἡ πολιτικὴ ἐξήγησις ἐπιλογῆς τῶν ἐγχρώμων κατὰ τὴν ψηφοφορίαν ψηφοδελτίων.

 

Β΄ .-  Ο Κος ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑΝ ΤΟΥ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΓΡΑΨΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗΝ ΕΚΛΟΓΗΝ ΤΟΥ 1985

ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

11.-   Ἡ παραβίασις τῆς μυστικότητος τῆς ψηφοφορίας ἀπὸ τὴν Νέαν Δημοκρατίαν.

12.-   Ἡ θεσμικὴ τῶν πραγμάτων θεώρησις.

13.- Ἡ ἀμφισβήτησις τῆς ἐκλογῆς μου θεσμικῶς ἐκρίθη ἀμετακλήτως ἤδη ἀπὸ τοῦ Ἀπριλίου 1985.

14.-  Τὰ χειρότερα : Ἡ ἐξακολούθησις τῆς ἀμφισβητήσεως τῆς ἐκλογῆς μου ἀπὸ τὸν Κον Μητσοτάκην καὶ τὴν Νέαν Δημοκρατίαν.

15.-   Τὸ δεινὸ πολιτικὸ σφάλμα τῶν ἀμφισβητιῶν.

16.- Ἡ ἰδική μου στάσις, διάλυσις τῆς Βουλῆς, δημοσία δήλωσίς μου περὶ τοῦ ἀντικειμένου τῶν ἐκλογῶν καὶ ἐκλογαὶ τῆς 2ας Ἰουνίου 1985.

17.-  Ἡ ἐκμυστήρευσις πρὸς ἐμὲ τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη καὶ ἡ ὑπ'αὐτοῦ καὶ τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀναγνώρισις εὐθὺς μετὰ τὰς ἐκλογὰς τῆς 2.6.1985 τῆς ἐγκυρότητος τῆς ἐκλογῆς μου.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

18.-  Ἡ παραδοχὴ τῆς ἀψόγου ἐπιτελέσεως τῶν Προεδρικῶν μου καθηκόντων καὶ ἡ εὔλο-γη προσδοκία.

 

 

^*^*^*^

 

 

Οἱ γραμμές, ποὺ ἀκολουθοῦν, εἶχον συνταχθῆ εἰς ἀνασκευὴν ἀσυστάτων ἀπόψεων τοῦ τέως Πρωθυπουργοῦ καὶ Ἐπιτίμου ἤδη Προέδρου τῆς «Νέας Δημοκρατίας» Κωνσταντίνου Μητσοτάκη εἰς συνέντευξίν του  εἰς τὴν τηλεοπτικὴν σειρὰν «Ἱστορεῖν καὶ Ἐξιστορεῖν» τοῦ δημοσιογράφου Ἰωάννου Τζαννετάκου ἀπὸ τῆς Ε.Τ. 1  τὸ ἑσπέρας τῆς Πέμπτης 14^ης Φεβρουαρίου 2008, κατὰ τὴν ὁποίαν καὶ ἐχαρακτήρισε τὴν ἐκλογήν μου τὸ 1985 ὡς Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,ὡς «μαύρη σελίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου». Ἔπρεπε, νὰ μὴ μείνῃ ἀναπάντητος τέτοια ὕβρις.

Ὕβρις δι' ἐμέ, ὁ ὁποῖος, ἔχων καταξιωμένον δικαστικὸν παρελθὸν μὲ παγκόσμιον μάλιστα ἀναγνώρισιν καὶ εὑρισκόμενος εἰς τὴν ἀνωτάτην βαθμίδα τῆς δικαστικῆς ἱεραρχίας δὲν εἶχα ἀνάγκην ὑψηλοτέρων τιμῶν, τὰς ὁποίας οὔτε καὶ διενοήθην ποτὲ νὰ ἐπιζητήσω. Καὶ φυσικὰ δὲν θὰ ἔστεργα εἰς ἐπιλήψιμον, ὥστε νὰ χαρακτηρίζεται ὡς μαύρη σελὶς τοῦ Κοινοβουλίου, ἐκλογήν μου ὡς Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ἀπόδειξις, ὅτι καὶ πρὸ τῆς ἐκλογῆς μου αὐτῆς εἶχα τρὶς ἀπορρίψει τὴν σχετικὴν πρότασιν τοῦ Πρωθυπουργοῦ, τὴν ὁποίαν καὶ τελικῶς ἀπεδέχθην μόνον μὲ τὴν ἐπίκλησιν, ὅτι μοῦ ζητεῖται ὡς ἡ τελευταία ὑπηρεσία μου πρὸς τὸ Ἔθνος καὶ τὴν Δημοκρατία. 

Παρὰ ταῦτα τὰ εἰς ἀνασκευὴν τῶν ἀσυστάτων ἀπόψεων Μητσοτάκη ἔκτοτε συντεθέντα δὲν ἐδόθησαν ἀμέσως στὴν δημοσιότητα ἐν ὄψει ἄλλων ἐκτιμήσεων. Ἔκρινα συγκεκριμένως, ὅτι ἡ συγκυρία ὠξυμμένης ἐκκρεμότητος ἐξωτερικῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων δὲν ἐπέτρεπεν ἀναμόχλευσιν πολιτικῶν ἀντιθέσεων τοῦ παρελθόντος, ἡ ὁποία δὲν θὰ ἦτο σκόπιμος, πάντως οὔτε ὠφέλιμος στὴν ἀπὸ τὶς περιστάσεις ἀξιουμένην ἐθνικὴν ὁμοφροσύνην.

Τώρα ὅμως, ἀπὸ τὸν ἴδιο δημοσιογράφον Ἰωάννη Τζαννετᾶκο καὶ στὸ πλαίσιο τῆς ἰδίας του ἐκπομπῆς «Ἱστορεῖν καὶ Ἐξιστορεῖν» μοῦ ζητεῖται συνέντευξις διὰ τὰ τῆς Προεδρικῆς μου θητείας, μὲ πιθανώτατον καὶ τὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ τρόπου ἐκλογῆς μου, ἐν ὄψει τῆς προηγηθείσης, κατὰ τὰ ἀνωτέρω, σχετικῆς πρὸς τὸν ἴδιον ἀφηγήσεως Μητσοτάκη. Ἐθεώρησα λοιπόν, ὅτι ὁ περιωρισμένος χρόνος μιᾶς συνεντεύξεως δὲν θὰ ἐπέτρεπε νὰ ἐκτεθοῦν πλήρως τὰ ἐπὶ τοῦ θέματος δέοντα, χρησιμώτατα ἄλλωστε γιὰ τὴν σχετικὴ σελίδα τῆς πολιτικῆς τῆς Πατρίδος μας Ἱστορίας.

Γι' αὐτὸ καὶ προβαίνω τώρα εἰς τὴν δημοσίαν γνωστοποίησιν τῶν ἐπὶ τοῦ θέματος ἀπόψεών μου, ἀποκλειστικῶς χάριν τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας καὶ πρὸς ἐνημέρωσιν παντὸς καλοπίστου Ἕλληνος..-

 Νέα Πεντέλη, 10^η Ἰουνίου 2008.

 

 

ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ

 

1.-  Ὁ πρῴην Πρωθυπουργὸς καὶ Ἐπίτιμος τώρα Πρόεδρος τοῦ κόμματος τῆς Νέας Δημοκρατίας  Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης εἰς τὴν τηλεοπτικὴν ἐκπομπὴν «Ἱστορεῖν καὶ Ἐξιστορεῖν» τοῦ Ἰωάννου Τζαννετάκου ἀπὸ τῆς Ε.Τ. 1  τὸ ἑσπέρας τῆς Πέμπτης 14^ης Φεβρουαρίου 2008, ἀναφερόμενος μεταξὺ ἄλλων καὶ εἰς τὴν κατὰ Μάρτιον τοῦ 1985 ἐκλογήν μου ὑπὸ τῆς Βουλης τῶν Ἑλλήνων ὡς Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας διὰ τὴν πενταετίαν 1985-1990, ὡμίλησε γιὰ :  μαύρη σελίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ  Κοινοβουλίου τὸ 1985 μὲ τὸ σκάνδαλο τῆς ἐκλογῆς Σαρτζετάκη, ἀλλὰ καὶ συνεπλήρωσε : ὁ Σαρτζετάκης ὑπῆρξεν ἄψογος ὡς Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καὶ μάλιστα, ὅσο μποροῦσα ἐγὼ νὰ καταλάβω, ἀκόμη οὔτε καὶ τὸ Πα.Σο.Κ. ὑπεστήριξε.

 

2.- Ἡ μαύρη σελίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου.

Λυποῦμαι, ἀλλὰ διὰ τῶν ἀνωτέρω ὁ Κος Μητσοτάκης ἐξέφερε κολοβωμένη τὴν ἀλήθεια. Βεβαίως ἤσκησα ἀψόγως τὰ Προεδρικά μου καθήκοντα, μὲ ἀπόλυτη ἔναντι πάντων ἀμεροληψία, ἀκριβῶς ὡς ὑπηρεσίαν πρὸς τὸ Ἔθνος καὶ τὴν Δημοκρατίαν. Καὶ ναί, εἶναι μαύρη ἡ σελίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου ὄχι ὅμως γιὰ τὸ δῆθεν σκάνδαλο τῆς ἐκλογῆς μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ἀλλὰ μαύρη γιὰ τὴν ὅλη στάσι τότε τοῦ Προεδρευομένου ἀπὸ τὸν Κον Μητσοτάκην κόμματος τῆς Νέας Δημοκρατίας, ποὺ ὄντως συνιστοῦσε σκάνδαλο.  Ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴν σειρά τους.

 

 

Α΄.-  ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙΣΕΣ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ

 

α) Ἡ «ἐξαπάτησις» τοῦ Προέδρου Κωνσταντίνου Καραμανλῆ

 

3.- Ἡ ἀνύπαρκτη δέσμευσις τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου.

Προεβλήθη κατὰ πρῶτον ὡς σκάνδαλο ἡ πρότασις τῆς ὑποψηφιότητός μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ἀπὸ τὸ κυβερνῶν τότε Πα.Σο.Κ., μὲ τὴν ἐπίκλησι, ὅτι ἔτσι ὁ Ἀρχηγός του Ἀνδρέας Παπανδρέου ἐξηπάτησε τὸν τότε Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν, διότι τοῦ εἶχεν ὑποσχεθῆ τὴν ἐπανεκλογήν. Ἀλλὰ τέτοια ὑπόσχεσις δὲν ὑπάρχει πουθενὰ καταγεγραμμένη, προφανῶς διότι  δὲν εἶχε ποτὲ δοθῆ, οὔτε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Παπανδρέου, οὔτε ἔστω ἀπὸ ὁποιοδήποτε ἡγετικὸ τοῦ κόμματός του (Πα.Σο.Κ.) στέλεχος ἐπισήμως. Δέσμευσις λοιπὸν γιὰ ἐπανεκλογὴ Καραμανλῆ δὲν ὑπῆρχε.

 

4.-  Πολιτικῶς θεμιτὴ ἡ ἀλλαγὴ ἀποφάσεως. Τὸ προηγούμενον τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου τὸ 1929.

Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ὑπῆρχε, πολιτικὰ δὲν θὰ ἐμπόδιζε τὴν ἀλλαγὴ γνώμης. Θὰ ἐπρόκειτο τὸ πολὺ περὶ ἀθετήσεως ὑποσχέσεως, ἡ ὁποία ἠμπορεῖ μὲν νὰ βαρύνῃ ἠθικά, ἀλλὰ πολιτικὰ δὲν εἶναι ἀσυνήθης, καὶ φυσικὰ σὲ καμμιὰ περίπτωσι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ χαρακτηρισθῇ ἀπάτη. Νὰ μὴ ξεχνᾶμε, ὅτι καὶ αὐτὸς ὁ ὄντως Μέγας Ἐλευθέριος Βενιζέλος μ' ὅλον ὅτι εἶχεν ἀνακοινώσει, καὶ μάλιστα ἐγγράφως, μὲ ἐπιστολή του τὸ 1929 εἰς τὸν ἀείμνηστον Γεώργιον Καφαντάρην, ὅτι θὰ τὸν ἐψήφιζεν ὡς Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας εἰς διαδοχὴν τοῦ παραιτηθέντος Ναυάρχου Κουντουριώτη, ἐν τούτοις ἤλλαξε γνώμην καὶ ἐψήφισε ἀντὶ τοῦ Καφαντάρη τὸν Ἀλέξανδρον Ζαΐμην, ὁ ὁποῖος καὶ ἐξελέγη, χωρὶς ποτὲ κανεὶς νὰ χαρακτηρίσῃ τὴν ἀλλαγὴν αὐτὴν ἀποφάσεως τοῦ Βενιζέλου ὡς ἀπάτην.

 

5.- Σὲ κάθε περίπτωσι δὲν θίγεται ἡ ἰδική μου ἐκλογή.

Ἀλλὰ καὶ σὲ καμμιὰ περίπτωσι ἡ ἔστω ψευδώνυμη αὐτὴ ἀπάτη δὲν ἠμπορεῖ νὰ στιγματίζῃ τὴν ἰδική μου ἐκλογὴ ἀντὶ τοῦ δῆθεν ἀπατηθέντος Καραμανλῆ. 

 

Στὴν συνέχεια ἐχαρακτηρίσθη ὡς σκανδαλώδης καὶ ἡ ἀκολουθηθεῖσα κατὰ τὴν ἐκλογή μου διαδικασία. Καὶ μάλιστα ὡς δῆθεν ἀντισυνταγματικὴ διὰ δύο λόγους : πρῶτον, διότι συμμετέσχεν εἰς τὴν ψηφοφορία καὶ ὁ τότε Πρόεδρος τῆς  Βουλῆς Ἰωάννης Ἀλευρᾶς, ἐνῷ δῆθεν δὲν ἐδικαιοῦτο λόγῳ τοῦ ὅτι ἤσκει καθήκοντα Ἀναπληρωτοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, εἰς τὴν θέσιν τοῦ ἔχοντος παραιτηθῆ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ∙ καὶ δεύτερον, διότι κατὰ τὴν ψηφοφορίαν ἐχρησιμοποιήθησαν ἔγχρωμα ψηφοδέλτια, γαλάζια γιὰ τοὺς ὑπὲρ ἐμοῦ ψηφίζοντας καὶ λευκὰ γιὰ τοὺς λοιπούς.  

 

β) Ἡ ψῆφος τοῦ Ἀναπληρωτοῦ Προέδρου Δημοκρατίας Ἀλευρᾶ

 

6.-  Ἡ καταγέλαστη αἰτίασις.

 Τὸ ἀνακινηθὲν τόσο θορυβωδῶς θέμα τῆς «ψήφου Ἀλευρᾶ» εἶναι κυριολεκτικῶς καταγέλαστο. Ἐχαλκεύθη ἀποκλειστικῶς ἀπὸ κομματικὴ ἐμπάθεια περιθωριακῶν κυρίως κύκλων, πρὸς ὑπηρέτησι εὐτελοῦς πολιτικοῦ σκοποῦ, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ προσωπικὴ ἔναντί μου ζηλοφθονία συγκεκριμένων πρωτεργατῶν τῆς ἐπιστημονικοφανοῦς αὐτῆς ἀνοησίας. Καὶ φυσικὰ ἀνετράπη ἀπὸ τότε  μὲ ἀκαταμάχητη ὄντως ἐπιστημονικὴ θεμελίωσι ἀπὸ διακεκριμένους συνταγματολόγους, ἀληθινοὺς θεράποντες τῆς ἐπιστημονικῆς ἀληθείας. Ἡ ὁποία ἄλλωστε προκύπτει στὴ λογικὴ καὶ κάθε ἁπλοῦ πολίτου μὲ τὶς σκέψεις, ὅτι 1) ὁ Ἀλευρᾶς ἀπλῶς ἐκτελοῦσε καθήκοντα, δὲν ἦτο Πρόεδρος Δημοκρατίας, γι'αὐτὸ καὶ δὲν εἶχεν ὁρκισθῆ προηγουμένως ὡς τοιοῦτος γιὰ τὴν ἄσκησι τῶν καθηκόντων του αὐτῶν∙ γιὰ τὸν ἴδιο δὲ λόγο, μὴ ἔχοντας δηλαδὴ δημοκρατικὴ μὲ ἐκλογή του νομιμοποίησι, καὶ δὲν εἶχεν ὡς Ἀναπληρωτὴς ὅλες, ἀλλὰ περιωρισμένες κατὰ τὸ ἄρθρο 34 § 1 ἐδ. β΄τοῦ Συντάγματος, τὶς ἁρμοδιότητες Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ποὺ ἠμποροῦσε νὰ ἀσκήσῃ∙   2) ἡ Βουλή, τῆς ὁποίας ἦτο Πρόεδρος, δὲν εἶναι φυσαρμόνικα, ὥστε νὰ ἀλλάσσῃ τὴν δύναμί της, δὲν ἐμείωσε τὰ μέλη της ἀπὸ 300 σὲ 299 κατὰ τὶς ἡμέρες ἀσκήσεως ἀπὸ τὸν Πρόεδρό της καθηκόντων Ἀναπληρωτοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, γιὰ νὰ ξαναγίνουν τὰ μέλη της 300 μετὰ τὴν πάροδο τῶν ἡμερῶν αὐτῶν !  Ὁ Ἀλευρᾶς λοιπὸν δὲν ἔπαψε νὰ εἶναι βουλευτὴς καὶ ἀπολύτως συννόμως καὶ συνταγματικῶς ἐψήφισε κατὰ τὴν πρὸς ἀνάδειξι Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ψηφοφορία.

 

7.-  Ἄδηλον, ἐὰν ὁ Ἀλευρᾶς συνεισέφερε τὴν ὁριακὴν τῆς ἐκλογῆς μου ψῆφον.

Ἄλλωστε, ἀφοῦ ἡ ψηφοφορία αὐτὴ ἦτο τότε, κατὰ τὸ Σύνταγμα, μυστική, ποιὸς ἠμπορεῖ νὰ γνωρίζῃ, ὅτι ὄντως μὲ ἐψήφισε, ὥστε νὰ θεωρηθῇ, ὅτι  ἡ ὁριακὴ μὲ 180 ψήφους ἐκλογή μου εἰς τὴν Προεδρίαν τῆς Δημοκρατίας ὀφείλεται πράγματι εἰς τὴν ἰδικήν του κρίσιμον ψῆφον, μὲ συνέπειαν ἡ ἐκλογή μου αὐτὴ νὰ καταστῇ, κατὰ τὰ ἀνοήτως ὑποστηριζόμενα, ἐλαττωματική ;  Ἂς ὑπομνήσω ἀκόμη, ὅτι ὑπὲρ τῆς ἐκλογῆς μου εἶχον ρητῶς ταχθῆ πλὴν τοῦ προτείναντος Πα.Σο.Κ. καὶ τὰ λοιπὰ κόμματα τῆς ἀριστερᾶς (Κ.Κ.Ε. καὶ Ε.Αρ.) καὶ θὰ ἔπρεπε λογικῶς κατὰ τὴν τότε σύνθεσι τῆς Βουλῆς  νὰ ψηφίσουν ὑπὲρ ἐμοῦ 182 μέλη της. Καὶ ἐν τούτοις δύο ἐξ αὐτῶν δὲν μὲ ἐψήφισαν, καὶ δὲν ἐφανερώθη ποτὲ μέχρι σήμερον ποῖοι ἦσαν αὐτοί. Δὲν θὰ μνημονεύσω βεβαίως τώρα τὰς ἐπισήμως γνωστοποιηθείσας τότε εἰς ἐμὲ θεμελιωμένας εἰκασίας περὶ τῆς ταυτότητος τῶν δύο αὐτῶν προσώπων. Ἡ ἀποκάλυψίς των οὐδένα ἐνδιαφέρει.-

 

γ)  Τὰ ἔγχρωμα ψηφοδέλτια

 

8.-  Σύννομη ἡ χρησιμοποίησις ἐγχρώμων ψηφοδελτίων. Τὸ προηγούμενον τοῦ δημοψηφίσματος τοῦ 1974.

Τὰ χρησιμοποιηθέντα ἔγχρωμα κατὰ τὴν ψηφοφορία πρὸς ἀνάδειξί μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ψηφοδέλτια ( γαλάζια μὲ τὸ ὄνομά μου γιὰ τοὺς ὑπὲρ ἐμοῦ ψηφίζοντας καί, μὴ προταθείσης ἄλλης ὑποψηφιότητος, λευκὰ γιὰ τοὺς λοιπούς) κανένα θέμα συνταγματικότητος δὲν δημιουργοῦσαν. Διότι τὸ μὲν Σύνταγμα δὲν προβλέπει τὸ εἶδος τῶν χρησιμοποιουμένων ψηφοδελτίων, ὁ δὲ τότε ἰσχύων Κανονισμὸς τῆς Βουλῆς ἀξιοῦσε ὁμοιόμορφα, ὄχι καὶ ὁμοιόχρωμα ψηφοδέλτια. Καὶ μόνον μεταγενεστέρως, μὲ τὸν Κανονισμὸ τῆς Βουλῆς τοῦ 1987 (ἄρθρο 73 § 2 ἐδ. β΄) ὡρίσθη, ὅτι στὶς μυστικὲς ψηφοφορίες «διανέμονται στοὺς Βουλευτὲς ψηφοδέλτια ἀπὸ ὁμοιόμορφο λευκὸ χαρτί». Δηλαδή, ἀπαιτοῦνται τοῦ λοιποῦ ὄχι μόνον «ὁμοιόμορφα», ἀλλὰ καὶ ὁμοιόχρωμα («λευκά») ψηφοδέλτια. Καὶ ἡ ρητὴ αὐτὴ προσθήκη στὸν Κανονισμὸ τῆς Βουλῆς ἀσφαλῶς δὲν θὰ ἐγίνετο, ἐὰν τὸ «ὁμοιόχρωμο» τῶν ψηφοδελτίων ὄντως ἐκαλύπτετο ἀπὸ τὴν ἀξίωσι τοῦ «ὁμοιομόρφου» αὐτῶν. Ἡ ρύθμισις ἀφορᾷ  μόνον τὶς μυστικὲς ψηφοφορίες τῆς Βουλῆς, ἑπομένως ὄχι πλέον καὶ τὴν ψηφοφορία γιὰ τὴν ἐκλογὴ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ἡ ὁποία μὲ τὴν συνταγματικὴ ἀναθεώρησι τοῦ 1986 κατέστη τοῦ λοιποῦ φανερή, τὸ νέον ἄρθρο 32 § 1 τοῦ Συντάγματος ἀξιώνει «ὀνομαστικὴ ψηφοφορία». 

Καὶ θὰ πρέπει νὰ ὑπομνησθῇ στοὺς κάθε προελεύσεως ἀμφισβητίας, ὅτι καὶ προηγουμένως σὲ ἄλλη πολιτειακῆς ἐπίσης φύσεως ἐκλογή, συγκεκριμένως κατὰ τὸ δημοψήφισμα τοῦ 1974 γιὰ τὸ πολίτευμα τῆς χώρας ἐχρησιμοποιήθησαν  ἔγχρωμα ψηφοδέλτια, καφὲ γιὰ τοὺς ψηφίζοντας ὑπὲρ τῆς Βασιλείας καὶ γαλάζια γιὰ τοὺς ψηφίζοντας ὑπὲρ τῆς ἀβασιλεύτου δημοκρατίας, χωρὶς κανεὶς νὰ διανοηθῇ νὰ ἀνακινήσῃ θέμα ἀμφισβητήσεως τῆς διαδικασίας τοῦ δημοψηφίσματος ἐκείνου λόγῳ ἐγχρώμων ψηφοδελτίων.

 

9.- Τὰ ἔγχρωμα ψηφοδέλτια δὲν παρεβίαζαν τὴν μυστικότητα τῆς ψηφοφορίας.

Ἄλλωστε πρὸς τὶ ὁ ψόγος περὶ ἐγχρώμων ψηφοδελτίων ; Προεβλήθη, ὅτι μὲ τὴν χρησιμοποίησί τους παρεβιάζετο ἡ τότε ἀπαιτουμένη γιὰ τὴν ἐκλογὴ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας μυστικότης τῆς ψηφοφορίας. Ἀλλὰ τὸ  κάθε  ψηφοδέλτιο ἐτίθετο μέσα σὲ φάκελο καὶ θὰ ἐγεννᾶτο ἐνδεχομένως ζήτημα παραβιάσεως τῆς μυστικότητος, καὶ ἑπομένως ἀκυρότητος τῆς  ψηφοφορίας, μόνον ἐὰν οἱ χρησιμοποιηθέντες αὐτοὶ φάκελοι ἦσαν διαφανεῖς, ὥστε νὰ φανερώνεται ἐξωτερικῶς τὸ περιεχόμενόν των. Ἀλλὰ τέτοιος ἰσχυρισμὸς ποτὲ καὶ ἀπὸ κανένα δὲν προεβλήθη.  Ἄλλωστε ἡ αἰτίασις ἀπεδείχθη καὶ ἀπὸ τὰ πράγματα ἀθεμελίωτη. Διότι, ὅπως προεξετέθη, τὰ δύο μέλη τοῦ Κοινοβουλίου, τὰ ὁποῖα δὲν μὲ ἐψήφισαν, οὐδέποτε μέχρι σήμερα ἐταυτοποιήθησαν∙ ἑπομένως καὶ τὰ ἔγχρωμα ψηφοδέλτια ἀπεδείχθη περιτράνως, ὅτι δὲν παρεβίαζαν τὴν μυστικότητα τῆς ψηφοφορίας.

 

10.-  Ἡ πολιτικὴ ἐξήγησις ἐπιλογῆς τῶν ἐγχρώμων κατὰ τὴν ψηφοφορίαν ψηφοδελτίων.

Βεβαίως ὑπάρχει, παρὰ ταῦτα, τὸ ἐρώτημα, γιατὶ νὰ ἐπιλεγῇ ἀπὸ τὴν τότε Κυβέρνησι τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου (Πα.Σο.Κ.) ἡ ἐν λόγῳ διαφοροποίησις τοῦ χρώματος τῶν χρησιμοποιηθέντων κατὰ τὴν ἐκλογήν μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ψηφοδελτίων. Διαφοροποίησις φυσικὰ παντελῶς ξένη πρὸς ἐμέ. Ἡ μετὰ τὴν ἐκλογήν μου δοθεῖσα εἰς ἐμὲ ἐπισήμως πολιτικὴ ἐξήγησις ὑπῆρξεν ὄντως πειστικὴ καὶ  καταλυτική. Ὑπῆρχεν ὁ ὁρατὸς κίνδυνος ἐκμαυλισμοῦ διὰ δωροδοκίας βουλευτῶν τοῦ Πα.Σο.Κ. πρὸς ματαίωσι τῆς ἐκλογῆς μου. Καὶ πράγματι εἶχον ἀναγραφῆ τότε εἰς τὸν τύπον μεμονωμέναι καταγγελίαι βουλευτῶν τοῦ Πα.Σο.Κ., ὅτι εἶχον βολιδοσκοπηθῆ, ὅπως μὴ μὲ ψηφίσουν ἔναντι σεβαστῶν χρηματικῶν ἀνταλλαγμάτων ! Θὰ ἐπανελαμβάνετο δηλαδὴ ἡ κατάπτυστος πρακτικὴ τοῦ Ἰουλίου 1965, ὁπότε πρὸς συντέλεσι τοῦ βασιλικοῦ  πραξικοπήματος ἀποπομπῆς τῆς νομίμου Κυβερνήσεως τοῦ ἀειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου, ἂν καὶ αὐτὸς εἶχε ψηφισθῆ ἀπὸ τὸ 53 % τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὠργανώθη κολοσσιαία ἐπιχείρησις ἀποστασίας, πρὸς ἐπιτυχίαν τῆς ὁποίας, - ὅπως καὶ ὁ ἐκ τῶν κυριωτέρων πρωτεργατῶν της Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης πολὺ μεταγενεστέρως ρητῶς παρεδέχθη, ἀρνούμενος ὅμως ἰδικήν του ἐπ' αὐτοῦ συμμετοχήν, -  γενναίως ἐδωροδοκήθησαν (ἄδηλον ἂν καὶ οἱ καρπωθέντες ὑπουργικὰ χαρτοφυλάκια) βουλευταὶ τῆς κυβερνώσης Ἑνώσεως Κέντρου, διὰ νὰ ἀποσκιρτήσουν ἀπὸ αὐτὴν καὶ χάσῃ ἔτσι ἡ Κυβέρνησις τὴν κοινοβουλευτική της πλειονοψηφία. Ἡ παρουσία τώρα (1985) ἐπὶ κεφαλῆς  τῆς ἀντιπολιτευομένης «Νέας Δημοκρατίας» τοῦ ἰδίου αὐτοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τότε ἀποστατήσαντος, καίτοι ἐπιφανοῦς στελέχους (Ὑπουργοῦ Συντονισμοῦ) τῆς ἀποπεμφθείσης Κυβερνήσεως τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου, μεταστάντος δ' ἔκτοτε ἀπὸ τοῦ κέντρου εἰς τὸν ἰδεολογικὸν χῶρον τῆς λεγομένης  δεξιᾶς, εὐλόγως ἐξέτρεφε συνειρμικῶς τὸν ἀνωτέρω φόβον ἐκμαυλισμοῦ δι' ἐξαγορᾶς βουλευτῶν καὶ δικαιολογοῦσε πολιτικῶς τὴν λύσιν τῶν ἐγχρώμων ψηφοδελτίων γιὰ λόγους μόνον ψυχολογικοὺς ἔναντι ἐλαστικῶν συνειδήσεων∙ λύσιν ἂν καὶ ὄχι ἀποτελεσματικήν, ἀφοῦ τὴν μυστικότητα τῆς ψηφοφορίας, παρὰ τὰ ἔγχρωμα ψηφοδἐλτια, ἐξησφάλιζεν ἀπολύτως, ὅπως προεξετέθη, ἡ ἀδιαφάνεια τῶν φακέλων.  Καὶ ἀκριβῶς, πρὸς ἐξουδετέρωσι ριζικῶς τοῦ ἀνωτέρω ὑποστατοῦ κινδύνου ἐξαγορᾶς βουλευτῶν, ὡρίσθη, μὲ τὴν συνταγματικὴν ἀναθεώρησι τοῦ 1986, ὅπως ἐλέχθη, ὅτι τοῦ λοιποῦ ἡ ψηφοφορία γιὰ τὴν ἐκλογὴ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας θὰ εἶναι φανερή.

 

Β΄ .-  Ο Κος ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑΝ ΤΟΥ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΓΡΑΨΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗΝ ΕΚΛΟΓΗΝ ΤΟΥ 1985

ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

 

11.-  Ἡ παραβίασις τῆς μυστικότητος τῆς ψηφοφορίας ἀπὸ τὴν Νέαν Δημοκρατίαν.

 Ὅμως παραβίασις τῆς μυστικότητος κατὰ τὴν ψηφοφορία τῆς ἐκλογῆς μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ὄντως συνετελέσθη. Ὄχι ὅμως μὲ τὰ ἔγχρωμα ψηφοδέλτια. Συνετελέσθη μὲ τὴν ἀπόφασι τῆς προεδρευομένης ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνον Μητσοτάκην ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως, τοῦ κόμματος τῆς «Νέας Δημοκρατίας», νὰ ἀπόσχῃ καὶ τὴν πραγματοποιηθεῖσαν ἀποχὴν τῶν βουλευτῶν της ἀπὸ τὴν ψηφοφορία. Διότι ἡ ἀποχὴ ἐσήμαινεν ἄρνησιν ψήφου εἰς τὸν ἐν προκειμένῳ μοναδικὸν προτεινόμενον, δηλαδὴ ἐμέ, ἤτοι προκαταβολικήν, ὁρατῶς ἐξηναγκασμένην ἐπιλογὴν τοῦ λευκοῦ ψηφοδελτίου !  Ἡ ψηφοφορία ἐκλογῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ἀπὸ ἐλευθέρα καὶ μυστική, κατὰ τὸ τότε ἰσχῦον Σύνταγμα, μετεβλήθη ἔτσι μὲ κραυγαλέα παραβίασί του σὲ ἐξηναγκασμένη καὶ φανερή !  Ἰδοὺ ἡ μαύρη ὄντως σελὶς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, μὲ πρωτεργάτην τῆς συνταγματικῆς αὐτῆς ἐκτροπῆς τὸν Κον Μητσοτάκην καὶ τὸ ὑπὸ τὴν Προεδρίαν του κόμμα τῆς Νέας Δημοκρατίας. Βεβαίως πολιτικῶς εἶχον αὐτοὶ τοὺς λόγους των. Ἡ προκειμένη ἀποχὴ ἐπελέγη καὶ ἐπεβλήθη πρὸς ἀποτροπὴν τοῦ ἐνδεχομένου κινδύνου καὶ ἀρκετοὶ βουλευταὶ τῆς Νέας Δημοκρατίας, τοὐλάχιστον ὅσοι καὶ προσωπικῶς μὲ ἐγνώριζον, κυρίως οἱ ἐκ τῆς Ἑνώσεως Κέντρου προερχόμενοι,  νὰ μὲ ψηφίσουν, καλυπτόμενοι ἀπὸ τὴν μυστικότητα τῆς ψηφοφορίας. Πρᾶγμα, ποὺ θὰ ἀποτελοῦσε δεινὸν πλῆγμα κατὰ τῆς ὑπὸ τοῦ κόμματός των υἱοθετηθείσης ἔναντί μου στάσεως.

 

12.-  Ἡ θεσμικὴ τῶν πραγμάτων θεώρησις.

Πέρα ὅμως ὅλων τῶν ἀνωτέρω, τὰ ὁποῖα  κυριολεκτικῶς κονιορτοποιοῦν κατ' οὐσίαν ὅλες τὶς διατυπωθεῖσες αἰτιάσεις  εἰς βάρος τῆς ἐκλογῆς μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ὑπάρχει καὶ ἡ θεσμικὴ τῶν πραγμάτων ὄψις.

Πράγματι, τὸ κράτος μας δὲν εἶναι μία ἀσυνάρτητη ἀγέλη, εἶναι θεσμικῶς καὶ μὲ συνέπεια ὠργανωμένο. Ὑπάρχουν συντεταγμένες ἐξουσίες μὲ καθωρισμένες ἁρμοδιότητες, ὥστε τίποτε νὰ μὴ διαφεύγῃ ἀπὸ τὴν ἔννομη ρύθμισι. Ἔτσι ἐξασφαλίζεται ἡ σύννομη συμπεριφορὰ ὅλων, ἀσφαλιστικὲς δικλεῖδες ὑπάρχουν, τὰ ἀθεμίτως γινόμενα ἀπὸ ὁποιονδήποτε,  ἰδιώτη ἢ κατεστημένη Ἀρχή, θεραπεύονται καὶ ἡ παρανομία ἐξαλείφεται.  Καὶ βεβαίως ἡ ἐλευθερία ἀπαιτεῖ, ὁ καθένας νὰ ἔχῃ τὴν δυνατότητα ἀμφισβητήσεως τῆς νομιμότητος συγκεκριμένης πράξεως, ἀτόμου ἢ συλλογικοῦ ὀργάνου. Ἀλλὰ ἡ ἐπὶ τῆς ἀμφισβητήσεως κρίσις εὐλόγως δὲν ἀνήκει εἰς τὸν ἀμφισβητοῦντα, ἀλλὰ εἰς τὰ πρὸς τοῦτο κατεστημένα ὄργανα.

 

13.-  Ἡ ἀμφισβήτησις τῆς ἐκλογῆς μου θεσμικῶς ἐκρίθη ἀμετα-κλήτως ἤδη ἀπὸ τοῦ Ἀπριλίου 1985.

Ἔτσι καὶ ἡ μὲ τόσην μανίαν προβληθεῖσα ἀμφισβήτησις ὡς ἀνωτέρω τῆς νομιμότητος τῆς ἐκλογῆς μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας τὸν Μάρτιον τοῦ 1985, θεσμικῶς ἐκρίθη. Διότι ἡ ἐξ ἀφορμῆς αὐτῆς ὑποβληθεῖσα πρότασις μομφῆς κατὰ τοῦ, προεδρεύσαντος τῆς ὅλης διαδικασίας ἐκλογῆς, Ἀναπληρωτοῦ Προέδρου τῆς Βουλῆς ἀειμνήστου Μιχαὴλ Στεφανίδου, ἀπερρίφθη ὑπὸ τῆς Βουλῆς μὲ ἀπόφασί της τῆς 2ας Ἀπριλίου 1985. Ἔτσι, μὴ ὑφισταμένου ὀργάνου ὑπερκειμένου τῆς Βουλῆς, ἔχουσα αὐτή, κατὰ τὴν ὁμόφωνον γνώμην τῆς ἐπιστήμης τοῦ Συνταγματικοῦ Δικαίου, τὴν λεγομένην «ἁρμοδιότητα τῆς ἁρμοδιότητός της»,  ἔκρινεν ἡ Βουλὴ ὡς συννόμως καὶ συνταγματικῶς χωρήσασαν τὴν ὅλην διαδικασίαν τῆς ἐκλογῆς μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Ἑπομένως ἤδη ἔκτοτε, ἀπὸ τοῦ Ἀπριλίου 1985, τὸ ζήτημα αὐτὸ ἐκρίθη θεσμικῶς ὁριστικῶς καὶ πᾶσα περαιτέρω ἀμφισβήτησις τῆς ἐκλογῆς μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ἦτο καὶ εἶναι ἀνεπίτρεπτη. Τοὐλάχιστον γιὰ ὅσους σέβονται στοιχειωδῶς τοὺς θεσμοὺς τῆς συντεταγμένης Πολιτείας μας.

 

14.-  Τὰ χειρότερα : Ἡ ἐξακολούθησις τῆς ἀμφισβητήσεως τῆς ἐκλογῆς μου ἀπὸ τὸν Κον Μητσοτάκην καὶ τὴν Νέαν Δημοκρατίαν.

Καὶ συνέτρεξεν ἐν προκειμένῳ καὶ κάτι τὸ τραγικῶς χειρότερο : Ἡ, κατὰ τὰ ἀνωτέρω, θεσμικῶς ἀνεπίτρεπτη πλέον ἀμφισβήτησις τῆς ἐκλογῆς μου ὡς Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ἐξηκολούθησεν ἐντόνως προβαλλομένη ἀπὸ τὸν Κον Μητσοτάκην καὶ τὸ κόμμα του. Ὁ Κος Μητσοτάκης, παρὰ τήν, ἀπορριπτικὴν τῶν κατὰ τῆς ἐκλογῆς μου αἰτιάσεων, ἀπόφασιν τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, ρητῶς διελάλησεν ὡς Πρόεδρος τῆς Νέας Δημοκρατίας, ὅτι τὸ κόμμα του δὲν μὲ ἀναγνωρίζει ὡς νομίμως ἐκλεγέντα Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας καί, ἀνερχόμενον εἰς τὴν ἐξουσίαν, θὰ πράξῃ τὰ δέοντα διὰ τὴν καθαίρεσίν μου !  Δηλαδή, ἡ Νέα Δημοκρατία, τὸ κατ' ἐξοχὴν κόμμα τῆς συντηρητικῆς παρατάξεως κατῆλθεν εἰς τὸ ἐπίπεδον εὐτελοῦς ἐπαναστατικῆς πράξεως, διεκήρυξεν ἐπισήμως, ὅτι δὲν σέβεται τοὺς θεσμοὺς τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, οἱ ὁποῖοι ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως εἶχον κρίνει τὴν προβληθεῖσαν ἀμφισβήτησιν.

 

15.- Τὸ δεινὸ πολιτικὸ σφάλμα τῶν ἀμφισβητιῶν.

Ἀλλὰ καὶ ὑπέπεσε μὲ τέτοια διακήρυξι σὲ δεινὸ πολιτικὸ σφάλμα : διότι μετέθεσε τὴν πολιτικὴν ἀντιπαράθεσιν μεταξὺ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου καὶ τῆς Νέας Δημοκρατίας (τότε ἀξιωματικῆς ἀντιπολι-τεύσεως) ἀπὸ τοῦ πολιτικοῦ πεδίου ἐλέγχου τῶν πεπραγμένων τῆς Κυβερνήσεως ἐκείνης, τὰ ὁποῖα καὶ δὲν ἦσαν τόσον ρόδινα καὶ ἐνθαρρυντικά, στὸ πεδίο πολιτειακῆς ἀντιπαραθέσεως μὲ μοναδικὸν θέμα, ἐὰν θὰ παραμείνω ἢ ὄχι  Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ! Καὶ ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου, ἐν ὄψει τοῦ ἀποτελέσματος ἐπανειλημμένων δημοσκοπήσεων, ποὺ μὲ ἔφερον ὡς ἀπολαμβάνοντα τῶν προτιμήσεων ποσοστοῦ ἄνω τοῦ 75 % τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἅρπαξε τὴν εὐκαιρία. Ἐζήτησε τὴν πρόωρη διάλυσι τῆς Βουλῆς κατὰ τὸ ἄρθρο 41 § 2  τοῦ Συντάγματος  «προκειμένου νὰ ἀντιμετωπιστεῖ ἐθνικὸ θέμα ἐξαιρετικῆς σημασίας», μὲ ἐπίκλησι ἀναμενόμενες έξελίξεις ἐπὶ τοῦ Κυπριακοῦ ζητήματος.

 

16.-  Ἡ ἰδική μου στάσις, διάλυσις τῆς Βουλῆς, δημοσία δήλωσίς μου περὶ τοῦ ἀντικειμένου τῶν ἐκλογῶν καὶ ἐκλογαὶ τῆς 2ας Ἰουνίου 1985.

Τὴν ὁποία διάλυσι καὶ δὲν ἀρνήθηκα, ἐμφανῶς μὲν μὲ ἀποδοχὴ τοῦ προτεινομένου λόγου, εἰς τὴν πραγματικότητα ὅμως, ὅπως ἔχω ἤδη δημοσίως ἐξηγήσει, διότι δὲν ἐδεχόμην νὰ παραμείνω Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, καίτοι νομίμως  ἐκλεγείς,  ἐφ' ὅσον δὲν μὲ ἀνεγνώριζε, ἔστω ἀντιθεσμικῶς, τὸ κόμμα τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως. Χωρὶς βεβαίως νὰ διαλάβω τὸν ἀληθῆ αὐτὸν λόγον εἰς τὴν ἐκ μέρους μου ἀποδοχὴν τῆς προτάσεως διαλύσεως τῆς Βουλῆς, ἀκριβῶς πρὸς διαφύλαξιν τοῦ κύρους της καὶ εἰδικώτερον πρὸς ἀποφυγὴν μνείας τοῦ ἀνωτέρω κραυγαλέως ἀντισυνταγματικοῦ παραστρατήματος τῆς ἀξιωμα-τικῆς ἀντιπολιτεύσεως. Ἔτσι διελύθη ἡ Βουλὴ καὶ προεκηρύχθησαν γενικὲς βουλευτικὲς ἐκλογὲς διὰ τὴν 2^ον Ἰουνίου 1985, ἐνεργηθεῖσες βεβαίως ἀπὸ τὴν εἰς τὴν ἐξουσίαν Κυβέρνησιν τοῦ Πα.Σο.Κ.  Ἀντικατεστάθησαν μόνον, κατ'ἀξίωσιν τῆς ἀντιπολιτεύσεως πρὸς διασφάλισιν τοῦ ἀδιαβλήτου αὐτῶν, καὶ ὡρίσθησαν, μὲ ἀποδοχὴν ἰδικῆς μου εἰσηγήσεως πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸν Ἀνδρέαν Παπανδρέου, ὡς Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης μὲν ὁ ἐπίτιμος Ἀρεοπαγίτης Κωνσταντῖνος Κουνουγέρης, ὡς Ὑφυπουργὸς δὲ Προεδρίας ἁρμόδιος διὰ τὰ θέματα τοῦ τύπου ὁ Καθηγητὴς τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Μιχαὴλ Σταθόπουλος, οἱ ὁποῖοι καὶ ἤσκησαν τὰ καθήκοντά των αὐτὰ ἀπὸ τῆς 9^ης Μαΐου ἕως τῆς 5^ης Ἰουνίου 1985.

 

Ἀλλὰ  πρὸ τῶν ἐκλογῶν, διότι ὁ καταιγισμὸς τῆς ἀμφισβητήσεώς μου ἐπολλαπλασιάζετο ἀπὸ τὶς στῆλες τοῦ ἀντιπολιτευομένου τύπου, ἀφοῦ αὐτὸ κατήντησε νὰ εἶναι περίπου τὸ μοναδικὸν διακύβευμα τῆς ἐκλογικῆς ἀναμετρήσεως, ἠναγκάσθην καὶ προέβην εἰς ἐπίσημον δημοσίαν δήλωσιν, καλῶν τὸν Ἑλληνικὸν λαόν, νὰ μὴ ἐξαπατᾶται ἀπὸ κανένα, διότι καλεῖται εἰς ἐκλογὴν βουλευτῶν μόνον καὶ ὄχι Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. 

 

Οἱ ἐκλογὲς διεξήχθησαν ὁμαλῶς μὲ θρίαμβον τῆς κυβερνητικῆς παρατάξεως (Πα.Σο.Κ.). Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου  ἐξησφάλισε δευτέρα τετραετία διακυβερνήσεως τῆς χώρας. Εἶχε κερδίσει τὶς ἐκλογὲς τῆς 2ας Ἰουνίου 1985, ὅπως ὁ ἴδιος καὶ δημοσίως διεκήρυξε, χάρις εἰς τὴν ἐπιλογὴν καὶ ἐκλογήν μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας.

 

17.- Ἡ έκμυστήρευσις πρὸς ἐμὲ τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη καὶ ἡ ὑπ'αὐτοῦ καὶ τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀναγνώρισις εὐθὺς μετὰ τὰς ἐκλογὰς τῆς 2.6.1985 τῆς ἐγκυρότητος τῆς ἐκλογῆς μου.

 Αὐτὸ ὑπῆρξε τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἀνωτέρω δεινῶν πολιτικῶν σφαλμάτων τῆς Νέας Δημοκρατίας. Ἡ ὁποία καὶ εὐθὺς μετὰ τὶς ἐκλογὲς αὐτὲς ἔσπευσε, νὰ μὲ  «ἀναγνωρίσῃ», μὲ ἐπίσκεψι τοῦ Ἀρχηγοῦ της Κωνσταντίνου Μητσοτάκη εἰς τὸ Προεδρικὸν Μέγαρον.  Μάλιστα κατ' αὐτὴν ὁ Μητσοτάκης ρητῶς μοῦ ἐδήλωσε, ὅτι ἡ μέχρι τότε ἔναντί μου πολιτικὴ τοῦ κόμματός του δὲν εἶχε τὴν ἔγκρισί του, ἦτο ξένη πρὸς αὐτόν, ἀπὸ ἄλλους ἐπεβλήθη, ὁ ἴδιος δὲν ἀντετίθετο εἰς τὴν ἐκλογήν μου. Ἐφαίνετο εἰλικρινής, δὲν ἠθέλησα νὰ τὸν πιέσω σὲ κατονομασία τῶν ἄλλων αὐτῶν, ἀφοῦ προφανέστατα ἐννοοῦσε τὸν ἀπελθόντα Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν καὶ τοὺς πιστοὺς πρὸς αὐτόν, οἱ ὁποῖοι καὶ ἀποτελοῦσαν τὴν συντριπτικὴ πλειονοψηφία τῶν βουλευτῶν τῆς Νέας Δημοκρατίας. Ὁ Μητσοτάκης, τότε σχετικῶς προσφάτως προσχωρήσας εἰς τὸ κόμμα αὐτὸ καὶ ἀναδειχθεὶς Ἀρχηγός του κυρίως πρὸς ἀντιμετώπισι τοῦ ἀπὸ τὸ 1965 κυρίου, καὶ ἐντὸς τῆς Ἑνώσεως Κέντρου, ἀντιπάλου του Ἀνδρέα Παπανδρέου, ἐθεωρεῖτο περίπου ὡς «ξένο» σῶμα εἰς τὸ κόμμα καὶ δὲν εἶχε κυριαρχοῦσαν ἐπὶ ὅλων τῶν θεμάτων ἐπιβολήν. Ἠρκέσθην λοιπὸν εἰς τὰ λεγόμενά του, τὰ ὁποῖα καὶ δὲν εἶχον ἄλλωστε πρακτικὴν σημασίαν. Καί, ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω, ὅτι ἔκτοτε ἡ στάσις τοῦ ἰδίου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ἀλλὰ καὶ τοῦ κόμματός του, τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἔναντί μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ὑπῆρξεν ὄντως ἄψογος, κατὰ πάντα ἡ θεσμικῶς ἐπιβεβλημένη.

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

18.-  Ἡ παραδοχὴ τῆς ἀψόγου ἐπιτελέσεως τῶν Προεδρικῶν μου καθηκόντων καὶ ἡ εὔλογη προσδοκία.

Εὐλόγως λοιπὸν προσδοκοῦσα ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη κατὰ τὴν ἀνωτέρω συνέντευξίν του, νὰ μὴ περιορισθῇ στὴν μισὴ  ἀλήθεια, ὅτι δηλαδὴ ἤμουν ἄψογος κατὰ τὴν ἐκτέλεσι τῶν Προεδρικῶν μου καθηκόντων.  Ἄλλωστε αὐτὸ εἶχον ἔκτοτε, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῆς Προεδρικῆς μου θητείας καὶ κυρίως ἐν ὄψει τοῦ ἐκ μέρους μου χειρισμοῦ τῆς δεινῆς πολιτικῆς κρίσεως τῶν ἐτῶν 1988-1989, διακηρύξει μὲ δημόσιες δηλώσεις τους ὅλοι, χωρὶς ἐξαίρεσι, οἱ Πολιτικοὶ Ἀρχηγοί.

 

Προσδοκοῦσα λοιπὸν ἀπὸ τὸν πολιτικῶς ἐμπειρότατον Κύριον Μητσοτάκην, νὰ μὴ ἐμμείνῃ εἰς τὸ ψεῦδος περὶ σκανδάλου τῆς ἐκλογῆς  μου ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας τὸ 1985,  μὲ τὸν χαρακτηρισμόν της μάλιστα τώρα ὡς «μαύρης σελίδος τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου», ἀνανεώνων ἔτσι τὸ πρὶν ἀπὸ 23 ἤδη χρόνια θεσμικό του ὀλίσθημα, τὸ ὁποῖον ἐπλήρωσαν  ἀκριβὰ ὁ ἴδιος καὶ τὸ κόμμα του μὲ τὴν ἐκλογικὴ  ἧττα τῆς 2ας Ἰουνίου 1985. Ψεῦδος, τὸ ὁποῖο καὶ  ὁ ἴδιος μὲ τὴν πρὸς ἐμὲ ἔκτοτε ἐξομολόγησί του εἶχε ρητῶς ἀναγνωρίσει καὶ τὴν τηρηθεῖσα τότε τακτικὴ ἔναντί μου τοῦ κόμματός του εὐθέως ἀποδοκιμάσει.

 

Καὶ τὴν προσδοκία αὐτὴ ἐστήριζα καὶ ἐπὶ τῆς ἔκτοτε καὶ μέχρι σήμερον ὑποδειγματικῆς ἔναντί μου συμπεριφορᾶς του. Κυρίως δὲ εἰς τὸ ὅτι ὤφειλε νὰ ἔχῃ καὶ ὄντως ἔχει ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, ὅτι θεσμικῶς τὸ θέμα τῆς ἐγκυρότητος τῆς Προεδρικῆς μου ἐκλογῆς ἐκρίθη ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως ἤδη ἀπὸ τοῦ Ἀπριλίου 1985, κάθε δὲ ἐπ'αὐτοῦ ἀμφισβήτησις εἶναι ἀνεπίτρεπτη γιὰ ὅλους, καὶ μάλιστα γιὰ ὑπευθύνους πολιτικοὺς ἄνδρας.

 

Ἡ πολιτικὴ Ἱστορία τῆς χώρας εἶναι ἀπαράδεκτο νὰ συντίθεται μὲ ψευδολογίες οἱασδήποτε σκοπιμότητος.

 

Νέα Πεντέλη, 17^η Φεβρουαρίου 2008

 Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης