ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΙΝ

ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΝΑΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ

 

Ὑπὸ

ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

Τέως Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας

 

^*^*^*^ 

1.- ¨Η ἀναβίωσις μὲ πρωτοβουλίαν τοῦ Πρωθυπουργοῦ τὴν 15.4.2004, ὕστερα ἀπὸ δέκα χρόνια ἀτόπου ἐγκαταλείψεως, τῆς πρακτικῆς τῶν συσκέψεων τῶν πολιτικῶν Ἀρχηγῶν ὑπὸ τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας πρὸς συζήτησιν ἐθνικῶν μας θεμάτων, ἐπὶ τοῦ προκειμένου τοῦ Κυπριακοῦ, εἶναι ἰδιαιτέρως ἐπαινετή. Ὡς κατ’ ἐξοχὴν χρήσιμος, ἀφοῦ τέτοιες συσκέψεις ἐπιτρέπουν τὴν ἄνετον καὶ εἰλικρινῆ, χωρὶς τὶς δεσμεύσεις καὶ τοὺς ἐνδοιασμοὺς τῆς δημοσιότητος, ἔκθεσιν διαφόρων ἀπόψεων καὶ βοηθοῦν εἰς τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν σύγκλισιν καὶ χάραξιν ὁμοθύμου ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς.

Καὶ ἔγινεν ἡ χθεσινὴ σύσκεψις εἰς τὸν κατάλληλον χρόνον, ὅταν ἤδη ὁ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ τὰ πολιτικὰ κόμματα τῆς Κύπρου εἶχον πλέον ἐπισήμως ἐκφρασθῆ ἐπὶ τοῦ Σχεδίου τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ο.Η.Ε. Κόφι Ἀννὰν διὰ τὸ Κυπριακόν, ἐπὶ τοῦ ὁποίου καὶ πρόκειται νὰ ἀποφασίσῃ διὰ δημοψηφισμάτων ὁ Κυπριακὸς λαός (Ἑλληνοκύπριοι καὶ Τουρκοκύπριοι). Διότι ἐπίσημος καὶ πανηγυρική, ὑπὸ τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατἰας μάλιστα, τοποθέτησις Κυβερνήσεως καὶ πολιτικῶν μας κομμάτων ἐπὶ τοῦ ἐν λόγῳ Σχεδίου, ἅπαξ καὶ ἀναγνωρίζομεν καὶ ἐμεῖς, ὅπως ὅλη ἡ διεθνὴς κοινότης, τὴν ἀνεξαρτησίαν καὶ κυριαρχίαν τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ἐὰν προηγεῖτο ἐκείνης τῆς Κυπριακῆς ἡγεσίας, θὰ ἐνεῖχεν ἀπὸ μόνη της ἐνδόσημα ἐπηρεασμοῦ καὶ πειθαναγκασμοῦ, δηλαδὴ ἀπαράδεκτον καὶ βαρύνουσαν ἐν προκειμένῳ, λόγῳ τῶν ἀκαταλύτων σχέσεων Ἑλλάδος καὶ Κύπρου, ἀνάμειξιν εἰς τὴν διαμόρφωσιν ἀποφάσεως ἀπὸ τὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ τὸν κυρίαρχον λαὸν ἑνὸς ἄλλου Κράτους. Πράγματι, ἡ περίπτωσις τότε ἀπὸ ἀπόψεως ἐπιβαλλομένης κατὰ τὸ Διεθνὲς Δίκαιον συμπεριφορᾶς κατὰ τίποτε δὲν θὰ διέφερεν ἀπὸ τὸ νὰ προτρέπουν ἐπισήμως τὰ ἑλληνικὰ κόμματα καὶ ἡ ἑλληνικὴ Πολιτεία τοὺς πολίτας ἄλλης χώρας, π.χ. τῆς Ἰταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας κ.λπ., πῶς νὰ ψηφίσουν εἰς διεξαγόμενα εἰς αὐτὰς δημοψηφίσματα, πρᾶγμα βεβαίως διεθνῶς ἀνεπίτρεπτον καὶ διὰ κάθε σκεπτόμενον ἄνθρωπον ἀδιανόητον !

Ἄλλωστε εἶναι αὐτοφώρως ἀντιφατικόν, ἀφ’ ἑνός, νὰ κακίζουμε ὁμοφώνως, - καὶ δικαίως, - τὸν κατακλυσμὸν τῶν ξένων, ἐκ μέρους ἰδίως Η.Π.Α., Μεγάλης Βρεταννίας  καὶ Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἀδιαντρόπων, ἐκβιαστικῶν καὶ ἀφορήτων πιέσεων, εἰς βάρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ τώρα τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, ὅπως ἐνδώσῃ καὶ ψηφίσῃ ὑπὲρ τοῦ Σχεδίου Ἀννάν, διατυπουμένων εὐθέως καὶ ἀπειλῶν διὰ τὴν περίπτωσιν μὴ συμμορφώσεως∙ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, νὰ πράττουμε περίπου τὸ ἴδιον καὶ ἐμεῖς, ἔστω ὑπὸ τὴν ἠπιωτέραν μορφὴν τοῦ συμβουλευτικοῦ πειθαναγκασμοῦ.  Βεβαίως καὶ ἡ Κύπρος, ἀνὰ τὰς χιλιετηρίδας ἑλληνική, μὲ Ἕλληνας τὰ 82 % τοῦ πληθυσμοῦ της (πρὸ τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς τοῦ 1974 καὶ ἐγκαταστάσεως εἰς διαρπαγείσας ἑλληνικὰς περιουσίας ἤδη 130.000 περίπου Τούρκων ἐποίκων ἐξ Ἀνατολίας), ἀποτελεῖ καὶ σήμερα ζωτικὸν τμῆμα τοῦ Ἑλληνισμοῦ, διὰ τὸ ὁποῖον ἐνεργὸς καὶ ἀδιάλειπτος πρέπει νὰ παραμένῃ ἡ μέριμνα ὅλων μας, Ἑλληνικῆς Πολιτείας καὶ κομμάτων καὶ τοῦ ἀνὰ τὴν οἰκουμένην Ἑλληνισμοῦ. Ἡ ἐντεῦθεν ὅμως νομιμοποίησις δικαιολογεῖ μόνον τὴν ἔμφρονα ὑπόδειξιν ὄχι τοῦ τὶ πρέπει νὰ πράξῃ ὁ ἐπὶ τοῦ προκειμένου κυρίαρχος Κυπριακὸς λαός, ἀλλὰ μόνον τῶν συνεπειῶν τῶν ἐκβιαστικῶν διλημμάτων καὶ τῆς ὑποτιθεμένης «λύσεως», πρὸς τὴν ὁποίαν τόσον καταναγκαστικῶς καὶ γκαγκστερικῶς παρωθεῖται.

 Αὐτὸ ὅμως τὸ ἐθνικόν μας χρέος δὲν νομίζω, ὅτι προσηκόντως τὸ ἐξεπληρώσαμεν. Καὶ αὐτὸ ὑπηρετοῦν αἱ παροῦσαι γραμμαί.

2.-  Ἡ ἀλήθεια εἶναι πάντοτε ἁπλῆ. Καὶ μονοσήμαντος. Ἐντεῦθεν καὶ ἀμέσως προσδέξιμος καὶ ἀφομοιώσιμος ἀπὸ κάθε ἀδεσμεύτως σκεπτόμενον καὶ μὲ ἐλευθέραν συνείδησιν ἄνθρωπον. Ὅμως εἰς τὴν προσπέλασιν πρὸς αὐτὴν ὄχι σπανίως παρεμβάλλονται μύρια ἐμπόδια. Μὲ κυρίαρχα, διανοητικὴν ἀνεπάρκειαν, διανοητικὴν ἀνεντιμότητα, δογματικὲς ἀγγυλώσεις καὶ δουλεῖες, προϋπάρχουσες δεσμεύσεις, συμφέροντα, φροῦδες ἐλπίδες∙ ποὺ μὲ τὴν πρακτικὴν τῆς ἐσκεμμένης διαστροφῆς ἢ ὁλοσχεροῦς ἀποσιωπήσεως ἀντιπάλων ἀδιασείστων ἀπόψεων συσκοτίζουν τὰ πράγματα, διὰ νὰ ὁδηγήσουν ἀφεύκτως, κατὰ τὸ σκοπούμενον, εἰς τὴν παραπληροφόρησιν καὶ τὴν παραπλάνησιν.

Ἔτσι καὶ ἐπὶ τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν διὰ τὸ Κυπριακόν. Πρωτίστως καθολικῶς παραθεωρεῖται, ὅτι ἡ ἀρχὴ τῆς αὐτοδιαθέσεως τῶν λαῶν, ἡ θεμελιωδεστέρα διάταξις αὐτοῦ τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τοῦ Ὀργανισμοῦ τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, περιφρονεῖται διὰ τοῦ ἐπὶ τοῦ Κυπριακοῦ Σχεδίου του ἀπὸ αὐτὸν τὸν Γενικὸν Γραμματέα τοῦ Ὀργανισμοῦ, καίτοι ἐξ ἀποστολῆς τεταγμένον πρὸς τήρησίν του ! Καὶ ἔτσι ἡ μαρτυρικὴ Κύπρος εἶναι ἡ μόνη χώρα εἰς τὴν οἰκουμένην, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ μετὰ τὴν ἀποτίναξιν τοῦ ἀποικιακοῦ ζυγοῦ της, ἐπὶ ἥμισυ ἤδη αἰῶνα, ἄνομα συμφέροντα ξένων, κυρίως τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, ἀρνοῦνται πεισμόνως, τὴν αὐτοδιάθεσιν τοῦ λαοῦ της !

3.- Καὶ ἀκόμη : Στοιχειωδῶς δικαία λύσις τοῦ Κυπριακοῦ θὰ προέβλεπε τὴν ἀποχώρησιν ἀπὸ τὴν Κύπρον τῶν τουρκικῶν στρατευμάτων κατοχῆς (ὅπως ἄλλωστε διέτασσε καὶ ἡ παραμείνασα ἀνεκτέλεστος, πρὸς χλεύην τοῦ διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ, ἀπόφασις τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε.), τὴν ἐπάνοδον ὅλων τῶν προσφύγων εἰς τὰς ἑστίας των καὶ τὴν ἀπόδοσιν εἰς αὐτοὺς τῶν διαρπαγεισῶν περιουσιῶν των.   Καὶ φυσικὰ τὴν ἀποχώρησιν τῶν εἰσκομισθέντων ἐξ Άνατολίας Τούρκων ἐποίκων. Mὲ τὸ Σχέδιον ὅμως Ἀννὰν μόνον δικαία λύσις δὲν ἐξασφαλίζεται,  ἀφοῦ  :

α) προβλέπεται ἡ παρουσία ἀποσπασμάτων, Ἑλληνικοῦ (ἀπατηλῶς κατὰ τὰ κατωτέρω) εἰς τὴν Ἑλληνοκυπριακὴν καὶ Τουρκικοῦ εἰς τὴν Τουρκοκυπριακὴν «συνιστῶσαν» πολιτείαν, ἑκάστου ἀποσπάσματος ἀριθμοῦ ἀνδρῶν περιοριζομένου μέχρι τὸ 2011 εἰς 6.000, καὶ μετὰ τὸ 2018 εἰς 3.000, καὶ ἐν συνεχείᾳ, χωρὶς νὰ λέγεται πότε, εἰς 950 ἄνδρες τὸ Ἑλληνικὸν καὶ 650 τὸ Τουρκικόν, μὲ δυνατότητα ἀνὰ τριετίαν ἀναθεωρήσεως τοῦ ἀριθμοῦ μέχρι «πλήρους ἀποχωρήσεως» τῶν ἀποσπασμάτων, χωρὶς καὶ πάλιν νὰ λέγεται πότε ! Καὶ παραλλήλως ἡ ὕπαρξις «εἰρηνευτικῆς ἀποστολῆς τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν», ποὺ θὰ «ἐπιβλέπει τὴν ἐφαρμογὴν τῆς συμφωνίας», ὡς καὶ πλήρης ἀποστρατικοποίησις τῆς Κύπρου. Ἔτσι ἡ παρουσία εἰς τὴν Κύπρον τῶν τουρκικῶν στρατευμάτων κατοχῆς οὐσιαστικῶς διαιωνίζεται καὶ καταδήλως πρὸς κάλυψίν της προβλέπεται ἡ παρουσία καὶ ἰσοδυνάμου ἑλληνικοῦ ἀποσπάσματος. Οἱ ἐθελοτυφλοῦντες ἀπολογηταὶ τοῦ Σχεδίου ὀφείλουν νὰ ἀπαντήσουν εἰς τὰ ἐρωτήματα : Πρῶτον, πῶς χωρὶς Ἐνόπλους Δυνάμεις θὰ διασφαλίζεται ἡ ἄμυνα τῆς Κύπρου, εὑρισκομένης μάλιστα εἰς κομβικὸν γεωστρατηγικῶς σημεῖον τῆς οἰκουμένης, ἔναντι ἐνδεχομένων ἐξωτερικῶν ἐπιθέσεων, καὶ ἐὰν ὑπάρχῃ πουθενὰ εἰς τὸν κόσμον ἄλλο κράτος κυρίαρχον καὶ ἀνεξάρτητον χωρὶς Ἐνόπλους Δυνάμεις. Καί, δεύτερον,  ποία ἡ ἀποστολὴ τοῦ Τουρκοκυπριακοῦ ἀποσπάσματος. Φοβοῦνται μήπως ἡ Ἑλληνοκυπριακὴ «συνιστῶσα» πολιτεία ἐπιτεθῇ ἐναντίον τοῦ Τουρκοκυπριακῆς καὶ τὴν καταλάβῃ ; Ἢ ἡ παρουσία τοῦ Τουρκοκυπριακοῦ ἀποσπάσματος ἐπιβάλλεται ὡς φόβητρον τῶν Ἑλληνοκυπρίων, διὰ νὰ σέβωνται καὶ μὴ παραβιάζουν τὰ δικαιώματα τῶν Τουρκοκυπρίων εἰς τὴν Ἑλληνοκυπριακὴν «συνιστῶσαν» πολιτείαν ; Ἀλλὰ τότε πρὸς τὶ ἡ προβλεπομένη, ἀκόμη καὶ μονομερής, ἐγγύησις  τῆς τόσον γειτονικῆς Τουρκίας ; Θὰ ἀδρανήσῃ αὐτὴ ἐνώπιον τοιούτων γεγονότων ; Ἐξ ἄλλου, ἡ Κύπρος μετ’ ὀλίγας ἡμέρας, ἀπὸ 1^ης Μαΐου 2004, εἰσέρχεται ἐπισήμως εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἑνωσιν, τὸ θεσμικὸν καθεστὼς τῆς ὁποίας (τὸ λεγόμενον «κοινοτικὸν κεκτημένον») θὰ ἰσχύῃ καὶ ἐπὶ τῶν πολιτῶν της, ὥστε καὶ ἐπίθεσις κατὰ τῆς Τουρκοκυπριακῆς «συνιστώσης» πολιτείας νὰ εἶναι ἀδύνατος καὶ ἀδιανόητος καὶ τὰ δικαιώματα τῶν Τουρκοκυπρίων εἰς τὴν Ἑλληνοκυπριακὴν «συνιστῶσαν» πολιτείαν ἀπὸ κανένα νὰ μὴ κινδυνεύουν ! Ἀλήθεια, πρὸς τὶ ἡ παραμονὴ ἐπὶ δεκαετίας ἀκόμη τουρκικῶν στρατευμάτων εἰς τὴν Κύπρον ; Ποῖος κοροϊδεύει ποῖον ;

β) Προβλέπεται μερικὴ μόνον ἐπιστροφὴ προσφύγων εἰς τὰς ἑστίας των,   μερικὴ μόνον ἀνάκτησις τῶν περιουσιῶν των, μερικὴ ἀποχώρησις ἐποίκων. Καὶ μάλιστα ἀποζημίωσις τῶν τελευταίων διὰ τὴν ἀπώλειαν τῆς παρανόμως ὑπ’αὐτῶν κατεχομένης τώρα περιουσίας, ἀπὸ τοὺς Ἑλληνοκυπρίους ! Ἐπίσης, παραίτησις ἀπὸ ὅλας τὰς προσφυγάς, ποὺ ἔχουν ὑποβάλει Κύπριοι ἐνώπιον Διεθνῶν Δικαστηρίων, ἐναντίον τῶν τουρκικῶν ἀνομιῶν, τῆς ἐκδιώξεως ἀπὸ τὰς ἑστίας των καὶ τῆς διαρπαγῆς τῶν περιουσιῶν των. Ὁ λόγος τοιούτων προβλέψεων τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν εἶναι προφανέστατος. Ἐπιστροφὴ ὅλων τῶν προσφύγων εἰς τὰς ἑστίας των μὲ ἀπόδοσιν τῶν διαρπαγεισῶν περιουσιῶν των  καὶ ἀπομάκρυνσις ὅλων τῶν Τούρκων ἐποίκων θὰ ἀποκαθιστοῦσε τὸ ἀληθινὸ πρόσωπον τῆς Κύπρου, αὐτὸ ποὺ ἦτο πρὸ τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς τοῦ 1974. Δηλαδή, ἕνα νησί, εἰς τὸ ὁποῖον, μετὰ τὴν τουρκικὴν κατάκτησιν, συγκατοικοῦσαν ἐπὶ αἰῶνας Ἑλληνοκύπριοι καὶ Τουρκοκύπριοι εἰρηνικῶς, ὅσον ἐπέτρεπεν αὐτὸ ἡ ἰδιότης τῶν μὲν ὡς κατακτητῶν καὶ τῶν δὲ ὡς ὑποδούλων, ἀναμεμιγμένοι, δηλαδὴ ὄχι εἰς χωριστὰς ἐδαφικὰς περιοχάς, ὥστε νὰ παρέχεται δυνατότης χωρικοῦ διαχωρισμοῦ τῆς συμβιώσεώς των. Ἄλλωστε οἱ περισσότεροι τουρκοκύπριοι εἶναι Ἑλληνογενεῖς, ἀπόγονοι ἐξισλαμισθέντων, κατὰ τὴν μακρὰν περίοδον τῆς ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, ὑποδούλων Ἑλλήνων Χριστιανῶν, ὅπως ἄλλωστε τὸ αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὸ 30% τῶν σημερινῶν κατοίκων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (κατὰ σχετικῶς πρόσφατον ἀνακοίνωσιν εἰς σχετικὸν Διεθνὲς ἐπιστημονικὸν συνέδριον). Καὶ μὲ τὴν εἰρηνικὴν αὐτὴν συμβίωσιν, λόγος κατὰ τὸ παρελθόν, πρὸ τῶν ἀτυχῶν συμφωνιῶν Ζυρίχης-Λονδίνου, περὶ ξεχωριστῶν κοινοτήτων, ἑλληνοκυπριακῆς καὶ τουρκοκυπριακῆς, ἀπὸ κανένα δὲν ἐγίνετο. Ἡ Κύπρος ἐθεωρεῖτο ἀπὸ ὅλους ὡς ἕνα νησί, ὑπὸ ἀποικιακὸν (βρεταννικὸν) ζυγόν, μὲ τὴν συντριπτικὴν πλειονοψηφίαν τῶν κατοίκων του Ἕλληνας (82%) καὶ ἰσχυρὰν τουρκικὴν μειονότητα (17%) (τὸ ὑπόλοιπον 1% Μαρωνῖται).    Ἐὰν ὅμως ἀποκαθίστατο τώρα ἡ ἀληθινὴ αὐτὴ εἰκὼν τῆς μαρτυρικῆς Κύπρου, τότε θὰ κατέρρεεν αὐτομάτως ἐν τοῖς πράγμασιν ἡ θεσπιζομένη διὰ τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν διζωνικότης τῆς κατασκευαζομένης νέας Κυπριακῆς Πολιτείας. Ἀφοῦ δὲν θὰ ὑπάρχουν στοιχειωδῶς συμπαγεῖς ἐδαφικαὶ περιοχαὶ μὲ πλειονοψηφίαν τῶν κατοίκων των Τουρκοκυπρίους. Ἡ ἐπίγνωσις τῆς ἀληθείας αὐτῆς ὡδήγησε τοὺς ἐπιβούλους εἰς τὴν χάλκευσιν ἐν προκειμένῳ τῶν προβλέψεων τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν περὶ μὴ ἐπιστροφῆς ὅλων τῶν προσφύγων, μὴ ἀποδόσεως εἰς αὐτοὺς ὅλων τῶν περιουσιῶν των, παραμονῆς τῶν περισσοτέρων Τούρκων ἐποίκων, ποσοτικῆς ἀπαγορεύσεως ἐγκαταστάσεως Ἑλληνοκυπρίων εἰς τὴν Τουρκοκυπριακὴν «συνιστῶσαν» πολιτείαν∙ ἀκριβῶς διὰ νὰ ὑπάρξῃ ἡ τελευταία αὐτὴ καὶ ἐπιβιώσῃ ἐξαναγκαστικῶς μὲ «τουρκοκυπριακὴν» πλειονοψηφίαν τοῦ πληθυσμοῦ της. Ἔτσι ἐξεικονίζεται καὶ ἡ κατὰ τὸ παρελθὸν ἀσυγχώρητος ἐπιπολαιότης τῆς Κυπριακῆς Ἡγεσίας, νὰ δεχθῇ τὴν λύσιν τῆς «δικοινοτικῆς καὶ διζωνικῆς» Ὁμοσπονδίας∙ ἐνῷ ἔπρεπεν ἀνενδότως νὰ ἐμμείνῃ ἁπλῶς εἰς τὴν ἐφαρμογὴν τῆς ἀποφάσεως τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας περὶ ἀποχωρήσεως τοῦ Τούρκου εἰσβολέως, καλοῦσα τὸν διεθνῆ παράγοντα νὰ θεσπίσῃ καὶ πρόθυμος νὰ δεχθῇ  ὁσασδήποτε αὐτὸς ἔκρινεν ἐγγυήσεις πρὸς παραφυλακὴν τῶν δικαιωμάτων τῆς Τουρκοκυπριακῆς μειονότητος.  Ἰσοβαρὺς εἶναι βεβαίως ἡ εὐθύνη καὶ τῆς ἐπισήμου Ἑλλάδος, διότι δὲν συνεβούλευσεν ἐπὶ τοῦ προκειμένου προσηκόντως τὴν Κύπρον∙ ἐκτὸς ἐὰν εἶναι αὐτὴ ἡ πειθαναγκάσασα «μητρικῶς» εἰς τὴν ἀποδοχὴν τοιαύτης ὀλεθρίας λύσεως.

4.- Περαιτέρω : οἱ ἀπολογηταὶ τοῦ «ναὶ» εἰς τὸ Σχέδιον Ἀννὰν ἀντιπαρέρχονται, ἐθελοτυφλοῦντες, ὅλα τὰ συγκεκριμένα σημεῖα, τὰ ὁποῖα ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς ἐπανειλημμένως ἔχουν ἐπισημανθῆ καὶ τὰ ὁποῖα ψηλαφητῶς καταδεικνύουν, ὅτι μὲ τὸ ὑπὸ τὸ προσωπεῖον τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ο.Η.Ε. Κόφι Ἀνὰν Σχέδιον αὐτὸ παραμερίζονται ὅλαι αἱ καταδικαστικαὶ τῆς Τουρκικῆς εἰσβολῆς τοῦ 1974 καὶ ἔκτοτε κατοχῆς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας καὶ ἄλλων ὀργάνων τοῦ Ο.Η.Ε.∙ ὅτι νομιμοποιοῦνται ὅλα τὰ ἀνόμως, ἀντιθέτως πρὸς κάθε κανόνα Διεθνοῦς Δικαίου καὶ Διεθνοῦς Ἠθικῆς, τετελεσμένα, ἀκόμη καὶ ἡ ἐμφύτευσις τῶν ἐκ Τουρκίας ἐποίκων∙ ὅτι καταργεῖται ἡ ὑπάρχουσα Κυπριακὴ Δημοκρατία καὶ εἰς τὴν θέσιν της ἱδρύεται ὑπὸ τὸ ψευδώνυμον Ὁμοσπονδίας πρωτόγνωρον εἰς τὴν παγκόσμιον ἱστορίαν ἐξάμβλωμα πολιτειακῆς συγκροτήσεως. Εἰδικώτερον :

α) ψευδώνυμος ὁμοσπονδία, κράτος μὴ ἀνεξάρτητον, ἀφοῦ τὸ τεκμήριον τῆς ἁρμοδιότητος δὲν θὰ ἀνήκῃ εἰς αὐτό, ἀλλὰ εἰς τὶς «συνιστῶσες» δύο Πολιτεῖες (Ἑλληνοκυπριακὴν καὶ Τουρκοκυπριακήν), καὶ ἡ νομοθεσία του δὲν θὰ κατισχύῃ, ἀλλὰ θὰ ἠμπορῇ νομίμως νὰ ἀνατρέπεται ἀπὸ αὐτὴν τῶν «συνιστωσῶν» Πολιτειῶν ! Ἡ νέα Κυπριακὴ πολιτεία, ὅπως διὰ τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν συγκροτεῖται, δὲν εἶναι ὁμοσπονδία, ἀλλὰ συνομοσπονδία ! Βαπτίζεται ὅμως ἀπατηλῶς ὡς ὁμοσπονδία, διὰ νὰ ἔχουν οἱ Τουρκοκύπριοι, ἰσότιμοι, κατὰ τὶς ρυθμίσεις τοῦ Σχεδίου, κατὰ πάντα συγκυβερνῆται αὐτῆς, λόγον καὶ ἐπὶ τῆς ἐσωτερικῆς ζωῆς καὶ λειτουργίας καὶ τῆς Ἑλληνοκυπριακῆς «συνιστώσης» πολιτείας, ὥστε τοῦ λοιποῦ καὶ ἡ ἐλευθέρα σήμερον Κύπρος νὰ ὑπόκειται ὑπὸ τουρκοκυπριακὴν συνδιοίκησιν ! Αὐτὸ καταφαίνεται καὶ ἀπὸ τὴν ἐξωφρενικὴν πρόβλεψιν τοῦ Σχεδίου, κατὰ τὴν ὁποίαν αἱ συνθῆκαι, αἱ ὁποῖαι συνήφθησαν μέχρι τοῦδε ἀπὸ τὸ Τουρκοκυπριακὸν ψευδοκρατίδιον, φυσικὰ μόνον μὲ τὴν μόνην ἔχουσαν ἀναγνωρίσει αὐτὸ Τουρκίαν (χωρὶς νὰ ἐξαιροῦνται καὶ αὐταί, διὰ τῶν ὁποίων παρεχωρήθησαν εἰς αὐτὴν στρατιωτικαὶ ἐπὶ τοῦ θαλασσίου χώρου, τῶν λιμένων ἢ τοῦ ἐδάφους του διευκολύνσεις), ὑποχρεωτικῶς δεσμεύουν καὶ τὴν νέαν «ὁμόσπονδον Κυπριακὴν πολιτείαν» ! 

β) κράτος ὑποτελές, ἀφοῦ θὰ ἀφοπλισθῇ ὁλοσχερῶς ( δὲν νοεῖται κράτος ἐλεύθερον χωρὶς ἐνόπλους Δυνάμεις !) καὶ θὰ τελῇ ὑπὸ τὴν κηδεμονίαν ξένων στρατευμάτων καὶ τὴν ἐγγύησιν τρίτων δυνάμεων (Μεγάλης Βρεταννίας, Τουρκίας, καὶ τῆς, μὴ δυναμένης «λόγῳ ἀποστάσεως» νὰ ἐπέμβῃ, κατὰ τὴν ἐπισήμως διακηρυχθεῖσαν κατὰ τὴν τουρκικὴν εἰσβολὴν τοῦ 1974 θεωρίαν τῆς ἐθνικῆς μας ἐντροπῆς, Ἑλλάδος)∙ ἐγγύησιν καλύπτουσαν μάλιστα ὄχι μόνον τὴν ἐδαφικὴν ἀκεραιότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐσωτερικὴν συνταγματικὴν τάξιν (διεθνῶς πρωτοφανὴς περίπτωσις !) τόσον τοῦ νέου κράτους, ὅσον καὶ τῶν «συνιστωσῶν» αὐτοῦ πολιτειῶν καὶ μὲ δικαίωμα μάλιστα μονομεροῦς ἀπὸ τὴν κάθε ἐγγυήτριαν χώραν ἐπεμβάσεως ! Ἔτσι θὰ ἠμπορεῖ μονομερῶς ἡ Τουρκία νὰ ἐπεμβαίνῃ, ἀκόμη καὶ ὅταν δὲν τῆς ἀρέσῃ ἡ ἐξέλιξις τῶν ἐσωτερικῶν πολιτικῶν πραγμάτων εἰς τὴν Ἑλληνοκυπριακὴν «συνιστῶσαν» πολιτείαν, ὑπὸ τὸ πρόσχημα, ὅτι κατὰ τὴν ἰδικήν της, τῆς Τουρκίας, κρίσιν (αὐτὸ σημαίνει τὸ «μονομερῶς»!), διεταράχθη ἡ «ἐσωτερικὴ συνταγματικὴ τάξις» αὐτῆς.  Ἐνῷ καὶ ἡ ἐδαφικῶς ὄχι ἀμελητέα  περιοχὴ τῶν ἐκεῖ Βρεταννικῶν βάσεων χαρακτηρίζεται εἰς ἕνα σκοτεινόν, ὑπὸ ἀσαφῆ διατύπωσιν, σημεῖον τοῦ Σχεδίου, ὅτι δὲν θεωρεῖται ὡς Κύπρος !  

γ) κράτος ὄχι κυρίαρχον, ἀφοῦ ἐπὶ τῶν ἐγκλημάτων κατ’ αὐτοῦ ἀναγνωρίζεται διὰ τοῦ Σχεδίου πρωτογενὴς ποινικὴ δικαιοδοσία ὄχι εἰς αὐτό, ἀλλὰ εἰς τὶς «συνιστῶσες» πολιτεῖες !

δ) κράτος μὲ ἱδρυόμενον Ἀνώτατον Δικαστήριον, συντιθέμενον ἰσομερῶς ἀπὸ τρεῖς Ἑλληνοκυπρίους καὶ τρεῖς Τουρκοκυπρίους ( παρὰ τὴν ἀνισομερῆ πληθυσμιακὴν ἀναλογίαν 82 % πρὸς 17 % ), ἀλλὰ καὶ τρεῖς ξένους Δικαστάς∙ καὶ μάλιστα ὡς Ἀρχὴν ὑπεράνω τῆς κρατικῆς ἐξουσίας, ἀφοῦ εἰς τὴν κρίσιν αὐτοῦ θὰ ἐπαφίεται ἡ ὑποκατάστασις ἄλλων κρατικῶν ὀργάνων, ἐὰν ἀνακύψῃ περίπτωσις ἀδιεξόδου εἰς κάποιον ἀπὸ τοὺς θεσμοὺς τοῦ νέου Κυπριακοῦ Κράτους, καὶ ἐν γένει ἡ λειτουργία του !

ε) κράτος μὲ δύο νομοθετικὰ σώματα συντιθέμενα κατὰ βάναυσον παραβίασιν κάθε ἀρχῆς ἀντιπροσωπευτικότητος, εἰς βάρος πάντοτε μόνον τῶν Ἑλληνοκυπρίων, καίτοι ἀποτελούντων τὰ 82% τοῦ ὅλου πληθυσμοῦ τοῦ νησιοῦ ! Συγκεκριμένως, τὴν Γερουσίαν, μὲ 48 μέλη, ἀπαρτιζομένην ἀπὸ ἴσον ἀριθμὸν (24) Ἑλληνοκυπρίων καὶ Τουρκοκυπρίων∙ καὶ τὴν Βουλὴν τῶν Ἀντιπροσώπων, ἐπίσης ἀπὸ 48 μέλη, ἐκ τῶν ὁποίων ὅμως τοὐλάχιστον τὸ ἕνα τέταρτον (δηλαδὴ τὸ 25%) θὰ κατέχει κάθε «συνιστῶσα » πολιτεία, δηλαδὴ καὶ ἡ Τουρκοκυπριακή (παρὰ τὸ 17% μόνον τῶν Τουρκοκυπρίων). Καὶ μάλιστα μὲ θεσμικῶς ἐξησφαλισμένην τὴν παράλυσιν τῆς νομοθετικῆς αὐτῆς ἐξουσίας, ἀφοῦ ἡ  ἀξίωσις ἐγκρίσεως κάθε ἀποφάσεως καὶ ὑπὸ τῶν δύο σωμάτων μὲ συμμετοχὴν τοὐλάχιστον τοῦ ¼ τῶν Γερουσιαστῶν κάθε «συνιστώσης» πολιτείας, καὶ εἰς ὡρισμένα θέματα εἰδικῆς πλειονοψηφίας τῶν 2/5 αὐτῶν, θὰ ὁδηγῇ καὶ διὰ μόνης τῆς ἀποχῆς  εἰς ἀδυναμίαν λήψεως οἱασδήποτε ἀποφάσεως !

στ) κράτος μὲ προγραμματισμένον τὸν πολιτιστικὸν καὶ θρησκευτικὸν ἐξανδραποδισμὸν τῶν ἀδελφῶν μας Κυπρίων, ἀφοῦ Ἑλληνικὴ καὶ Τουρκικὴ  καθιεροῦνται ἰσοδυνάμως ὡς ἐπίσημοι γλῶσσαι του καὶ ὑποχρεωτικῶς, κατὰ τὸ Σχέδιον, τὰ τετραπλάσια καὶ πλέον τῶν Τούρκων Ἑλληνόπουλα θὰ ἐκμανθάνουν  καὶ τὴν τουρκικήν, ἀλλὰ καὶ θὰ ἑορτάζωνται ὑποχρεωτικῶς ὡς «ἐπίσημοι» τρεῖς μουσουλμανικαὶ ἑορταὶ (Ραμαζανίου, 1^ης ἡμέρας Κουρμπὰν Μπαϊρὰν καὶ γενεθλίων τοῦ Μωάμεθ) εἰς ὅλην την Κύπρον, δηλαδὴ καὶ εἰς τὴν Ἑλληνοκυπριακὴν «συνιστῶσαν» πολιτείαν, καὶ εἰς πόλεις καὶ χωρία ἀμιγῶς Ἑλληνικὰ καὶ χριστιανικά!

ζ) κράτος μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ Ἀρχηγοῦ του ἀνατιθέμενον εἰς ἑξαμελὲς Προεδρικὸν Συμβούλιον κατὰ ἰταμωτάτην καὶ πάλιν παραβίασιν τῆς ἀρχῆς τῆς ἀντιπροσωπευτικότητος, ἀφοῦ ὑποχρεωτικῶς τὸ ἕν τρίτον τῶν μελῶν του (δηλαδὴ τὰ 2 ἀπὸ τὰ 6) θὰ προέρχεται ἀπὸ κάθε «συνιστῶσαν» πολιτείαν, ἑπομένως θὰ μετέχουν εἰς αὐτὸ καὶ οἱ Τουρκοκύπριοι κατ’ ἀναλογίαν σχεδὸν διπλασίαν τοῦ πληθυσμοῦ των (17%) ! Καὶ ἐπίσης μὲ θεσμικῶς ἐξησφαλισμένην τὴν παράλυσιν τῆς λειτουργίας του, ἐπιτυγχανομένην διὰ τῆς ἀποχῆς τῶν δύο Τουρκοκυπρίων, ἀφοῦ διὰ κάθε ἀπόφασιν τοῦ Προεδρικοῦ Συμβουλίου ἀπαιτεῖται ὁμοφωνία καὶ ὅταν αὐτὴ δὲν ἐπιτυγχάνεται, ἐφ’ ὅσον δὲν ὁρίζεται διαφορετικά, ἁπλῆ πλειονοψηφία τῶν παρόντων, περιλαμβάνουσαν ὅμως ὑποχρεωτικῶς «τοὐλάχιστον ἕνα μέλος ἀπὸ κάθε συνιστῶσαν πολιτείαν».  Ἀκόμη, μεταβατικῶς, διὰ τὸ μέχρι τῆς 13.6.2004 (ἡμερομηνίας γενικῶν ἐκλογῶν) διάστημα, προβλέπονται συμπροεδρία (Ἑλληνοκυπρίου καὶ Τουρκοκυπρίου), ἑξαμελὴς Ὁμοσπονδιακὴ Κυβέρνησις ἀπὸ 3 Ἑλληνοκυπρίους καὶ 3 Τουρκοκυπρίους καὶ Ὁμοσπονδιακὸν Κοινοβούλιον ἀπὸ 24 Ἑλληνοκυπρίους καὶ 24 Τουρκοκυπρίους, δηλαδὴ ἡ χυδαιοτέρα πλήρης ἐξίσωσις τοῦ 82% τῶν Ἑλληνοκυπρίων πρὸς τὸ 17% τῶν Τουρκοκυπρίων ! Ἀλλὰ καὶ ἀκολούθως προβλέπεται μὲ τὴν αὐτὴν ἐξίσωσιν ἰσοχρόνως, ἀνὰ δεκάμηνον, ἐναλλαγὴ Ἑλληνοκυπρίου καὶ Τουρκοκυπρίου εἰς τὰ ἀξιώματα Προέδρου καὶ Ἀντιπροέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας !  

Πρόκειται δηλαδή, ἐν ὄψει τῶν ἀνωτέρω, ἀληθινὴ γελοιογραφία κρατικῆς ὑποστάσεως, συγκεκριμένως καταδυναστευτικὴ τῶν Ἑλληνοκυπρίων χαλαρωτάτη ψευδώνυμος Ὁμοσπονδία μὲ δύο,  τώρα ἀνύπαρκτα, «συνιστῶντα» κράτη, ὑπὸ κανόνας λειτουργίας καταφανῶς ἀδυνάτου ἐφαρμογῆς, οὐσιαστικὸν ἀφελληνισμόν, διαρκῆ ξένην κατοχὴν καὶ ξένην θεσμικὴν ἐποπτείαν.

Συνοπτικῶς, ὅτι ἡ προτεινομένη «λύσις» δὲν εἶναι οὔτε δικαία, οὔτε βιώσιμος, οὔτε λειτουργική. Ὅλα αὐτὰ συγκεκριμένως καὶ τεκμηριωμένως ἐξέθεσε συστηματικῶς καὶ ἀναλυτικῶς καὶ ὁ γράφων ἤδη ἀπὸ τῆς πρωτοεμφανίσεως τοῦ Σχεδίου Ἀννάν (τὸ ὁποῖον μάλιστα ἔκτοτε καὶ ἐχειροτέρευσε),  δι’ ἐκτενοῦς ἄρθρου του, τυχόντος εὐρείας δημοσιότητος (ἐφημερὶς ΕΣΤΙΑ, φύλλα ἀπὸ 17 ἕως καὶ 31/12/2002, περιοδικὸν ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, τεῦχος 1350 τῆς 20.12.2002, ἐπίσης διὰ τῆς ἱστοσελίδος του www.sartzetakis.gr), χωρὶς ὅμως καὶ νὰ ἀποτολμηθῇ ἀπὸ οἱονδήποτε ἡ ἀντίκρουσίς των. Διότι φυσικὰ τὰ προφανῶς ἀδιάσειστα δὲν ἀνατρέπονται.

5.- Ἀντὶ λοιπὸν νὰ ἀπαντήσουν συγκεκριμένως ἐπὶ ὅλων αὐτῶν, οἱ ἐθελοτυφλοῦντες ἀπολογηταὶ τοῦ «ναί», ὅταν δὲν ὑβρίζουν τοὺς ἀντιφρονοῦντας, ἐκτρέπονται εἴτε εἰς παραπλανητικὰς παραστάσεις, εἴτε εἰς γενικολόγους ὡραιολογίας, ποὺ ἔχουν τὴν ἀξίαν μόνον ἀερολογιῶν παντὸς καιροῦ ! Δέχονται μέν, ὅτι τὸ Σχέδιον Ἀννὰν περιλαμβάνει καὶ δυσμενεῖς διὰ τοὺς Ἑλληνοκυπρίους ρυθμίσεις, ἀλλὰ ἀορίστως, κανεὶς δὲν μνημονεύει οὔτε μίαν ἐξ αὐτῶν, φυσικὰ λόγῳ ἀδυναμίας εὐπρεποῦς πως δικαιολογήσεώς των. Καὶ κυρίως ἀντιτείνουν, ὅτι μὲ τὴν προτεινομένην λύσιν Ἀννὰν ἐπέρχεται δῆθεν ἐπανένωσις τῆς Κύπρου. Ἡ παραπλάνησις εἶναι αὐτόφωρος καὶ ἡ ἀλήθεια ἄντικρυς ἀντίθετος. Διότι, τώρα ἡ Κύπρος εἶναι ἑνιαία καὶ ἡνωμένη, ἀφοῦ μὲ καμμίαν λογικὴν ἡ παράνομος, ἀπὸ ἀπόψεως Διεθνοῦς Δικαίου, κατάληψις τὸ 1974 καὶ ἔκτοτε κατοχὴ τοῦ 40 % περίπου τοῦ ἐδάφους της ἀπὸ τὴν Τουρκίαν, δὲν κατέστησε τὸ τμῆμα αὐτὸ ἔδαφος ξένον πρὸς τὴν Κυπριακὴν Πολιτείαν. Ρητῶς ἡ Δ΄ Σύμβασις τῆς Χάγης τοῦ 1907, ἡ ὁποία καθιέρωσε τὸν θεσμὸν τῆς occupatio bellica (πολεμικῆς κατοχῆς), ἐπιτάσσει, ἐπὶ τοῦ προκειμένου, ὅτι ἡ κυριαρχία τῆς Πολιτείας δὲν καταλύεται διὰ μόνου τοῦ πραγματικοῦ γεγονότος τῆς ξένης κατοχῆς. Δὲν εἶναι λοιπὸν ἡ Κύπρος διῃρημένη, διὰ νὰ ἐπανενωθῇ. Τμῆμα της μόνον κατέχεται παρανόμως ὑπὸ ξένου κράτους, καταδικασθέντος μάλιστα δι' αὐτὸ καὶ κληθέντος ἁρμοδίως, δι’ ἀποφάσεως τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε., ὅπως ἀποσύρῃ τὰ στρατεύματά του κατοχῆς, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ τὸ πράξῃ μέχρι σήμερα. Λύσιν ἑπομένως τοῦ Κυπριακοῦ προβλήματος θὰ προσέφερε μόνον ἡ ἀποκατάστασις τῆς διεθνοῦς νομιμότητος δι'ἐφαρμογῆς τῆς ἐν λόγῳ ἀποφάσεως ὀργάνου τοῦ Ο.Η.Ε. καὶ ὄχι ὁ μυκτηρισμός της ἀπὸ αὐτὸν τὸν Γενικὸν Γραμματέα τοῦ Διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ (!), ἔστω ἐνεργοῦντα ὡς ἀνδρείκελον ἐν προκειμένῳ τρίτων ὑποβολέων, κυρίως Η.Π.Α. καὶ Μεγάλης Βρεταννίας, ποὺ ἀποβλέπουν εἰς ἴδια ἐπὶ τῆς Κύπρου γεωστρατηγικὰ  συμφέροντα. Διότι πράγματι, ὅλως ἀντιθέτως πρὸς τὰ προπαγανδιζόμενα, μὲ τὸ Σχέδιον Ἀννὰν ἐπιχειρεῖται διὰ πρώτην φορὰν τώρα ἡ διαίρεσις τῆς Κύπρου, ἀφοῦ μὲ τὰ περὶ «συνιστωσῶν πολιτειῶν» ὁριζόμενα προϋποτίθεται ὡς ὑπάρχον ἤδη Τουρκοκυπριακὸν κράτος, διεθνῶς πλέον ἀναγνωριζόμενον !

6.- Τὸ ἄλλο ἐπιχείρημα, ὅτι μὲ τὸ Σχέδιον Ἀννὰν ἐξασφαλίζεται δῆθεν πλήρης ἰσονομία καὶ ἰσότιμος ἀπόλαυσις τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων δι’ ὅλους τοὺς κατοίκους τοῦ νησιοῦ, Ἑλληνοκυπρίους καὶ Τουρκοκυπρίους, εἶναι ἐπίσης κίβδηλον καὶ ὑποκριτικόν. Καὶ ψευδές. Διότι σήμερον κίνδυνοι δυσμενῶν δι' οἱονδήποτε διακρίσεων εἶναι ἀνύπαρκτοι. Οἱ καιροὶ ἔχουν ἀλλάξει, δὲν εὑρισκόμεθα πλέον εἰς τὴν δεκαετίαν τοῦ 1950-1960, κατὰ τὴν ὁποίαν, καὶ ἐὰν ἐσημειώθησαν μεμονωμένως ὑπερβολαὶ εἰς βάρος τῶν Τουρκοκυπρίων, αὐταὶ δικαιολογοῦνται ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι τότε οἱ Τουρκοκύπριοι, ἀκολουθοῦντες πάντοτε ὁδηγίας τῆς Ἀγκύρας, ὄχι μόνον δὲν μετεῖχον εἰς τὸν ἀπελευθερωτικὸν ἀγῶνα τῶν Ἑλληνοκυπρίων, τῆς θρυλικῆς Ε.Ο.Κ.Α., ἀλλὰ καὶ τὸν ὑπενόμευον διὰ καταδόσεων καὶ  ἀνοικτῆς συνεργασίας μὲ τὸν ἀποικιακὸν δυνάστην (τοὺς Βρεταννούς). Ἐνῷ τώρα, ἐκτὸς τῆς βεβαιωμένης ἀνεπιφυλάκτου, χωρὶς προκαταλήψεις, συμπνοίας ὅλων τῶν κατοίκων τοῦ νησιοῦ, τὴν ὁποίαν κατέδειξε καὶ ἡ μετὰ τοῦ κατεχομένου τμήματος ἐγκαινιασθεῖσα προσφάτως ἐλευθεροκοινωνία, σύμπνοια, ποὺ ἀποκλείει τὰς διακρίσεις, καὶ τοῦ γεγονότος, ὅτι οὐδεὶς ἀπὸ Ἑλληνοκυπριακῆς πλευρᾶς ἀρνεῖται τὴν ἰσονομίαν καὶ τὴν ἰσότητα δικαιωμάτων τῶν Τουρκοκυπρίων, ἐπὶ πλέον, μὲ τὴν εἴσοδον τῆς Κύπρου εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν μετ’ ὀλίγας ἡμέρας, ἀπὸ τῆς 1^ης Μαΐου 2004, θὰ ἀποκλείεται πλέον καὶ θεσμικῶς, μὲ τὴν ἐπέμβασιν ὀργάνων της (Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου κλπ.) πᾶσα εἰς βάρος οἱουδήποτε Κυπρίου διάκρισις, ὅπως αὐτὸ συμβαίνει μὲ τοὺς ὑπηκόους ὅλων τῶν χωρῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Κανενὸς λοιπὸν τὰ δικαιώματα δὲν κινδυνεύουν, οὔτε ἀπειλοῦνται εἰς τὴν Κύπρον. Ἀντιθέτως αὐτὸ θὰ συμβαίνῃ μὲ τὴν ἀποδοχὴν τοῦ Σχεδίου Ἀννάν, ἀφοῦ κατὰ τὰς προβλέψεις του ἀποκλείεται διὰ παντὸς ἡ πλήρης ἐφαρμογὴ τῶν δικαιωμάτων, ποὺ κατασφαλίζει δι’ ὅλους ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις, ὑποβαθμιζομένων ἔτσι εἰδικῶς τῶν Κυπρίων εἰς πολίτας δευτέρας κατηγορίας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ! Δι’ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ἐπρογραμματίσθη τόσον ἐσπευσμένη, ὀλίγας μόνον ἡμέρας πρὸ τῆς ἐπισήμου εἰσδοχῆς τῆς Κύπρου εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν, ἡ «λύσις» τοῦ Κυπριακοῦ καὶ ἀσκοῦνται ἰταμώτατα ἀφόρητοι πιέσεις πρὸς ἀποδοχὴν τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ καταχθονίου Σχεδίου∙ ὥστε, τούτου ἐντασσομένου ὡς «πρωτογενοῦς» δικαίου αὐτῆς, νὰ ἀποκλεισθοῦν εἰδικῶς εἰς τὴν Κύπρον τὰ εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν ἰσχύοντα. Ἔτσι καταφαίνεται καὶ ἡ ἄμετρος ἀνευθυνότης καὶ ἀξιοδάκρυτος δουλικότης εἰς ξένας ἐπιθυμίας καὶ προστάγματα τῆς ἐξωτερικῆς μας πολιτικῆς μὲ τὴν συνυπογραφὴν τῆς ἐκβιαστικῆς συμφωνίας ἐπὶ τῆς διαδικασίας ἐπιλύσεως τοῦ Κυπριακοῦ τῆς 13^ης Φεβρουαρίου 2004, ἡ ὁποία καὶ ἐπιτρέπει τοιούτων καταχθονίων σχεδίων τὴν ὑλοποίησιν. Καταφώρως, ἑπομένως, παραπλανοῦν καὶ ὅσοι ὑποστηρίζουν, ὅτι δῆθεν αἱ δυσμενεῖς προβλέψεις τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν θἀ ἀπαλυνθοῦν μὲ τὴν Κύπρον ἐντὸς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Διότι ἀκριβῶς αὐτὲς προβλέπεται ρητῶς νὰ παραμείνουν ἐσαεί, ὡς «πρωτογενὲς δίκαιον», ἀμετάβλητες!

7.- Οἱ ἐθελοτυφλοῦντες ἀπολογηταὶ τοῦ «ναὶ» ἐπικαλοῦνται ὡς δῆθεν ἀγαθὰ τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν τὰς προβλέψεις του διὰ μερικὴν ἀπόδοσιν, ἐλαχίστην, κατεχομένων ἐδαφῶν, οὐσιαστικῶς σχεδὸν μόνον λωρίδος σημερινῆς «νεκρᾶς» ζώνης, μερικὴν ἐπάνοδον προσφύγων εἰς τὰς ἑστίας των καὶ μερικὴν ἀπομάκρυνσιν τῶν ἐκ Τουρκίας εἰσκομισθέντων ἐποίκων (καὶ μάλιστα μὲ ἀποζημίωσίν των διὰ τὴν ἀπομάκρυνσίν των ἀπὸ τὰ παρανόμως καταληφθέντα !). Πρόκειται περὶ ἀληθοῦς ἐμπαιγμοῦ. Εἰσέρχομαι παρανόμως εἰς τὸ σπίτι σας, καταλαμβάνω τὰ 4 ἀπὸ τὰ 10 δωμάτιά του, ἐκδιώκω ἐξ αὐτῶν τὰ 2 ἀπὸ τὰ 5 μέλη τῆς οἰκογενείας σας καὶ ἐγκαθιστῶ εἰς αὐτὰ ἰδικούς μου συγγενεῖς. Καὶ τώρα, ποὺ ἔχετε καταδικαστικὴν τῆς παρανομίας ἀπόφασιν περὶ ἐξώσεώς μου, δὲν συμμορφώνομαι πρὸς αὐτήν. Καὶ ἐπιτυγχάνω   Σχέδιον συμβιβασμοῦ, ποὺ οἱ ὁμοχώριοί σας, περιφρονοῦντες τὴν ἰδικήν των περὶ ἐξώσεώς μου ἀπόφασιν, ἐκβιαστικῶς καὶ μὲ ἀπειλὲς σᾶς καλοῦν νὰ δεχθῆτε, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖον θὰ σᾶς ἀποδώσω μόνον τὸ 1 ἀπὸ τὰ 3 καταληφθέντα δωμάτια τοῦ σπιτιοῦ σας, θὰ ἐπιτρέψω τὴν ἐπάνοδον εἰς αὐτὸ μόνον τοῦ 1 ἀπὸ τὰ 2 ἐκδιωχθέντα μέλη τῆς οἰκογενείας σας καὶ θὰ ἀπομακρύνω μόνον τοὺς μισοὺς ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς μου, ποὺ τὸ κατέλαβαν, ἀλλὰ καὶ θὰ τοὺς ἀποζημιώσετε διὰ τὴν ἀπομάκρυνσιν ἀπὸ τὰ παρανόμως καταληφθέντα σεῖς ! Καὶ ὅλες αὐτὲς οἱ ὑποχωρήσεις μου, ὑπὸ τὸν ὅρον ὅτι θὰ γίνω τοῦ λοιποῦ ἰσότιμος συγκύριος τοῦ ὅλου σπιτιοῦ σας, θὰ ἔχουμε μόνον ἀπὸ κοινοῦ σχέσεις κοινωνικὲς καὶ ἄλλες μὲ τρίτους, θὰ φροντίσετε μὲ δαπάνες σας νὰ προαχθῶ οἰκονομικῶς, ὥστε τὰ εἰσοδήματά μου νὰ φθάσουν βαθμιαίως τὰ ἰδικά σας, καὶ θὰ ἔχω λόγον γιὰ κάθε θέμα, χωρὶς νὰ μπορῇ νὰ ληφθῇ καμμία σοβαρὴ ἀπόφασις χωρὶς τὴν σύμφωνη γνώμη μου ! Κατὰ τίποτε δὲν διαφέρει τέτοια περίπτωσις, διότι ἀκριβῶς αὐτὰ προβλέπει διὰ τὴν Κύπρον τὸ Σχέδιον Ἀννάν. Ἡ μερικὴ κατάλυσις παρανομίας κατὰ τὸ Διεθνὲς Δίκαιον ( : μερικὴ ἀπόδοσις ἐδάφους, μερικὴ ἐπάνοδος προσφύγων, μερικὴ ἀπομάκρυνσις ἐποίκων ) εἶναι διανοητικῶς ἀνέντιμον νὰ προβάλλεται ὡς νομιμοποιοῦσα τὴν παραμονὴν ἐσαεὶ τῆς αὐτῆς παρανομίας κατὰ τὸ ὑπόλοιπον μέρος της, μὲ ἐπώδυνα μάλιστα διὰ τὸ θῦμα ἀνταλλάγματα (τὴν οὐσιαστικὴν συγκυριαρχίαν καὶ ἐπὶ τῆς μὴ κατεχομένης Κύπρου). Καὶ νὰ ζητῆται ἡ συγκατάθεσις καὶ συνυπογραφὴ τοῦ θύματος, τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, εἰς τὸν μὲ τόσον κυνισμὸν ἐπιχειρούμενον σφαγιασμὸν  τῶν δικαιωμάτων του.-

8.- Καὶ μάλιστα ἐκβιαστικῶς. Μὲ τὴν ἀδιάντροπον ἐκτόξευσιν ἀπειλῶν δι’ ἐπερχόμενα δεινὰ εἰς περίπτωσιν ἀρνήσεως. Χωρὶς νὰ διευκρινίζεται ποῖα !

Ἀπὸ ἐγχωρίους συνθηκολόγους, ἐθελοτυφλοῦντας ἀπολογητὰς τοῦ «ναί», μανθάνομεν, ὅτι τὸ «ὄχι» τῶν Ἑλληνοκυπρίων εἰς τὸ Σχέδιον Ἀννὰν  θὰ ἀκολουθήσῃ ἡ ἀναγνώρισις τοῦ Τουρκοκυπριακοῦ ψευδοκρατιδίου ἀπὸ τοὺς ἀπειλοῦντας.  Ἡ ἀπειλὴ εἶναι κενὴ περιεχομένου. Διότι ἀντιθέτως τὸ «ναὶ» εἰς τὸ Σχεδιον θὰ σημαίνῃ τὴν ἐπίσημον καὶ πανηγυρικὴν ἀπὸ τοὺς Ἑλληνοκυπρίους ἀναγνώρισιν τοῦ τουρκοκυπριακοῦ ψευδοκρατιδίου, καὶ μάλιστα τῆς ὑπάρξεώς του ἀναδρομικῶς, ἀφοῦ αὐτὸ θὰ εἶναι «συστατικὸν» τῆς νέας Κυπριακῆς Πολιτείας.

Ἀκόμη, διαγράφεται μὲ τὰ περὶ στρατιωτικῶν συγκεντρώσεων εἰς τὰ κατεχόμενα, ἔστω ἐμμέσως, ἡ ἀπειλὴ στρατιωτικῆς ἐνεργείας εἰς βάρος καὶ τῆς ἐλευθέρας Κύπρου.  Ὅμως τὸ ἐγχείρημα ἀποκλείεται ἀπολύτως. Πρῶτον, διότι διεθνῶς τὰ προσχήματα ἔστω καὶ ἀθελήτως τηροῦνται ἀπὸ ὅλους καὶ κανεὶς δὲν θὰ προέβαινεν εἰς ἐνέργειαν πολεμικήν, ὡς μὴ δυναμένην ἀπὸ κανένα νὰ δικαιολογηθῇ ἐκ τοῦ προκειμένου λόγου τῆς ἀπορρίψεως ὑπὸ τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ προτεινομένου, ἀφορῶντος εἰς τὴν τύχην του, Σχεδίου. Καί, δεύτερον, διότι ἡ ἄμυνα τῆς Κύπρου εἶναι πλέον ἀρκούντως ἰσχυρά, συνεπικουροῦν δὲ εἰς αὐτὴν ὄχι μόνον τὸ ἰσχῦον ἑνιαῖον ἀμυντικὸν δόγμα Ἑλλάδος καὶ Κύπρου, ἀλλὰ καὶ ἡ, μετὰ τὴν ἀνωτέρω ὑπὸ τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας σύσκεψιν, ἐπίσημος διακήρυξις ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν καὶ ὅλα τὰ πολιτικὰ κόμματα τῆς χώρας, ὅτι ἡ Ἑλλὰς θὰ σταθῇ συμπαραστάτης τῆς Κύπρου ὁποιαδήποτε καὶ ἐὰν εἶναι ἡ κατὰ τὸ δημοψήφισμα ἐτυμηγορία τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ.  Ὥστε καὶ αἱ Η.Π.Α. καὶ τὸ Ν.Α.Τ.Ο., χωρὶς τὴν συναντίληψιν τῶν ὁποίων δυναμικὸν ἐγχείρημα ἀπὸ τοὺς Τούρκους δὲν θὰ ἀναληφθῇ, νὰ κατανοοῦν, ὅτι τοιαύτης μορφῆς περιπέτειαι οὔτε τὰ συμφέροντά των, οὔτε οἱονδήποτε ἄλλον ὠφελοῦν.

Ἀπειλαὶ ἐκφοβιστικῶς μόνον ἐκτοξεύονται. Δι’ αὐτὸ καὶ δὲν συγκεκριμενοποιοῦνται ! Κυρώσεις διὰ τὸ «ὄχι» τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ εἰς τὸ Σχέδιον Ἀννὰν δὲν πρόκειται νὰ ὑπάρξουν. Τίποτε δὲν τὰς συγχωρεῖ, καὶ μάλιστα ἡ ἐνεστῶσα συγκυρία τόσων ἀναταραχῶν καὶ συγκρούσεων εἰς τὴν γύρωθεν περιοχὴν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ἄλλωστε, δεινὰ χειρότερα διὰ τὸν Κυπριακὸν λαὸν ἀπὸ τὴν ἀποδοχὴν τοῦ Σχεδίου Ἀννάν, μὲ τὴν ἐκ τῆς ἐφαρμογῆς του κατάλυσιν τῆς ἀνεξαρτησίας του, πλήρη ὑποδούλωσιν καὶ οὐσιαστικὸν ἐξανδραποδισμόν του, δὲν ἠμποροῦν οὔτε νὰ νοηθοῦν, οὔτε νὰ ὑπάρξουν ...

9.- Ὅπως προεξετέθη, δι’ ὅσους γνωρίζουν ἀνάγνωσιν καὶ γραφὴν τὸ Σχέδιον Ἀννὰν δὲν εἶναι μόνον ἐξωφθάλμως ἄδικον, εἶναι καὶ μὴ βιώσιμον καὶ μὴ λειτουργικόν. Τὸ τερατῶδες τῶν ρυθμίσεών του ἐλλόγως δικαιολογεῖ τὴν σκέψιν, ὅτι ἀπὸ σκοποῦ διεμορφώθη ἔτσι. Ὥστε ἡ νέα Κυπριακὴ Πολιτεία νὰ μὴ ἠμπορέσῃ νὰ λειτουργήσῃ καὶ τὸ σήμερον ἀκόμη ἐλεύθερον τμῆμα τῆς μαρτυρικῆς Κύπρου, εἰς τὸ ὁποῖον θὰ ἐπεκταθῇ ἡ συγκυριαρχία τῶν Τουρκοκυπρίων, νὰ παραλύσῃ καὶ ὑποδουλωθῇ καὶ αὐτὸ προοδευτικῶς, κατὰ τὰς προφανεῖς ἀνόμους ἰδιωφελεῖς ἐπιδιώξεις τῶν Μεγάλων καὶ ἰσχυρῶν, μὲ ἐλλοχεύουσαν τὴν  τουρκικὴν βουλιμίαν νὰ καταβροχθίσῃ καὶ αὐτὀ.

Καὶ ὄχι μόνον. Τὸ Κυπριακὸν χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τοὺς ἐπιβούλους εἰς ἀναγνωριστικὰς διερευνήσεις τῆς ἑλληνικῆς ἐνδοτικότητος καὶ ἀντοχῆς. Τὸ «ὑπόδειγμα» Ἀννὰν διακρατεῖται πρὸς ἀνάλογον ἐφαρμογὴν καὶ ἐπὶ ἄλλων ἐθνικῶν μας ζητημάτων, τὰ ὁποῖα σωρηδὸν οἱ ἐπίβουλοι κατὰ τὰς τελευταίας δεκαετίας μᾶς δημιουργοῦν : εἰς τὸ Αἰγαῖον, τὴν Θράκην, ἴσως καὶ ἀλλοῦ.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας Κύριος Τάσσος Παπαδόπουλος εἶναι ἄξιος τῆς πανεθνικῆς ἀναγνωρίσεως ὡς ἀληθινοῦ  Ἡγέτου Ἕλληνος, διότι, μὲ τήν φρόνιμον ἄρνησίν του, - παρὰ τὰς συνεχεῖς, ἀφορήτους καὶ ἀδιαντρόπους πιέσεις μεγάλων καὶ ἰσχυρῶν, - ὅπως ἀποδεχθῇ τὸν ὁριστικὸν διὰ τοῦ Σχεδίου Ἀννὰν ἐνταφιασμὸν τῆς μαρτυρικῆς  Κύπρου, διετράνωσε τὴν ἀλκὴν καὶ ἐπέδειξε τὴν ἀκαταμάχητον ἀντοχὴν εἰς τὰς δυσκολίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἐλπίζεται, ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειονοψηφία τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ, μνήμων τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας, δὲν θὰ ἀποστῇ κατὰ τὸ δημοψήφισμα τῆς προσεχοῦς 24^ης Ἀπριλίου 2004 τῶν προγονικῶν ὑπαγορεύσεων καὶ ἀρετῶν : «καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ'ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιορᾶσθαι τοὺς κινδύνους» (Θουκυδίδου, Ἱστοριῶν ΙΙ,43).-

Νέα Πεντέλη, 19^η Ἀπριλίου 2004. 

Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης