Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ

 

4.- ΔΗΛΩΣΕΙΣ

 

^*^*^*^

 

(h)

Δήλωσις 12.9.1995

 

ΕΠΙ ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΗΣ  ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ  ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟΝ  ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

 

^*^*^*^

 

Νέα Πεντέλη, 12^η Σεπτεμβρίου 1995.

 

Ὁ πρώην Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κύριος Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης προέβη εἰς τὴν ἀκόλουθον δήλωσιν :

 

« Α΄.- Ξένοι πράκτορες καὶ πρακτορίσκοι σὲ πλήρη ἀσυδοσία, ἀλλὰ καὶ ἐπίσημοι ἐπικυρίαρχοι, ὡς καὶ ἐγχώριοι ὑπηρέτες τους, σπεύδουν νὰ μᾶς πληροφορήσουν χωρὶς αἰδῶ, ὅτι κατὰ τὴν ὑπὸ τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Βορείου Ἀμερικῆς ὑπαγορευθεῖσαν ἐπὶ θύραις πρώτην συνάντησιν τῶν Ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν Ἑλλάδος καὶ Σκοπίων, ἡ χώρα μας πρόκειται νὰ ἀχθῇ εἰς ἀπιστεύτως ταπεινωτικὴν συνθηκολόγησιν, ὑπὸ τὸ ἔνδυμα συναποδοχῆς «μικροῦ πακέττου» διὰ τὰς μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν σχέσεις, τὴν ὁποίαν θὰ ἀκολουθήσῃ μετ’ ὀλίγον καὶ «συμφωνία περὶ τοῦ ὀνόματος» τοῦ γειτονικοῦ μας κρατιδίου.

 

Εἶναι ὅμως ἀπορίας ἄξιον γιὰ κάθε νουνεχῆ καὶ ἀδέσμευτον Ἕλληνα πολίτην, πῶς δὲν γίνονται ἀντιληπτές, ἐκτὸς ἄλλων, καὶ οἱ ἀκόλουθες ἀναντίρρητες ἀλήθειες :

 

α) Ὅτι τὸ λεγόμενον «μικρὸ πακέττο», ὅπως τοὐλάχιστον ἐμφανίζεται, οὐσιαστικῶς καμμίαν δέσμευσιν τῶν Σκοπίων δὲν διαλαμβάνει, ἐκτὸς ἀοριστολόγων γενικοτήτων, ποὺ ὅμως καλύπτονται πλήρως ἀπὸ τοὺς ἤδη ἰσχύοντες καὶ γενικῶς ἀνεγνωρισμένους κανόνες τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, τοὺς ὁποίους οὕτως ἢ ἄλλως ὑποχρεοῦνται νὰ σέβωνται καὶ ἐφαρμώζουν τὰ Σκόπια (ἀνεξαρτήτως τοῦ ὅτι ὑπὸ τὴν ἐπίνευσιν καὶ τὴν προτροπὴν τῶν ἐπιβούλων, μεγάλων «φίλων» καὶ «συμμάχων» μας, ἀρνοῦνται ἐπιμόνως νὰ τὸ κάνουν).

 

β) Ὅτι, ἀντιθέτως, μὲ τὴν ἀποδοχὴν ἀπὸ τὴν χώραν μας τοῦ «μικροῦ» αὐτοῦ «πακέττου», δηλαδὴ τὴν ἄρσιν τοῦ «ἀποκλεισμοῦ» (ὁ ὁποῖος, ἂς ὁμολογηθῇ, μόνον κατ’ ἐπίφασιν ἐφηρμόσθη, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ὑπῆρξε τόσον ἀποτελεσματικός), καὶ τὴν ἀποκατάστασιν φιλικῶν ἢ καὶ διπλωματικῶν σχέσεων μὲ τὰ Σκόπια, ἡ Ἑλλὰς χάνει καὶ τὰ στοιχειωδέστερα, ἀπὸ ἀπόψεως δὲ Διεθνοῦς Δικαίου ἀπολύτως νόμιμα, μέσα ἀμύνης της καὶ πιέσεως πρὸς τὸ γειτονικὸν κρατίδιον, διὰ νὰ παύσῃ οἰκειοποιούμενον τὸ Ἑλληνικόν, ἀπὸ καταβολῆς καὶ ἀνὰ τοῦ αἰῶνες, ὄνομα τῆς Μακεδονίας.

 

γ)  Ἀφοῦ, ὡς μᾶς ἐφησυχάζουν οἱ κυβερνῶντες, ἀρνούμεθα εἰς τὸ γειτονικὸν κρατίδιον τὴν προσωνυμίαν «Μακεδονία», μὲ ποιὰ λογικὴ θὰ προέλθουμε σὲ συμφωνία μὲ τὸ κρατίδιον αὐτό, ἐνεργοῦν ὑπὸ τὸ ἀποκρουόμενον, ὑποτίθεται, ἀπὸ ἐμᾶς ὄνομα αὐτό ; Μήπως ξεχάσαμε, ὅτι αὐτὸ ὑπῆρξε καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ κύρια εἰς βάρος μας «ἐπιχειρήματα» τῶν Σκοπίων, ὅτι δηλαδὴ ἀπεδεχόμεθα ἐπὶ 40 καὶ πλέον χρόνια τὴν ὀνομασίαν τοῦ κρατιδίου ὡς «Μακεδονίας» σὲ διακρατικὲς συμφωνίες ποὺ ὑπεγράφαμε μαζί του, ἤ, ἀκόμη, μήπως ξεχάσαμε καὶ τὴν ἀπάντησιν, ποὺ ἐψελλίζαμε, πρὸς κάλυψιν τῆς ἐγκληματικῆς, γιὰ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα, αὐτῆς ἀβελτηρίας καὶ ἀνευθυνότητος, ὅτι δηλαδὴ τὸ πρᾶγμα ἐστερεῖτο τότε σημασίας, διότι τὰ Σκόπια ἦσαν τότε ὄχι πλήρως κυρίαρχον, ἀλλὰ ὁμόσπονδον ἁπλῶς κράτος ; Ἀρνούμεθα, λοιπόν, τώρα τὴν ἰδικήν μας ἐπιχειρηματολογίαν ;

 

δ) Καὶ πῶς θὰ διατηροῦμε σχέσεις, ἔστω μὴ πλήρεις διπλωματικάς, μὲ κρατίδιον, τοῦ ὁποίου, ὑποτίθεται, ἀρνούμεθα τὸ ὄνομα ;  Ἀνάγκη στοιχειώδους εἰλικρινείας : Ὑπογραφὴ συμφωνίας διεθνοῦς καὶ φιλικὲς σχέσεις μὲ ἕνα κράτος, ποὺ χρησιμοποιεῖ συγκεκριμένον ὄνομα (ἐν προκειμένῳ τὸ ψευδώνυμον «Μακεδονία») δὲν σημαίνει αὐτομάτως καὶ ἀναγνώρισιν ἐκ μέρους μας τοῦ κράτους μὲ τὸ ὄνομα αὐτό ;

 

ε) Καὶ ἀφοῦ μὲ τὴν σχεδιαζομένην, εἰς πρώτην φάσιν, ἀποκατάστασιν τῶν σχέσεών μας μὲ τὰ Σκόπια θὰ ἱκανοποιηθοῦν οἱ ἀνάγκες τους, θὰ ἀνοίξουν γι’ αὐτὰ οἱ δρόμοι καὶ ἡ χρησιμοποίησις τοῦ τόσον ζωτικοῦ δι’ αὐτὰ λιμένος τῆς Θεσσαλονίκης, κλπ., κλπ., ποῖος λόγος θὰ ὑπάρξῃ γιὰ τὸ γειτονικόν μας κρατίδιον, διὰ νὰ προσέλθῃ ἐν συνεχείᾳ σὲ διαπραγματεύσεις μαζί μας γιὰ τὸ ὄνομά του, ὅταν μάλιστα τὸ σημερινὸν ψευδώνυμόν του ἀναγνωρίζεται ἤδη διεθνῶς ἀπὸ ὅλους τοὺς δῆθεν  «φίλους», δῆθεν «συμμάχους» καὶ δῆθεν «ἑταίρους» μας καὶ δὲν θὰ ἔχῃ πλέον ἀπομείνει κανένα μέσον πιέσεώς του εἰς χεῖρας μας ;

 

στ) Εἰς ὅσους δὲ ἐθελοτυφλοῦντες μᾶς καθησυχάζουν, ὅτι δὲν πειράζει, ἐὰν τὰ Σκόπια χρησιμοποιοῦν τὸ ὄνομα «Μακεδονία» ὑπὸ τὴν «γεωγραφικήν» του ἔννοιαν,ἂς ὑπομνησθῇ διὰ χιλιοστὴν φοράν : πρῶτον, ὅτι δὲν ὑπάρχει παγκοσμίως προηγούμενον οἱ κάτοικοι ἑνὸς κράτους νὰ μὴ χαρακτηρίζωνται ἀπὸ τὸ ὄνομά του∙ ἑπομένως τὸ «Μακεδονία» θὰ συνεπιφέρῃ ἀναποτρέπτως τὸ «Μακεδόνες» γιὰ τοὺς κατοίκους της, ὄνομα εἰς τὸ ὁποῖον ἄλλωστε καὶ ἐπιμένουν ἀνενδότως οἱ Σκοπιανοί∙ καὶ δεύτερον, ὅτι, ἐπὶ τέλους, οὔτε μὲ τὴν γεωγραφικήν του ἔννοιαν δὲν δικαιολογεῖται ἡ χρησιμοποίησις ἀπὸ αὐτοὺς τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία», ἀφοῦ μόνον τὸ ἕνα τρίτον τοῦ ἐδάφους τοῦ κρατιδίου των ἀνήκει «γεωγραφικῶς» εἰς τὴν ἱστορικὴν Μακεδονίαν. Τὸ τμῆμα δὲ αὐτὸ ἀποτελεῖ μόνον τὸ 39 % τῆς ὅλης Μακεδονίας, ἐνῷ, ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα, τὸ 51 % ἀνήκει, ἀπὸ τῶν βαλκανικῶν πολέμων, εἰς τὴν χώραν μας, τὸ δὲ 10 % εἰς τὴν Βουλγαρίαν. Εἰς τρόπον ὥστε καὶ μὲ γεωγραφικὰ μόνον δεδομένα μόνον ἡ Ἑλλάς, ὡς κατέχουσα τὸ μεῖζον τμῆμα, δικαιολογεῖται εἰς χρησιμοποίησιν τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία».

 

Β΄.- Οἱ τεκταινόμενες καὶ σχεδιαζόμενες συμφωνίες, ὡς ἀνωτέρω, μὲ τὰ Σκόπια ἀπορρίπτονται ἀπὸ τὴν συντριπτικὴν πλειονοψηφίαν, ἂν ὄχι τὴν παμψηφίαν, τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, κυρίως μάλιστα ἡμῶν τῶν ἀληθινῶν καὶ γηγενῶν Μακεδόνων. Τοῦτο ἀπεδείχθη ἀπὸ τὶς μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων κατὰ τὰ διενεργηθέντα συλλαλητήρια Ἀθηνῶν, Θεσσαλονίκης, ἀλλὰ καὶ ἄλλων πόλεων τῆς Βορείου Ἑλλάδος. Ὅσοι ἀκόμη ἀμφιβάλλουν, ἀπὸ κυβερνητικῆς ἢ ἄλλης πλευρᾶς, ἂς ἀποτολμήσουν ἢ ἂς ἀξιώσουν τὸ τόσες φορὲς ζητηθὲν δημοψήφισμα. Ἐπὶ τοῦ ζωτικωτάτου αὐτοῦ γιὰ τὴν Πατρίδα μας θέματος ἡ λύσις τοῦ δημοψηφίσματος προβάλλει ὡς ἡ μόνη συνταγματικῶς ἐπιβαλλομένη καὶ θεμιτή. Ἐπὶ τέλους, γιὰ ὅσους ἔχουν δημοκρατικὴν συνείδησιν, μόνον ὁ λαὸς δικαιοῦται νὰ ἀποφασίσῃ περὶ τοῦ μέλλοντος τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος, ὡς ἐν προκειμένῳ, καὶ οὐδεὶς ἄλλος !

 

Γ΄.- Ἐξ ἄλλου, σύμπας ὁ ἐπὶ κοινοβουλευτικῆς τοὐλάχιστον σκηνῆς πολιτικὸς κόσμος (μὲ διαφοροποίησιν μόνον τοῦ Κ.Κ.Ε., καὶ αὐτὴν ἱκανῶς μετριασμένην), ἐν ὄψει τῆς ἐνώπιον τοῦ τότε Προέδρου τῆς Δημοκρατίας συμφωνίας του, ἀλλὰ καὶ τῶν προεκλογικῶν του ἐξαγγελιῶν καὶ δεσμεύσεων πρὸς τὸν λαόν, περὶ ἀνενδότου ἐμμονῆς εἰς τὰς ἐπὶ τοῦ Σκοπιανοῦ μέχρι τοῦδε θέσεις μας, δὲν ἀφίστατο, τοὐναντίον μάλιστα ρητῶς ἐπεκρότει τὸ ἐπὶ τοῦ προκειμένου, ὡς ἀνωτέρω, λαϊκὸν φρόνημα. Δὲν θὰ πρέπει, ἑπομένως, νὰ ἀποδειχθῇ τελικῶς ὁ πολιτικός μας κόσμος ἐπὶ τούτου ἀναξιόπιστος. Διότι ἀρκετὴ εἶναι ἡ ἐνωρχηστρωμένως κατευθυνομένη, χάριν ἀνομολογήτων σκοπῶν, κατ΄ αὐτοῦ ἐν τῷ συνόλῳ του, μομφὴ ὡς ἀναξιοπίστου, μομφὴ ἀσύστατος διὰ τοὺς περισσοτέρους καὶ δικαιολογημένη ἀπὸ τὰ καμώματα μόνον μερικῶν. Ἀπὸ τὸ ἐλάχιστον μέρος ὅμως δὲν πρέπει νὰ κρίνεται τὸ ὅλον. Διότι τότε ὁ κίνδυνος τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος θὰ προέβαλεν ἐπὶ θύραις.

 

Διὰ τὴν ἐπὶ τοῦ Σκοπιανοῦ ὅμως ἀναξιοπιστίαν των ἡ μομφὴ θὰ ἰσχύῃ δι’ ὅλους, Κυβέρνησιν καὶ ἀντιπολίτευσιν, κόμματα καὶ ἕνα ἕκαστον τῶν βουλευτῶν. Διότι ὅλοι θὰ συνευθύνωνται, ἀφοῦ ὅλοι, ἀνεξαιρέτως ὅλοι, ἔχουν τὴν δυνατότητα ἀποτελεσματικῆς ἀντιδράσεως ἐναντίον τῆς κυοφορουμένης ἐθνικῆς συνθηκολογήσεως καὶ μειοδοσίας.

 

Καὶ τὸ σπουδαιότερον : Ἐὰν συμβῇ τὸ ἀπευκταῖον, δὲν θὰ παραμένῃ κατὰ τοῦ πολιτικοῦ μας κόσμου μόνη ἡ περὶ ἀναξιοπιστίας μομφή. Διότι θὰ συνοδεύεται αὐτὴ ἀχωρίστως καὶ ἀπὸ τὴν ἀπείρως βαρυτέραν μομφὴν καὶ τῆς ἐθνικῆς ἀναξιότητος. Ἀμφότερα δὲ ταῦτα θὰ συνεπιφέρουν ἀναποτρέπτως καὶ τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος τὴν ἄμεσον καὶ δυστυχῶς τεκμηριωμένην πλέον ἀμφισβήτησιν, ὡς ἀνικάνου νὰ διασφαλίσῃ στοιχειώδη ἐθνικά μας συμφέροντα ...

 

Γρηγορεῖτε γιὰ τὸ Ἕθνος, τὴν Ἑλλάδα μας καὶ τὴν Δημοκρατίαν. Εἶναι ἀξίωσις καὶ εὐχή, ποὺ ἀπευθύνει ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς πρὸς τοὺς πολιτικούς του ταγούς  ».-

 

Ἡ Ἰδιαιτέρα  Γραμματεύς,

Κατερίνα Ε. Σαρτζετάκη

 

********