ΕΘΝΙΚΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ

Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΣΚΟΠΙΑ»

(Δήλωσις 13.4.2005)

***

Τὸ γειτονικόν μας κρατίδιον τῶν Σκοπίων διεθνῶς, δηλαδὴ εἰς τοὺς διεθνεῖς ὀργανισμούς (Ο.Η.Ε. κλπ.), ἀναγνωρίζεται καὶ ὑφίσταται ὑπὸ τὸ προσωρινὸν ὄνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβικὴ Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας» (F.Y.R.O.M.). Ἀλλὰ αὐτὸ διεκδικεῖ τὸ καὶ ὑπὸ τοῦ Συντάγματός του υἱοθετηθὲν κλοπιμαῖον ἑλληνικὸν ὄνομα «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας», ένῷ ἡ Ἑλλὰς εὐλόγως ἀντιτίθεται ρητῶς εἰς τοιαύτην ὀνομασίαν.

Συγκεκριμένως, τὸ συγκληθὲν ἐπὶ Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τὸ 1992 ὑπὸ τὸν τότε Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν Συμβούλιον τῶν Πολιτικῶν Ἀρχηγῶν ὁμοφώνως ἀπέκρουσε τὴν χρῆσιν ἀπὸ τὸ γειτονικὸν κρατίδιον τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» ἢ καὶ παραγώγων του. Ὁ δὲ Ἑλληνισμὸς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς κατῆλθεν αὐθορμήτως κατὰ ἑκατομμύρια εἰς τοὺς δρόμους καὶ διεκήρυξεν εἰς μεγαλειώδεις καὶ πρωτοφανεῖς συγκεντρώσεις, ὅτι δὲν ἀποδέχεται τὸν σφετερισμὸν ἀπὸ τοὺς Σκοπιανοὺς τῶν ἐθνικῶν ἑλληνικῶν ὀνομάτων «Μακεδονία» καὶ «Μακεδόνες».

Ἔτσι, ἐπὶ κυβερνήσεως Ἀνδρέα Παπανδρέου ὑπὸ τὴν καθολικὴν ἐπιδοκιμασίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐπεβλήθη τὸ 1993 οἰκονομικὸς ἀποκλεισμὸς («ἐμπάργκο») τοῦ γειτονικοῦ κρατιδίου, διὰ νὰ πειθαναγκασθῇ αὐτὸ καὶ ἐγκαταλείψῃ τὴν ἑλληνικήν του ὀνομασίαν. Ὁ ἀποκλεισμὸς ὅμως αὐτὸς ἀπέτυχε, διότι καταφώρως παρεβιάσθη ἀπὸ οἰκονομικοὺς παράγοντας, ἰδίως τῆς Βορείου Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι ἀσυστόλως τὸν παρεβίαζαν, διοχετεύοντες διάφορα προϊόντα (πετρέλαιον, κλπ.) πρὸς τὸ Σκοπιανὸν κρατίδιον ἰδίως μέσῳ Βουλγαρίας. Ἐφανερώθη ἔτσι καὶ εἰς τὴν περίπτωσιν ἡ ἀληθινὴ ὄψις τοῦ κεφαλαίου, τὸ ὁποῖον, ἀνεθνικὸν κατὰ τὴν φύσιν του, δὲν διστάζει πολλὲς φορὲς νὰ θυσιάζῃ καὶ ἐθνικὰ συμφέροντα χάριν ἁπλῶς τῆς ἰδικῆς του κερδοφορίας. Ἀλλὰ βεβαίως τὴν ἐπὶ τοῦ προκειμένου εὐθύνην φέρει ἀκεραίως ἡ τότε Κυβέρνησις, διότι, καίτοι ἐγνώριζε τὴν ἐν λόγῳ παρανομίαν ( : καταλύσεως τῆς περὶ ἀποκλεισμοῦ ἀποφάσεως), ἐν τούτοις τὴν ἠνέχθη, καίτοι ὤφειλε καὶ ἠδύνατο νὰ τὴν ἀποτρέψῃ. Ἁπλούστατα ἠκολούθησεν ἀσυνεπῆ ἐπὶ τοῦ προκειμένου πολιτικήν : μὲ τὸν ἀποκλεισμὸν μέν, πολιτικὴν ἱκανοποιήσεως τοῦ καθολικοῦ λαϊκοῦ φρονήματος∙ μὲ τὴν ἀνοχὴν δὲ τῆς ἀσυστόλου παραβιάσεως τοῦ ἀποκλεισμοῦ, πολιτικὴν ἱκανοποιήσεως ὅλων τῶν μεγάλων αὐτοκλήτων ξένων προστατῶν τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου, χρησιμοποιούντων αὐτὸ διὰ τὰ ἰδικά των εἰς τὴν εὐρυτέραν περιοχὴν συμφέροντα, περιλαμβάνοντα καὶ ἀναδιάταξιν συνόρων.

Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ πλευρᾶς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως ἐπερίσσευσε τότε ὁ ἐνδοτικὸς λόγος. Ἔτσι ὁ Ἀρχηγὸς της Πρόεδρος τῆς «Νέας Δημοκρατίας», τέως Πρωθυπουργὸς Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης προῆλθεν εἰς τὴν ἐπονείδιστον δήλωσιν, ὅτι δὲν θὰ πρέπει νὰ μᾶς ἐνοχλῇ ἡ οἱαδήποτε ὀνομασία τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου, διότι «σὲ 10 χρόνια ὁ λαὸς θὰ ξεχάσῃ τὸ ὄνομα» ! Δήλωσις ἐθνικῶς ἀπαράδεκτος, ἀφοῦ οὐσιαστικῶς ἀπετέλει, πρὸς ὁλόκληρον μὲν τὸν Ἑλληνισμόν, σύστασιν πανεθνικῆς ἀμνησίας καὶ ἀπεμπολήσεως κυριωτάτου στοιχείου τῆς ἐθνικῆς μας ψυχῆς καὶ ἰδιοσυστασίας, πρὸς δὲ τοὺς Σκοπιανοὺς πλαστογράφους τῆς Ἱστορίας, ἐνθάρρυνσιν ὅπως ἐμμείνουν εἰς τὸν σφετερισμὸν τῶν Ἑλληνικῶν ὀνομάτων «Μακεδονία» καὶ «Μακεδόνες».

Φυσικὰ δὲν ὑστέρησαν εἰς ἐνδοτικὸν λόγον καὶ τὰ δύο εἰς τὴν Βουλὴν κόμματα τῆς ἄκρας άριστερᾶς (Κ.Κ.Ε. καὶ Συνασπισμός τῆς Ἀριστερᾶς καὶ τῆς Προόδου). Εὐλόγως ! Διότι διακατέχονται ἀπὸ τὸ πλέγμα τῆς ἐθνοπροδοσίας τοῦ παρελθόντος των. Νὰ μὴ λησμονεῖται, ὅτι τὸ Κ.Κ.Ε. (ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἀπέρρευσε καὶ ὁ Συνασπισμός), ἤδη ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ μεσοπολέμου (τῆς δεκαετίας 1920), εἶχε συμμορφωθῆ πρὸς τὸ σταλινικὸν πρόσταγμα αὐτονομήσεως τῆς Μακεδονίας καὶ συμπήξεως ἰδιαιτέρου «Μακεδονικοῦ κράτους», ἡ δὲ ἐθνοπροδοτικὴ ἡγεσία του δὲν ἐδίστασεν ἀκολούθως, ὡς πειθήνιος ὑπηρέτης τῶν πανσλαβιστικῶν καὶ σταλινικῶν ἐπιδιώξεων, νὰ ἐπιδιώξῃ καὶ ἐνόπλως τὴν πραγματοποίησιν τοῦ προγράμματος αὐτοῦ : δι' ἐξαπολύσεως τοῦ συμμοριτοπολέμου τῆς περιόδου 1946-1949, ὀργανωθέντος, ὅπως καὶ διεθνὴς «Ἐπιτροπὴ ἐρεύνης τοῦ Ο.Η.Ε.» ἐπιτοπίως τότε ἐργασθεῖσα διεπίστωσε καὶ κατέγραψεν εἰς τὴν ἔκθεσίν της, ὑπὸ τῶν τότε κομμουνιστικῶν καθεστώτων τῶν τριῶν βορείων γειτόνων μας ∙ συμμοριτοπολέμου, εἰς τὸν ὁποῖον καὶ ἐνέπλεξεν ἐξαπατηθέντας ὀπαδούς της καὶ πλῆθος βιαίως στρατολογηθέντων τῆς ὑπαίθρου χώρας. Ἀλλὰ τότε, σύσσωμον τὸ Ἔθνος, λειτουργούσης τῆς Βουλῆς καὶ μὲ ὁμοφωνίαν ὅλων τῶν πολιτικῶν κομμάτων, μὲ μόνην ἐξαίρεσιν αὐτὴν τοῦ στασιάσαντος καὶ δι' αὐτὸ ἐκτὸς νόμου τεθέντος Κ.Κ.Ε., ἠγωνίσθη παρὰ τὸ πλευρὸν τῆς δημοκρατικῆς του Κυβερνήσεως ἐθνικῆς συνεργασίας ὑπὸ τὴν ἡγεσίαν τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχηγοῦ τοῦ κόμματος τῶν Φιλελευθέρων Θεμιστοκλέους Σοφούλη∙ καὶ τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος μὲ τοὺς ἀγῶνας καὶ τὰς θυσίας των κατέστειλαν τὸν ξενόδουλον συμμοριτισμὸν καὶ ἔτσι ἀπέτρεψαν τὴν κομμουνιστικοποίησιν τῆς Πατρίδος μας καὶ τὸν ἐθνικὸν καὶ ἐδαφικόν μας ἀκρωτηριασμόν. Εἶναι λοιπὸν ὁλοφάνερον ἐν ὄψει τῶν ἀνωτέρω ἀναμφισβητήτων ἱστορικῶν γεγονότων, ὅτι τὸ «Μακεδονικὸν πρόβλημα» ἀσφαλῶς δὲν θὰ ἐπεβίωνε καὶ δὲν θὰ ὑφίστατο σήμερον, ἕνα καὶ πλέον αἰῶνα ἀπὸ τῆς δημιουργίας του ἀπὸ ἐξωβαλκανικὰς δυνάμεις χάριν ἰδικῶν των ἀποκλειστικῶς ἐπιδιώξεων καὶ συμφερόντων, ἐὰν δὲν ἐμεσολάβει ἡ ἀνωτέρω ἐθνοπροδοτικὴ πολιτεία τοῦ Κ.Κ.Ε. Τὸ ὁποῖον οὐσιαστικῶς καὶ ἐμμένει ἀκόμη καὶ σήμερον εἰς αὐτήν, ὅταν διακηρύσσῃ ὅτι ἡ χρῆσις τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» ἀπὸ τοὺς Σκοπιανοὺς θὰ ἔχῃ δῆθεν μόνον γεωγραφικὴν σημασίαν, ἐνῷ, ὅπως εἶναι πασίγνωστον, οἱ Σκοπιανοὶ μὲ τὴν χρῆσιν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἐξακολουθητικῶς καὶ αὐτοχαρακτηρίζονται οἱ ἴδιοι ὡς «Μακεδόνες», διαλαλοῦντες διεθνῶς, ὅτι αὐτοὶ εἶναι οἱ ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων (!), καὶ δὲν ἀποκρύπτουν μὲ τὴν παιδείαν, ποὺ δίδουν εἰς τὰ παιδιά των (σχολικὰ βιβλία, κλπ.), καὶ τὴν καθημερινήν των προπαγάνδαν, μὲ τοὺς κυκλοφοροῦντας χάρτας, κλπ., τὰς ἐπεκτατικάς των διαθέσεις εἰς βάρος τῆς πατρίδος μας, τῆς Μακεδονίας μας «τοῦ Αἰγαίου», ὅπως τὴν ἀποκαλοῦν !

Παραλλήλως, πρὸς μεταστροφὴν τοῦ λαϊκοῦ φρονήματος ἤρχισε δημιουργούμενον βαθμηδὸν ἕνα γενικώτερον κλῖμα ἐνδοτισμοῦ καὶ συνθηκολογήσεως : διὰ ποικίλων δημοσιευμάτων, ἀσυστόλως παραποιούντων ἀναμφισβήτητα ἱστορικὰ γεγονότα (ὅπως τὰ τοῦ ἐπικοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος τῆς περιόδου 1904-1908)∙ κυρίως δὲ διὰ παραπλανητικῶν καὶ ἀνερματίστων ἐξιστορήσεων ὑπὸ πλήθους Μ.Μ.Ε.(ἐφημερίδων, περιοδικῶν, ραδιοτηλεοπτικῶν δικτύων), ἄδηλον πόθεν ὑποκινουμένων καὶ χάριν τίνων. Ὑπὸ τοιοῦτο κλῖμα καὶ τὴν ἐμφανῆ ἀποτυχίαν τοῦ ἀνωτέρω οἰκονομικοῦ ἀποκλεισμοῦ τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου, ἡ Κυβέρνησις τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου τὸν Σεπτέμβριον τοῦ 1995 ἐτράπη, χωρὶς προσχήματα πλέον, εἰς τὴν ὁδὸν τῆς ἐπαισχύντου συνθηκολογήσεως. Πράγματι, τότε διὰ τῆς λεγομένης ἐνδιαμέσου συμφωνίας τῆς Νέας Ὑόρκης, κατεξηυτελίσθη κατὰ πρωτοφανῆ καὶ μοναδικὸν εἰς τὰ διεθνῆ διπλωματικὰ χρονικὰ τρόπον ἡ Ἑλλάς, διότι, ἀρνουμένη νὰ συμβληθῇ μὲ τὰ Σκόπια ὑπὸ τὸ μὴ ἀναγνωριζόμενον διεθνῶς κλοπιμαῖον ὀνομά των «Μακεδονία», ἐδέχθη νὰ μὴ χρησιμοποιηθῇ εἰς τὴν συμφωνίαν αὐτὴν οὔτε τὸ διεθνῶς ἀναγνωριζόμενον καὶ παρ' οὐδενὸς ἀμφισβητούμενον ἰδικόν της ὄνομα «Ἑλλάς» ! Ἔτσι ἐξισώθησαν ἡ ὑφισταμένη διεθνῶς Ἑλλὰς, συναινέσασα εἰς ἀφάνειαν, πρὸς τὸ μὴ διεθνῶς ἀκόμη ἀναγνωριζόμενον Σκοπιανὸν κρατίδιον, καὶ μάλιστα ὑποκύψασα ἐκείνη εἰς τοῦτο ! Ἡ τοιαύτη δὲ χωρὶς ὀνομασίαν συμβαλλομένων, παρὰ μόνον μὲ τὰς ἐνδείξεις 1^ον μέρος καὶ 2^ον μέρος, διακρατικὴ μας μὲ τὰ Σκόπια συμφωνία, ὁρισθεῖσα ὡς πενταετοῦς ἰσχύος, προέβλεπε, ὅτι ἡ ὁριστικὴ ὀνομασία τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὴν Ἑλλάδα θὰ συνεφωνεῖτο. Εἶναι προφανές, ὅτι, ἐκτὸς τοῦ ἀνωτέρω ἐθνικοῦ μας ἐξευτελισμοῦ, καὶ κατ' οὐσίαν ἡ συμφωνία αὐτὴ ἐσήμαινε τοὐλάχιστον μερικὴν ἐγκατάλειψιν τῆς ἑλληνικῆς θέσεως. Διότι, ἐφ' ὅσον αὐτὴ παγίως μέχρι τότε συνίστατο μόνον εἰς ἄρνησιν ἀποδοχῆς τῆς λέξεως «Μακεδονία» ἢ παραγώγων της διὰ τὸ Σκοπιανὸν κρατίδιον, οἱαδήποτε ἄλλη ὀνομασία του δὲν θὰ ἦτο νοητὸν νὰ μᾶς ἐνδιαφέρῃ, ἑπομένως καὶ δὲν θὰ εἶχεν ἀνάγκην τῆς ἰδικῆς μας συγκαταθέσεως, ὥστε νὰ ἀποτελέσῃ τὸ ἀντικείμενον τῆς ἐν λόγῳ συμφωνίας τῆς Νέας Ὑόρκης. Κατ' ἀκολουθίαν, τὰ εἰς αὐτὴν περὶ κοινῆς συμφωνίας διὰ τὴν ὀνομασίαν τοῦ κρατιδίου λεγόμενα ἀποκτοῦν νόημα, μόνον ἐὰν ἀφοροῦν, δηλαδὴ ἐὰν πρόκειται νὰ περιληφθῇ εἰς τὴν μέλλουσαν αὐτὴν συμφωνίαν καὶ ἡ λέξις «Μακεδονία», εἴτε μόνη εἴτε ἐν συνθέσει, ἀφοῦ αὐτὴ μόνον μᾶς ἀφορᾷ καὶ μόνον μᾶς ἐνδιαφέρει. Ἄρα σιωπηρῶς ἡ μερικὴ ἔστω ( : συγκατάθεσις εἰς σύνθετον μὲ τὴν λέξιν «Μακεδονία» ὀνομασίαν ) συνθηκολόγησίς μας διὰ τῆς ἐν λόγῳ ἐνδιαμέσου συμφωνίας τῆς Νέας Ὑόρκης προανηγγέλθη ...

Ἀλλὰ ἡ συμφωνία αὐτὴ τοῦ Σεπτεμβρίου 1995 δὲν ἐνεργοποιήθη. Μετ' ἐλαχίστους μῆνας τὸν ἀδυνατοῦντα Πρωθυπουργὸν Ἀνδρέαν Παπανδρέου ἀντικατέστησεν, ἀπὸ τοῦ Φεβρουαρίου 1996, ὁ Κωνσταντῖνος Σημίτης, αἱ Κυβερνήσεις τοῦ ὁποίου ἔκτοτε οὐσιαστικῶς ἐγκατέλειψαν τὸ θέμα. Ἔτσι ἡ πενταετὴς προθεσμία τῆς ἰσχύος τῆς συμφωνίας παρῆλθεν ἄπρακτος. Καὶ μόνον ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τῆς σημερινῆς Κυβερνήσεως ἀνεκινήθη τοῦτο, μὲ στόχον τὴν διὰ διμερῶν συνομιλιῶν Ἑλλάδος καὶ Σκοπιανοῦ κρατιδίου ἐξεύρεσιν κοινῶς ἀποδεκτῆς διὰ τὴν ὀνομασίαν αὐτοῦ λύσεως. Ἡ ὁποία ὅμως προσκόπτει εἰς τὴν ἀπόλυτον ἀδιαλλαξίαν τῶν Σκοπίων, τὰ ὁποῖα ἀμετακινήτως πλέον ἐμμένουν εἰς τὸ κλοπιμαῖον ἑλληνικόν των ὄνομα «Μακεδονία».

Καὶ τὸ πράττουν αὐτὸ οἱ Σκοπιανοὶ πανταχόθεν ἐνθαρρυνόμενοι. Διότι κατὰ τοὺς ἀνωτέρω χρόνους τῆς μακρᾶς ἑλληνικῆς ἀπραξίας ἀρκετὰ κράτη ἀνὰ τὸν κόσμον ἀνεγνώρισαν τὸ κρατίδιον ὑπὸ τὸ κλοπιμαῖον ὄνομά του «Μακεδονία». Προφανέστατα ἄλλοθεν, ὑπὸ μεγάλων δυνάμεων, ὑποκινούμενα καὶ ἐνθαρρυνόμενα, διότι τὰ οἱαδήποτε ἰδικά των, τῶν ἀναγνωρισάντων αὐτῶν κρατῶν, συμφέροντα, ἀσήμαντα ἢ καὶ ἀνύπαρκτα ἔναντι τοῦ μικροτάτου Σκοπιανοῦ κρατιδίου, δὲν θὰ τὰ ὡδήγει ποτὲ εἰς παραβίασιν, μὲ τὴν ἀναγνώρισιν αὐτήν, τῆς διεθνοῦς νομιμότητος, ἀφοῦ τὸ κρατίδιον αὐτὸ διεθνῶς μόνον ὑπὸ τὸ προσωρινὸν ὄνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβικὴ Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας» (F.Y.R.O.M.) ὑφίσταται καὶ ὑπάρχει, καὶ βεβαίως δὲν θὰ ἠγνόουν περιφρονητικῶς διὰ τὸν Ο.Η.Ε. τὴν ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν ἐξελίξει διαδικασίαν ἐξευρέσεως διὰ συνομιλιῶν κοινῶς ἀποδεκτῆς διὰ τὸ κρατίδιον ὀνομασίας. Οἱ ἐξέχοντες ὅμως βιασταὶ τῆς διεθνοῦς ἐπὶ τοῦ προκειμένου νομιμότητος δὲν ἤργησαν νὰ ἐμφανισθοῦν. Ἔτσι προσφάτως καὶ μεγάλαι δυνάμεις ἀπεκαλύφθησαν : αἱ Η.Π.Α. μὲ ρητὴν ἀναγνώρισιν τοῦ κρατιδίου ὡς «Μακεδονίας», ἀλλὰ καὶ ἡ Ὁμοσπονδιακὴ Δημοκρατία τῆς Γερμανίας, ὁ καγκελλάριος τῆς ὁποίας εἰς ἀπὸ κοινοῦ μετὰ τοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ ἐμφάνισίν του ἐπανειλημμένως ἐμνημόνευσε τὸ Σκοπιανὸν κρατίδιον ὡς «Μακεδονίαν». Βεβαίως καὶ αἱ μεγάλαι αὐταὶ δυνάμεις δὲν χαρίζονται ἐπὶ τοῦ προκειμένου εἰς τοὺς Σκοπιανούς∙ ἁπλῶς τοὺς ἰδικούς των σχεδιασμοὺς διὰ τὴν περιοχὴν καὶ τὰ ἰδικά των συμφέροντα μὲ τὰς ἀνωτέρω ἀνομίας των ὑπηρετοῦν.

Ἔτσι, ὡς προϊόν σκοτεινοῦ παρασκηνίου, μὲ ἀληθεῖς δράστας, διατάκτας ἢ ὑποβολεῖς, τὸν Ἐπίβουλον Ἀνθελληνικὸν Σχεδιασμόν, ἐγεννήθη καὶ ἡ πρότασις τοῦ μεσολαβητοῦ τοῦ ἀδυνάτου, κυρίως ὑπὸ τῶν Η.Π.Α. κατευθυνομένου, Ο.Η.Ε. Μάθιου Νίμιτς, περὶ τῆς ὀνομασίας «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας-Σκόπια» διὰ τὸ γειτονικόν μας κρατίδιον. Πρότασις, τὴν ὁποίαν, ὅπως ἀνεκοινώθη, ἀπεδέχθη ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ὡς «βάσιν» τῶν διμερῶν μας μὲ τὰ Σκόπια ἐπὶ τοῦ θέματος συνομιλιῶν.

Εἰς τὴν πρότασιν αὐτὴν ἀντετάχθη, - ἐν συνεχείᾳ τῶν ὅσων σχετικῶς κατὰ καιροὺς καὶ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τῆς Προεδρίας του καὶ μετὰ τὴν λῆξιν αὐτῆς δημοσίως ἐπανειλημμένως διεκήρυξε, - ὁ τέως Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης μὲ σύντομον δημοσίαν Δήλωσίν του τῆς 13.4.2005. Διὰ τῆς ὁποίας καὶ τεκμηριωμένως καταδεικνύει, ὅτι τυχὸν ὁριστικὴ ἀποδοχὴ τῆς προτάσεως Νίμιτς θὰ σημάνῃ τὴν μεγαλυτέραν ἀνὰ τοὺς αἰῶνας συμφορὰν τοῦ Ἑλληνισμοῦ∙ καὶ ὑποδεικνύει τὴν ἐπιβαλλομένην ἐπὶ τοῦ θέματος, μόνην ἐθνικῶς ἀξιοπρεπῆ, τηρητέαν στάσιν μας.

Διὰ τὸ εἰς τὴν Δήλωσιν τοῦ Προέδρου μνημονευόμενον, ὅτι τὰ 65 % τῶν σημερινῶν κατοίκων τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου εἶναι ἑλληνογενεῖς, ὁ ἀναγνώστης ἠμπορεῖ νὰ ἀνατρέξῃ σχετικῶς εἰς τὴν μελέτην τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Ἐφηρμοσμένης Οἰκονομίας τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου Σταύρου ΘΕΟΦΑΝΙΔΟΥ ὑπὸ τὸν τίτλον «Μία διαχρονικὴ ἐκτίμηση τοῦ ἑλληνογενοῦς πληθυσμοῦ μὲ βάση τὴν μαθηματικὴ προβολὴ κλπ» (ἀνακοίνωσις εἰς Πανελλαδικὸ Δημογραφικὸ Συνέδριο τῆς Ἑλληνικῆς Ἑταιρείας Δημογραφικῶν Μελετῶν, Ἀθήνα 19-20/11/1998) εἰς τὸν τόμον «Πληθυσμὸς καὶ Ἀνάπτυξη στὴν Ἑλλάδα, Ἐπιμέλεια Καθηγητοῦ Γεωργίου Σιάμπου, Ἀθήνα 2003», σελ. 65 ἑπ., ἰδίως σελ. 71.-

 

Τὰς σχετικὰς πρὸς τὸ «Μακεδονικὸν» προηγουμένας παρεμβάσεις τοῦ Προέδρου ἠμπορεῖ ὁ ἀναγνώστης νὰ ἀναζητήσῃ εἰς ἄλλο σημεῖον τῆς παρούσης ἱστοσελίδος του, ἰδίως εἰς τὸ Μέρος Β΄, Προσανατολισμοί, 1. Ὁ Ἑλληνισμός, ὑπὸ Ι) Ἡ ἐθνική μας Ἱστορία, κεφάλαιον (γ) Ἡ Μακεδονία μας. Ἐδῶ ἀκολουθεῖ ἡ ἀνωτέρω Δήλωσίς του τῆς 13.4.2005, ἔχουσα σημειωτέον ἀποσταλῆ ἀπὸ τῆς ἐκδόσεώς της πρὸς ὅλας σχεδὸν τὰς Ἀθηναϊκὰς ἐφημερίδας, καὶ ὄχι μόνον.  

^*^*^*^

ΕΘΝΙΚΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ Η ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΜΑΘΙΟΥ ΝΙΜΙΤΣ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑΝ ΤΟΥ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ

Δήλωσις

ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

Τέως Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας

1.- Μὲ κατάπληξιν καὶ ἐθνικὴν ἀνησυχίαν πληροφορεῖται ὁ Ἑλληνικὸς λαός, ὅτι ἡ ἐπίσημος Ἑλλὰς ἀπεδέχθη ὡς βάσιν συνομιλιῶν διὰ τὸ ἐκκρεμὲς θέμα τῆς ὀνομασίας τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου τὴν ἐθνικῶς ἀπαράδεκτον πρότασιν τοῦ ἐπὶ τοῦ προκειμένου μεσολαβητοῦ τοῦ Ο.Η.Ε. Μάθιου Νίμιτς περὶ καθιερώσεως τοῦ ὀνόματος «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας-Σκόπια». Καὶ τοῦτο διότι τυχὸν ἀποδοχὴ τοιούτου ὀνόματος θὰ ἀποτελέσῃ τὴν μεγαλυτέραν ἀνὰ τοὺς αἰῶνας συμφορὰν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἐκτὸς τοῦ ὅτι προσθέτως θὰ ἀποτελῇ καὶ διαρκῆ αἰτίαν πολεμικῆς ἀναφλέξεως εἰς τὰ Βαλκάνια, καὶ πάλιν ἐξ ὑπαιτιότητος τῶν ξένων πρὸς τὴν περιοχὴν προαγωγῶν (κοινῶς νονῶν) τῆς σχεδιαζομένης νέας εἰς αὐτὴν τάξεως πραγμάτων.

2.- Πράγματι, ἀναγνώρισις τῆς Ἑλληνικῆς ὀνομασίας «Μακεδονία» εἰς ξένους δὲν παραγνωρίζει ἁπλῶς ἱστορικὰ δεδομένα χιλιετηρίδων (μαρτυρίας τῶν ἀρχαίων συγγραφέων, πληθώραν ἀρχαιολογικῶν εὑρημάτων μὲ ἑλληνικὰς μόνον ἐπιγραφάς, κλπ.), μαρτυροῦντα τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Μακεδόνων, ὥστε νὰ ἀποτελῇ αὐτόφωρον βιασμὸν τῆς ἀληθείας ἡ διεκδίκησις αὐτῶν ἀπὸ σλαβικὰ (ὅπως οἱ σημερινοὶ Σκοπιανοὶ) ἢ ἐκσλαβισθέντα (ὅπως οἱ Βούλγαροι) φύλα, τὰ ὁποῖα ἐνεφανίσθησαν διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν Βαλκανικὴν μόλις κατὰ τὰ τέλη τοῦ 6^ου μὲ τὰς ἀρχὰς τοῦ 7^ου μετὰ Χριστὸν αἰῶνος, ἐνῷ ἡ Μακεδονία καὶ οἱ Μακεδόνες προϋπῆρξαν χιλιετηρίδας πρὸ Χριστοῦ. Ἀλλὰ τὸ χειρότερον, ἡ ἀνωτέρω ἀναγνώρισις ὁδηγεῖ εἰς τὸν ἐθνικόν μας ἀκρωτηριασμόν, ἀφοῦ ἀποκόπτει ἀπὸ τὸν Ἑλληνισμὸν καὶ τὴν Ἑλληνικήν μας Ἱστορίαν ἕνα ἀπὸ τὰ κυριώτερα καὶ εὐρωστότερα τμήματά των, συγκεκριμένως ὁλόκληρον τὴν περίοδον τῶν διεθνῶς ὑπὸ τῆς ἐπιστήμης ἀποκαλουμένων - ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ἀναμφισβητήτου ἑλληνικότητος τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Μακεδόνων, - ἑλληνιστικῶν χρόνων, δηλαδὴ μίαν πανένδοξον ἐποχὴν ἕξ (6) ὁλοκλήρων αἰώνων, ἀπὸ τοῦ 3^ου π.Χ. μέχρι καὶ τοῦ 3^ου μ.Χ. αἰῶνος, κατὰ τοὺς ὁποίους καὶ κυρίως ἐπετέλεσεν ὁ Ἑλληνισμός, μὲ τὴν πρωτοπορίαν τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ τῶν Μακεδόνων του, τὸ πανανθρώπινον, εἰς οἰκουμενικὴν κλίμακα, ἐκπολιτιστικόν του ἔργον, τὴν ἀδιαμφισβήτητον αὐτὴν κρηπῖδα τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ. Ἐθνικὸς δὲ ἀκρωτηριασμός, ὁ ὁποῖος προαναγγέλλει ἁπλῶς καὶ τὸν σκοπούμενον ἐδαφικόν μας ἀκρωτηριασμόν.

3.- Καὶ πρακτικῶς, ἡ προτεινομένη λύσις ὁδηγεῖ εἰς ὀφθαλμοφανῆ ἀδιέξοδα. Διότι βεβαίως ἐλπίζεται, ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξῃ τόσον ἐθνοπροδοτικὴ ἑλληνικὴ Κυβέρνησις, ὥστε νὰ διαγράψῃ ἀπὸ τὴν διδασκαλίαν τῆς Ἱστορίας εἰς τὰ Ἑλληνόπουλα τὴν ἀνωτέρω περίοδον τῶν ἕξ αἰώνων ἑλληνιστικῶν χρόνων (ἀπὸ τοῦ 3^ου π.Χ. μέχρι καὶ τοῦ 3^ου μ.Χ. αἰῶνος) ὡς τμήματος τῆς Ἑλληνικῆς μας Ἱστορίας μὲ Ἕλληνας βεβαίως τοὺς πρωταγωνιστὰς καὶ συντελεστάς των. Ἀλλὰ τὴν αὐτὴν περίοδον οἱ Σκοπιανοὶ διδάσκονται ὡς περίοδον τῆς ἰδικῆς των Ἱστορίας καὶ τῶν ἰδικῶν των προγόνων, ἀπὸ τότε (1943), ποὺ οἰκειοποιήθησαν μὲ πρωτοφανῆ πλαστογράφησιν τῆς Ἱστορίας τὰ ὀνόματα Μακεδονία καὶ Μακεδόνες, ἐμφανιζόμενοι χωρὶς ἐντροπὴν οἱ ἴδιοι ὡς ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων ! Καὶ φυσικὰ θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ πράττουν τὸ αὐτό, ἐὰν καὶ ἡ ἑλληνικὴ ἀφροσύνη ἀποδεχθῇ τὴν ζητουμένην ἀναγνώρισιν τοῦ κρατιδίου των ὡς Μακεδονίας καὶ συνακολούθως αὐτῶν ὡς Μακεδόνων. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ἀπὸ τώρα βέβαιον. Κανένας Ἕλλην, πρὸ παντὸς κανεὶς ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς ἀληθινοὺς Μακεδόνας, δὲν πρόκειται νὰ ἀπεμπολήσῃ τὴν ἐθνικήν του ἰδιοσυστασίαν, τὴν ἑλληνικήν του ψυχήν, ἔστω καὶ ἂν αὐτὸ διὰ τῆς βίας πρόκειται νὰ ἐπιβληθῇ. Ἔτσι, ἀντὶ νὰ βασιλεύσῃ εἰρηνικὴ συνύπαρξις μὲ τὸ Σκοπιανὸν κρατίδιον, ὅπως τόσον ἀπατηλῶς καὶ ὑποκριτικῶς προπαγανδίζεται ὅτι θὰ ἀνακύψῃ ἀπὸ τὴν ζητουμένην ἀναγνώρισίν του, ἡ σύρραξις θὰ εἶναι ἀναπότρεπτος,

.................4.- Καὶ ὄχι μόνον ἐκ τῆς αἰτίας αὐτῆς. Διότι τὸ ἀμέσως τραγικώτερον ἀποτέλεσμα ἀποδοχῆς τῆς προτάσεως Νίμιτς θὰ εἶναι ἡ ἐπισημοποίησις τῶν ἀπὸ ἀρκετοῦ χρόνου διατυπουμένων καὶ ὑπὸ ξένων ἐμφανῶς καὶ ἐντὸς Ἑλλάδος ὑποδαυλιζομένων παραλόγων ἀξιώσεων τῶν ἐπιβούλων, μὲ πρώτην αὐτὴν τῆς ἀναγνωρίσεως «Μακεδονικῆς μειονότητος» ἐντὸς τῆς Πατρίδος μας! Καί, ἐπειδὴ ἐμεῖς οἱ ἀληθεῖς Μακεδόνες δὲν πρόκειται βεβαίως νὰ ἀρνηθῶμεν τὴν εἰδικωτέραν Μακεδονικήν μας ταὐτότητα διὰ νὰ μὴ μᾶς χαρακτηρίσουν Σκοπιανούς, θὰ ἀνακύψουν διεθνῆ προβλήματα μὲ βεβαιοτάτην ἀπόληξιν καταστρεπτικήν, ἀπροβλέπτων διαστάσεων μὲ τὴν ἀνάμειξιν τρίτων, πολεμικὴν ἀνάφλεξιν. Ἴσως μάλιστα καὶ νὰ ἐπιζητῆται αὐτὸ τώρα διὰ τῆς ἐλεεινῆς προτάσεως Νίμιτς ἀπὸ τοὺς ἐν ἀφανείᾳ σκοτεινοὺς διατάκτας ἢ καὶ ὑποβολεῖς της. Διὰ νὰ συντελεσθῇ δηλαδή, δι'ἐπεμβάσεως ξένων πάλιν, ὁ σκοπούμενος καὶ ἐδαφικός μας ἀκρωτηριασμός.

5.- Ἡ ἐπίγνωσις τῶν ἀνωτέρω καταφανεστάτων ἀληθειῶν, ὅπως καὶ προσφάτως ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς ἐθνικῆς μας ἑορτῆς ἐτόνισα, ὑπαγορεύει καὶ τὸ ἐν προκειμένῳ ἐθνικόν μας χρέος : Ἡ Ἑλλὰς νὰ ἐπιμείνῃ ἀνενδότως εἰς ἄρνησιν ἀποδοχῆς τοῦ ὀνόματος Μακεδονία ὡς καὶ παραγώγων του διὰ τὸ Σκοπιανὸν κρατίδιον∙ νὰ ὑπερφαλαγγίσῃ δὲ τὴν προκλητικότητά του ἀφ' ἑνὸς μὲ εὐθεῖαν διακήρυξιν, ὅτι ὅσοι θέλουν νὰ ὀνομάζωνται Μακεδόνες καὶ ἡ χώρα των Μακεδονία, ἀνήκουν, κατὰ πᾶσαν θεώρησιν, ἱστορικήν, ἐθνολογικήν, κλπ., δικαιωματικῶς εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἐν ὄψει μάλιστα καὶ ἐγκύρου ἐπιστημονικῆς διαπιστώσεως, ὅτι τὰ 65 % τοῦ σημερινοῦ πληθυσμοῦ τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου εἶναι Ἑλληνογενεῖς∙ καὶ ἀφ' ἑτέρου μὲ ρητὴν ἀπὸ τοῦδε δήλωσιν, ὅτι οὐδέποτε ἡ Ἑλλὰς θὰ συναινέσῃ εἰς τὴν εἰσδοχὴν τοῦ Σκοπιανοῦ κρατιδίου μὲ τὸ κλοπιμαῖον ἑλληνικὸν ὄνομα εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν, ἀλλὰ καὶ τὸ Ν.Α.Τ.Ο., προβάλλουσα ἐν ἀνάγκῃ καὶ τὸ δικαίωμα ἀρνησικυρίας (veto). Θὰ πρέπει δὲ νὰ ἀδιαφορήσῃ διὰ τὰς οἱασδήποτε ἐπ' αὐτοῦ ἀντιδράσεις καὶ πιέσεις τρίτων, μεγάλων καὶ ἰσχυρῶν, ἀντιτάσσουσα, ὅτι δὲν ἐννοεῖ χάριν τῶν ἰδικῶν των συμφερόντων νὰ ἀπεμπολήσῃ τὴν ἐθνικήν της Ἱστορίαν καὶ ἀδιατίμητον τμῆμα τῆς ἐθνικῆς της ὑπάρξεως, καὶ ἐπὶ τέλους, ὅτι νομίμως ἀμύνεται κατὰ τῆς παγκοσμίως πρωτοφανοῦς πλαστογραφίας, νόμιμον δικαίωμά της ἀσκοῦσα (τὸ δικαίωμα ἀρνησικυρίας), τὸ ὁποῖον ἀκριβῶς πρὸς ἀποτροπὴν ἀνεπανορθώτων δεινῶν, ὡς τὰ ἀνωτέρω, παρέχεται. Μόνον μὲ τοιαύτην ἐθνικῶς ἀξιοπρεπῆ στάσιν ὑπάρχει βάσιμος ἐλπὶς ἀποτροπῆς τῶν ἀνεπανορθώτων αὐτῶν δεινῶν.

6.- Ὅλα αὐτὰ θὰ πρέπει ἀπὸ τώρα νὰ ἀναλογισθῇ ἡ πολιτικὴ Ἡγεσία τῆς χώρας μας, διὰ νὰ μὴ ἐνδώσῃ καὶ αὐτή, περιφρονοῦσα μάλιστα καὶ τὸ καθολικὸν λαϊκὸν φρόνημα, τὴν ἐπὶ τοῦ προκειμένου ἀσυμβίβαστον βούλησιν τοῦ ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμοῦ.-

 

Νέα Πεντέλη, 13^η Ἀπριλίου 2005.

Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης