ΤΟΥ ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

ΠΡΟΝ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ

ΚΥΡΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΝ

^*^*^*^

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ-ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗ

Νέα Πεντέλη, 30ὴ Μαρτίου 1993.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ἡ λήξασα συζήτησις εἰς τὴν Βουλήν, ἐπὶ τῆς προτάσεως δυσπιστίας τοῦ Πα.Σο.Κ. κατὰ τῆς Κυβερνήσεώς Σας, κατέδειξε, ἄλλη μία φορά, ὅτι καὶ Ὑμεῖς, ὡς ὑπεύθυνος Πρωθυπουργὸς τῆς χώρας, καὶ ἡ Κυβέρνησίς Σας, ἀλλὰ καὶ οἱ λοιποὶ πολιτικοὶ Ἀρχηγοί, ἐν γένει ὁλόκληρος ὁ πολιτικὸς κόσμος τῆς χώρας, ΚΑΘΟΔΗΓΕΙΣΘΕ κατὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων ἀπὸ τὶς δυνατότητες, τὶς ὁποῖες προσφέρει εἰς τὴν χώραν μας ἡ ἐνεστῶσα συγκυρία τῶν περιστάσεων. Μὲ ἄλλες λέξεις, ὁριοθετεῖτε τὴν πολιτικὴν περὶ τοῦ πρακτέου στὰ ἐθνικά μας θέματα στὴν λογικὴ πολιτικῆς τοῦ ἐφικτοῦ. Καὶ οἱ κατ ἰδίαν διαφοροποιήσεις ἀναφαίνονται ὡς πρὸς τὸ τὶ ὁ καθένας θεωρεῖ ἢ ἔστω προβάλλει ὡς ἐφικτόν.

Καὶ ἐὰν μὲν ἐπρόκειτο ἡ Ἑλλὰς νὰ ἐπιδιώξῃ ἢ νὰ ζητήσῃ κάτι ἀπὸ ἄλλους ἢ τὴν διεθνῆ κοινότητα, π.χ. τὴν ἐνσωμάτωσιν τῆς Βορείου Ἠπείρου, δὲν ἠμπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ ἀντίρρησις, ὅτι ἡ πολιτικὴ τοῦ ἐφικτοῦ εἶναι καὶ ἐθνικῶς εὐπρόσωπος καὶ ἡ μόνη ἐπιβεβλημένη. Διότι βεβαίως τὰ ἀνέφικτα μέσα εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτὴν εἶναι ἀτελέσφορα, δὲν ἠμποροῦν νὰ καταστήσουν τὰ προβαλλόμενα αἰτήματα ἐφικτὰ καὶ πραγματοποιήσιμα.

Ὅμως τέτοια δὲν εἶναι ἡ περίπτωσις τοῦ λεγομένου «Μακεδονικοῦ». Τώρα ἐπ αὐτοῦ ἡ Ἑλλὰς δὲν ζητεῖ ἀπολύτως τίποτε, ἀπὸ κανένα. Τώρα ἄλλοι ζητοῦν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Καὶ τῆς ζητοῦν νὰ ἀπεμπολήσῃ τὴν Ἱστορία της, νὰ ἀπαρνηθῇ τὸ ζωντανώτερο καὶ κραταιότερο ἀνὰ τοὺς αἰῶνες τμῆμα τοῦ ἐθνικοῦ της «εἶναι», νὰ παραδώσῃ αὐτὴν τὴν οὐσία τῆς ψυχῆς της. Τώρα ἡ Ἑλλὰς ὑφίσταται ἐπίθεσιν, ἀμύνεται ἐναντίον ἐπιθέσεως ἄλλων.

Ἐπιθέσεως, ποὺ τὴν ἐχάλκευσαν καὶ τὴν συντηροῦν τὸ γνωρίζετε πολὺ καλά, Κύριε Πρωθυπουργέ !  οἱ ἐπισήμως χαρακτηριζόμενοι ὡς «φίλοι» καὶ «σύμμαχοί» μας, ἀντάξιοι συνεχισταὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου τῆς πανσλαβιστικῆς ἀρχικῶς καὶ ἀκολούθως τῆς σταλινικῆς ἐπιβουλῆς. Διότι εἶναι ἀλλιῶς ἀνεξήγητο γιατὶ ἐπιμένουν, ἐναντίον κάθε λογικῆς, ἱστορικῆς (οἱ Μακεδόνες μόνον Ἕλληνες ὑπῆρξαν καὶ εἶναι), ἐθνολογικῆς (τὸ κρατίδιο τῶν Σκοπίων συντίθεται ἀπὸ πανσπερμία ἐθνοτήτων), γεωγραφικῆς (μόνον τὸ ἕνα τρίτο τοῦ κρατιδίου καλύπτει χῶρο τῆς ἱστορικῆς Μακεδονίας), νὰ στηρίζουν τὸ καταφανῶς ἑτοιμόρροπο σκοπιανὸ τερατούργημα. Ἀφοῦ χωρὶς τὴν ἰδική τους ὑποστήριξι οἱ ψευδεπίγραφοι «Μακεδόνες» τίποτε δὲν θὰ ἠμποροῦσαν, οὔτε τὴν ὕπαρξί τους νὰ σημειώσουν, καὶ θὰ παρεδίδοντο εἰς τὴν χλεύην τῆς διεθνοῦς κοινωνίας, ἐκεῖ ποὺ μόνον εἶναι καὶ ἡ θέσις τους ὡς κοινῶν πλαστογράφων καὶ διεθνῶν ἀπατεώνων.

Ἀλλά, ὁσάκις ἡ Ἑλλὰς ἀμύνεται, κάθε φορὰ ποὺ ὑπέστη ξένη ἐπίθεσι, οὐδέποτε ἐπρογραμμάτισε τὴν ἄμυνά της στὰ πλαίσια τοῦ «ἐφικτοῦ». Αὐτὸ διδάσκει ἡ Ἱστορία της, καὶ ἡ σχετικῶς πρόσφατη ! Διότι, ἐὰν ἐπρόκειτο ἀμυνόμενοι νὰ ὁδηγούμεθα ἀπὸ τὴν «πολιτικὴν τοῦ ἐφικτοῦ», τότε δὲν θὰ ὑπῆρχε οὔτε 1821, οὔτε ἀπελευθερωτικὴ ἐξόρμησις τοῦ 1912-1913, οὔτε 1940, οὔτε 1941 ! Ἀφοῦ ἡ λογικὴ τοῦ «ἐφικτοῦ» θὰ μᾶς ἀπέκλειε καὶ τὴν σκέψιν ἀκόμη νὰ ἀντιπαρατεθοῦμε πρὸς τὴν πανίσχυρη Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία καὶ τὴν συνεπίκουρή της, στὴν πρώτη περίπτωσι, Ἱερὴ Συμμαχία, ἢ τὴν φασιστικὴ Ἰταλία καὶ τὴν χιτλερικὴ Γερμανία, ὅταν ὁλόκληρος ἡ Εὐρώπη εἶχεν ὑποκύψει σχεδὸν ἀμαχητὶ ἐνώπιόν τους ...

Ἀντίκειται λοιπὸν σ αὐτὸ τὸ ἐθνικό μας παρελθόν, στὴν ἱστορική μας παράδοσι, εἶναι ἐθνικῶς ἀνεπίτρεπτη, ἄσκησις «πολιτικῆς τοῦ ἐφικτοῦ» στὸ σκοπιανὸ πρόβλημα, δηλαδὴ σὲ θέμα ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἡ Ἑλλὰς ἀμύνεται. Διότι, ἐὰν ἡ οἰκειοποίησις ἀπὸ τὰ Σκόπια τοῦ ἑλληνικοὺ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας ἢ παραγώγων του, ἡ χρῆσις ἑλληνικῶν συμβόλων, κλπ., ἀποτελοῦν καὶ ὄντως ἀποτελοῦν - ἄμεσον κίνδυνον γι αὐτὴν τὴν ἐθνική μας ἀκεραιότητα καὶ ἀσφάλεια, τότε ἡ μόνη ἐπιτρεπομένη καὶ ἐπιβαλλομένη ἀπάντησις ἐκ μέρους τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἕνα ἀποφασιστικὸν καὶ ἀμετάκλητον «ΟΧΙ» ἔναντι πάντων. Διότι, ἂς μὴ ἀπατώμεθα : τὸ «ΟΧΙ» μας θὰ ἀπευθύνεται πρὸς ἐκείνους, ποὺ ὑποκινοῦν καὶ στηρίζουν τὰ Σκόπια, σ αὐτούς, ποὺ μὲ τὴν πολιτικὴν τοῦ «διαίρει καὶ βασίλευε» θέλουν νὰ ἐγκαταστήσουν ἄβουλο προτεκτορᾶτο στὰ βόρεια σύνορά μας, ὄργανο διαρκὲς ἀνόμων στὴν Βαλκανικὴ ἐπιδιώξεών τους ... Ἀφοῦ μόνοι οἱ ψευτομακεδόνες τῶν Σκοπίων μόνον τὴν θυμηδία προκαλοῦν ὡς «ἀπειλὴ» εἰς βάρος μας, τοὺς ἀρκεῖ ἡ περιφρόνησίς μας γιὰ τὴν ὁλοσχερῆ ἐξουδετέρωσί τους...

Ἑπομένως, στὴν ἐπίθεσι, ποὺ ὑφιστάμεθα, ἔχουμε ἐθνικὸ χρέος ὑπέρτατο νὰ ἀντιτάξουμε ὡς στοιχειώδη ἀμυνα τὴν κατηγορηματικὴ ἄρνησί μας : Ἡ Ἑλλὰς δὲν ἀναγνωρίζει, οὔτε πρόκειται ποτὲ νὰ ἀναγνωρίσῃ κράτος οἰκειοποιούμενο τὸ ἑλληνικὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας ἢ παράγωγά του, ἢ ἑλληνικὰ σύμβολα. Μὲ ὅλες τὶς ἐντεῦθεν συνέπειες ( : ὁριστικὸ κλείσιμο τῶν συνόρων, ἄρνησι συμμετοχῆς σὲ κάθε διεθνῆ ὀργάνωσι ὴ συνάντησι, ποὺ θὰ συμμετέχῃ τὸ ψευδεπίγραφο κρατίδιο, κλπ.). Καὶ θὰ θεωρήσῃ κάθε ἀναγνώρισι τέτοιου κράτους ἀπὸ τρίτους ὡς μὴ φιλικὴ ἔναντί της ἐνέργεια. Δὲν δέχεται δὲ κανένα ἐπὶ τοῦ θέματος συμβιβασμό.

Αὐτὰ εἶναι καὶ τὰ μόνα εἰρηνικὰ εἰς τὴν διάθεσίν μας μέσα. Διὰ τὰ ὁποῖα καὶ κανένας δὲν θὰ νομιμοποιῆται, οὔτε θὰ δικαιοῦται νὰ μᾶς μεμφθῇ. Θὰ ἀνήκει δὲ εἰς τοὺς ἄλλους, νὰ ἀναμετρήσουν τὶς συνέπειες τῆς ἰδικῆς μας ἐπὶ τοῦ προκειμένου ἀποφασιστικότητος.

Τὸ συνήθως ἐπαναλαμβανόμενον ὅτι ἡ ἐκ μέρους μας ἄρνησις κάθε συμβιβασμοῦ θὰ ὁδηγήσῃ σὲ διμερεῖς ἀπὸ τρίτους ἀναγνωρίσεις τοῦ κρατιδίου τῶν Σκοπίων μὲ τὸ ὄνομα «Μακεδονία», δὲν ἔχει καθόλου τὴν σημασία, ποὺ τοῦ ἀποδίδεται. Διότι εἶναι χιλιάκις προτιμώτερη ἡ ἀναγνώρισις ἀπὸ τρίτους μὲ ἰδική μας ἐναντίωσιν, ὁπότε ὅμως ἡ ἀναγνωρίζουσα χώρα θὰ εὑρεθῇ στὴν δυσάρεστη θέσι, νὰ εἶναι ὑποχρεωμένη ἔναντί μας νὰ δικαιολογήσῃ τὰ ἱστορικῶς, φυλετικῶς, ἐθνολογικῶς, γεωγραφικῶς, ὡς ἀνωτέρω, ἀδικαιολόγητα καὶ νὰ ἀπολογῆται γιὰ τὴν μὴ φιλικὴν ἔναντί μας ἐνέργειαν, παρὰ νὰ προσφέρουμε ἐμεῖς, μὲ τὴν ἰδικήν μας ἐνδοτικότητα στὸν ἀδήλου περιεχομένου συμβιβασμόν, τὴν ἄφεσιν ἁμαρτιῶν στοὺς ἐπιβούλους, μὲ ἐπικρεμαμένην ἐπὶ πλέον τὴν εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς καὶ ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος ἀπειλὴν καὶ μὲ τὴν ἰδικήν μας τοῦ λοιποῦ συγκατάθεσιν καὶ συνυπογραφήν ! Καὶ αὐτά, ἀνεξαρτήτως τοῦ ὅτι κατηγορηματικῶς διαδηλουμένη ἀποφασιστικότης μας ἀναγκαίως θὰ προβληματίσῃ ἐντονώτερον τοὺς τρίτους καὶ ἀσφαλῶς θὰ καταστήσῃ δυσχερέστερες ἢ καὶ θὰ ἀποτρέψῃ διμερεῖς ἀναγνωρίσεις.

Ὡς πρὸς τὸν ἐπίσης διατυπούμενον κίνδυνον διεθνοῦς ἀπομονώσεως τῆς χώρας, καὶ αὐτὸς εἶναι οὐσιαστικῶς ἀνύπαρκτος, ἀλλὰ καὶ ἀβλαβής ! Πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν ἀποκρυπτομένη συνήθως ἀλήθεια, ὅτι δὲν εἶναι ἡ Ἑλλάς, ποὺ ἔχει ἀνάγκη τὴν Εὐρώπη, ἀλλ ἀντιθέτως ἡ Εὐρώπη ἔχει, καὶ μάλιστα γιὰ πάρα πολλοὺς λόγους, ἀνάγκη τὴν Ἑλλάδα ! Θὰ εἶναι ἑπομένως πολὺ ὀδυνηρὴ καὶ ἡ σκέψις ἀκόμη διεθνοῦς ἀπομονώσεώς μας. Διότι, ἀκόμη καὶ οἱ ἐπίβουλοι, ἀκριβῶς διότι γνωρίζουν ἔστω στοιχειωδῶς τὴν Ἱστορία, ἔχουν συνείδησιν τῆς ἀληθείας, ὅτι τὸ δίκαιον εἶναι μὲ τὸ μέρος μας καὶ ἁπλῶς, πρὸς ὑπηρέτησιν ἰδίων συμφερόντων, παίζουν μὲ τὴν ἰδικήν μας παροιμιώδη ἐνδοτικότητα καὶ ὑποχωρητικότητα ! Καὶ δὲν πρόκειται νὰ μὴ ἀναμετρήσουν τὰ συμφέροντά τους, ὅταν ἀναλογισθοῦν, ὅτι ἡ προτίμησις Σκοπίων ἔναντι Ἑλλάδος μόνον συμφέρουσα γι αὐτοὺς δὲν προβάλλει ! Καί, ἐπὶ τέλους, ἔχουμε καὶ ἄλλο παράδειγμα ἀπὸ τὴν σύγχρονη, μεταπολεμικὴ διεθνῆ ζωή : ἡ διεθνὴς ἐπὶ σειρὰ δεκαετιῶν ἀπομόνωσις τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραὴλ τελικῶς δὲν τὸ ἔβλαψε∙ ἀντιθέτως τὸ ὠφέλησε, διότι συνέτεινε περισσότερο ἀπὸ κάθε τι ἄλλο στὴν ἐθνικὴ συσπείρωσι τοῦ ἱστορικοῦ λαοῦ καὶ τὴν ἰσχυροποίησί του ...

Τέλος, ὡς πρὸς τὸ διατυμπανιζόμενον πολλαχόθεν, ὅτι συμφέρει, δῆθεν, εἰς τὴν Ἑλλάδα ἡ ὕπαρξις τοῦ κρατιδίου τῶν Σκοπίων, ἂς μοῦ ἐπιτραπῇ ἡ ἁπλῆ ἐπισήμανσις : Ἡ ὕπαρξις αὐτοῦ τοῦ κρατιδίου, καὶ μάλιστα μὲ τὸ ὄνομα «Μακεδονία» ἢ παράγωγά του, θὰ ἀπετέλει θρυαλλίδα καὶ διαρκῆ κίνδυνον εἰς τὰ βόρεια σύνορά μας. Καὶ βεβαίως δὲν πρόκειται τέτοιο κρατίδιο, μὲ τέτοια ἱστορία γενεθλίων του, νὰ γίνῃ ποτὲ «δορυφόρος», ὅπως μὲ πολλὴν ἀφέλειαν πιστεύεται, ἢ ἁπλῶς σύμμαχός μας. Ἀντιθέτως, συμφέρει ἀναμφισβητήτως καὶ τὴν Ἑλλάδα ἡ ἐξαφάνισις τοῦ τεχνητοῦ αὐτοῦ κρατιδίου. Πρῶτον, διότι θὰ ἀπαλλαγοῦμε ἔτσι ἀπὸ τὴν ἀνωτέρω διαρκῆ ἀπειλή. Δεύτερον, διότι τὸ ψεῦδος στὴν διεθνῆ ζωή, ἐν προκειμένῳ στὴν Βαλκανική, μὲ τεχνητὸ κρατίδιο δεκτικὸ νὰ γίνῃ προτεκτορᾶτο πρὸς θεραπείαν τῶν συμφερόντων ἐξωβαλκανικῶν δυνάμεων, μόνον καλὸ δὲν πρόκειται νὰ κάνῃ. Καὶ τρίτον, διότι ἡ Ἑλλὰς δὲν θὰ κινδυνεύσῃ ἀπὸ ἐνδεχόμενη διάλυσι τοῦ κρατιδίου∙ ἀφοῦ ἡ προσθήκη μερικῶν ἐκταρίων γῆς εἰς τὶς γειτονικές μας χῶρες (Ἀλβανία, Βουλγαρία, κυρίως) δὲν πρόκειται βεβαίως νὰ τὶς καταστήσῃ περισσότερον ἐπικίνδυνες γιὰ τὴν χώρα μας ἀπὸ ὅ,τι ἤδη εἶναι, ἐὰν καὶ εἰς τὸν βαθμὸν ποὺ εἶναι. Ἀνεξαρτήτως τοῦ ὅτι, σὲ περίπτωσι διαλύσεως, ἔχει καὶ ἡ Ἑλλὰς ἀναμφισβήτητα ἱστορικὰ δικαιώματα κατὰ τὴν διανομὴν τοῦ ἐδάφους τοῦ κρατιδίου αὐτοῦ.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Τὸ ἱστορικὸ χρέος, νὰ ἀρθρώσετε τὸ κατηγορηματικὸν καὶ ἀμετάκλητον ἑλληνικὸν «ΟΧΙ» ἔναντι τῶν καταφανῶς ἐπιβουλευομένων τὴν ἐθνικὴν καὶ ἐδαφικήν μας ἀκεραιότητα, ἐπωμίζεσθε Σεῖς προσωπικῶς, ὡς ὑπεύθυνος Πρωθυπουργὸς τῆς χώρας, καὶ ἡ Κυβέρνησίς Σας.

Θέλω νὰ ἐλπίζω, ὅτι δὲν θὰ παραλείψετε νὰ ἐπιτελέσετε τὸ ἱστορικὸν αὐτὸ καθῆκον, ποὺ ἡ μοῖρα Σᾶς ἔταξε. Ἔτσι καὶ τὴν Ἑλλάδα θὰ καταστήσετε ὑπερήφανη καὶ τὴν συγγένειάν Σας πρὸς τὸν ὄντως Μεγάλον Ἐλευθέριον Βενιζέλον θὰ δικαιώσετε ! Ἀναλογισθῆτε, τὶ θὰ ἔπραττεν αὐτὸς εἰς τὴν θέσιν Σας ...

Πρὸ παντὸς ἀναλογισθῆτε, ὅτι ἡ ἐκ μέρους τῆς ἐπισήμου Ἑλλάδος ἀποδοχὴ οἱουδήποτε ἐπὶ τοῦ προκειμένου συμβιβασμοῦ (λέγω τῆς ἐπισήμου Ἑλλάδος, διότι ἡ ἀνεπίσημος Ἑλλάς, ὁ Ἑλληνισμὸς εἰς τὸ σύνολόν του ἀρνεῖται κάθε συμβιβασμόν, ὅπως τὸ διεδήλωσε μὲ τὶς μεγαλειώδεις καὶ χωρὶς προηγούμενον κινητοποιήσεις του, ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος) μόνον εἰς τὸ «ἐνεργητικόν» Σας δὲν πρόκειται νὰ ἐγγραφῇ, μόνον εὐτυχῆ δὲν πρόκειται νὰ Σᾶς καταστήσῃ ! Ὄχι δὲ μόνον αὐτό. Ἀλλὰ καὶ τὴν Πατρίδα καὶ τὸ Ἔθνος μας ἀναμφισβητήτως καὶ ἀναποτρέπτως θὰ βλάψῃ ...

Διότι, μὴ ξεχνᾶτε ὅτι μὲ τὴν ὑποχωρητικότητα καὶ τὴν ἐνδοτικότητα καὶ τὴν ὑπογραφὴν τῶν ἐθνικῶς ἐπιληψίμων συμφωνιῶν τῆς Ζυρίχης καὶ τοῦ Λονδίνου ὡδηγηθήκαμε, ἐλάχιστα χρόνια ἀργότερα, στὴν ἐθνικὴ συμφορὰ τῆς Κύπρου. Ἀφοῦ χωρὶς τὴν ἐθνικὴ ἐκείνη μειοδοσία ἡ Τουρκία δὲν θὰ ἀποκτοῦσε τὸ νομικὸ δικαίωμα μονομεροῦς ἐπεμβάσεως στὴν Κύπρο, δικαίωμα ποὺ διαρκῶς προβάλλει καὶ ποὺ ἔδωσε σ αὐτὴν μὲν τὸ πρόσχημα γιὰ τὴν πραγματοποίησι τῆς εἰσβολῆς τοῦ 1974, στὴν διεθνῆ δὲ κοινότητα, ἕρμαιον πάντοτε ταπεινῶν συμφερόντων τῶν ἰσχυρῶν, τὸ πρόσχημα νὰ προσποιῆται, ἐπὶ 19 περίπου ἤδη χρόνια, ὅτι τίποτε δὲν καταλαβαίνει ! ... Καὶ τὸ ἀστεῖον στὴν κραυγαλέαν αὐτὴν περίπτωσιν ἐθνικοῦ μας ἐμπαιγμοῦ εἶναι, ὅτι ἀνεγνωρίσθη συγχρόνως καὶ στὴν Ἑλλάδα τὸ ἴδιο δικαίωμα ἐπεμβάσεως∙ ἀλλὰ διὰ νὰ διακηρυχθῇ, ὅταν ἐπέστη ἡ στιγμὴ δικαιολογημένης ἰδικῆς μας ἐπεμβάσεως, ὅτι ἡ Ἑλλὰς ἀδυνατεῖ ἐκ τῶν πραγμάτων, λόγῳ ἀποστάσεως, νὰ ἐπέμβῃ ! ...

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ἔχετε ἤδη τὸ δίδαγμα ἀπὸ τὸ ἱστορικὸν αὐτὸ προηγούμενον. Μὴ δώσετε τὴν εὐκαιρία καὶ δυνατότητα παρομοίας ἐθνικῆς συμφορᾶς καὶ στὴν περίπτωσι τῆς Μακεδονίας μας.

Ἐμεῖς οἱ Μακεδόνες, ὁ Ἑλληνισμὸς στὸ σύνολό του ἐλπίζει καὶ ἀναμένει, ὅτι δὲν θὰ ἐπαναλάβετε φρικτά μας σφάλματα τοῦ παρελθόντος.

Σᾶς εὔχομαι κάθε δύναμι στὴν ἐθνική Σας προσπάθεια.

[ὑπογραφὴ] Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης

Ἐξοχώτατον Κύριον

Κωνσταντῖνον Μητσοτάκην,

Πρωθυπουργόν,

Ἀθήνας (Ι.Α.Χ.)

*******