Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ

 

4.- ΔΗΛΩΣΕΙΣ

 

^*^*^*^

 

(a)

Δήλωσις 8.2.1992

 

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΑΡΘΡΟΝ ΦΛΑΜΙΝΙΟ ΠΙΚΟΛΙ,

Προέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων τῆς Ἰταλικῆς Βουλῆς,

ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

^*^*^

 

Χολαργός, 8^η Φεβρουαρίου1992.

 

Ὁ τέως Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κύριος Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης προέβη στὴν ἀκόλουθη δήλωσι :

 

« Ὁ Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τῆς Ἰταλικῆς Βουλῆς Φλαμίνιο Πίκολι μὲ ἐνυπόγραφο ἄρθρο του ἀμφισβητεῖ τὴν ἑλληνικότητα τῶν Μακεδόνων, τοὺς ὁποίους θεωρεῖ ἐπιφανειακὰ μόνον ἐξελληνισμένους, καὶ προτείνει οὐσιαστικῶς τὴν ἐπέκτασι τοῦ τεχνητοῦ «κράτους» τῶν Σκοπίων, ὥστε νὰ συμπεριλάβῃ καὶ τὴν ἤδη Ἑλληνικὴ Μακεδονία !

 

Στὴν ἰταμὴ αὐτὴ πρόκλησι ἐμεῖς οἱ Μακεδόνες ἀπαντοῦμε κοσμίως : εἴμαστε Ἕλληνες ἐκ καταγωγῆς, ἀκριβῶς διότι εἴμαστε Μακεδόνες.

 

Καὶ στὴν ἀνιστόρητη ὕβρι τοῦ ἀρθρογράφου ὁ Ἑλληνισμὸς στὸ σύνολό του ἀπαντᾷ μὲ τὴν συνετὴ σύστασι : νὰ ἐρευνήσουν ὁ κ. Πίκολι καὶ οἱ ὁμόφρονές του, μήπως ὁμιλοῦν ὡς ἐξωμότες Ἕλληνες ! Ὁπότε καὶ μόνον θὰ ἠμπορῇ νὰ «ἐξηγηθῇ» τὸ ἀνθελληνικὸ μένος τους. Διότι, ἐπὶ τέλους, εἶναι ἱστορικῶς πανθομολογούμενον, ὅτι ἐποικισμοὶ Ἑλλήνων στὴν Ἰταλία ἐγένοντο ἤδη ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια∙ καὶ ὄχι μόνον πολιτιστικῶς, ἀλλὰ καὶ πληθυσμιακῶς ἡ μέση καὶ ἡ κάτω Ἰταλία κατεκλύζοντο ἐπὶ αἰῶνες ἀπὸ ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἑλλήνων, ἐποίκων καὶ ἀπογόνων των, τῶν ὁποίων βεβαίως οἱ σημερινοὶ ἀπόγονοι εἶναι, καὶ αὐτοί, τώρα Ἰταλοὶ πολῖτες ... Ἐνῷ, ἀντιθέτως, ἐποικισμοὶ Σλάβων στὴν Μακεδονία, ἐκτὸς διαβατικῆς καὶ προσκαίρου παρουσίας των, ἱστορικῶς δὲν μαρτυροῦνται.

 

Ἀλλὰ οἱ ἀνιστόρητες θέσεις τοῦ κ. Πίκολι, ἡ ἰδιότης του ὡς Προέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τῆς Ἰταλικῆς Βουλῆς, τὸγεγονὸς τῆς δημοσιεύσεως τοῦ ἄρθρου του εἰς τὴν ἐφημερίδα « Ἰλ Πόπολο », ἐπίσημο ὄργανο τοῦ (συγ)κυβερνῶντος Χριστιανοδημοκρατικοῦ κόμματος, δηλαδὴ τοῦ μεγαλυτέρου κόμματος τῆς γείτονος χώρας, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ πρὸ ἡμερῶν ἐκδηλωθεῖσες παραπλήσιες θέσεις τοῦ Ἰταλοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Ντὲ Μικέλις, ὡς καὶ τὰ ἐνεργήματα τοῦ «ἀλαθήτου» Πάπα, ἀπευθύνοντος «μηνύματα», δῆθεν ἐκ παραδρομῆς, στὴν ἀνύπαρκτη, τεχνητὴ μόνον, δῆθεν «μακεδονικὴ» γλῶσσα, ἔχουν τὴν χρησιμότητά τους : Διότι πείθουν ἀμετακλήτως καὶ ὅσους τυχὸν μέχρι τοῦδε ἀμφέβαλαν, περὶ τῆς βαθέως ἀνθελληνικῆς πορείας, ἂν ὄχι ἀπροκαλύπτως τῆς ἰταλικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, τοὐλάχιστον τῶν πνευμάτων στὴν γειτονική μας χώρα.

 

Προδήλως δὲν μᾶς συγχωροῦν τὴν καταισχύνη τους τοῦ 1940-1941. Γι’ αὐτὸ καὶ βάλλουν ἐναντίον αὐτῶν τῶν ὁσίων τῆς ὑπάρξεώς μας : τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοσυστασίας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἱκανοποιοῦντες συγχρόνως καὶ τὶς προφανεῖς ἐπεκτατικές τους βλέψεις μὲ τὴν προώθησι ἢ ὑποβοήθησι διαλυτικῶν τάσεων καὶ τὴν δημιουργία προγεφυρωμάτων στὴν πολυπαθῆ, ἀπὸ ξένες ἐπεμβάσεις, Βαλκανικὴ χερσόνησο ».-

Ἡ Ἰδιαιτέρα Γραμματεύς,

Κατερίνα Ε. Σαρτζετάκη.

 

 

*******