ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

Πρῴην Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας

 

^*^*^*^

 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ

ΕΙΣ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ «ΟΜΑΔΑΣ 21 ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ»

ΜΕ ΘΕΜΑ

«Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 21^ου ΑΙΩΝΑ»

[ Θεσσαλονίκη, ξενοδοχεῖον «Μακεδονία Παλλάς»,

Δευτέρα 4^η Ἰουνίου 2007 ]

 

^*^*^*^

 

 

Ἡ «Κίνηση Πατριωτικῆς Ἀφύπνισης «Ὁμάδα 21» Μακεδονίας Θράκης» εὐρύτατα γνωστὴ ἀπὸ ἐτῶν, ἰδίως εἰς τὸν Βορειοελλαδικὸν χῶρον, ὡς ὅμιλος ἀνιδιοτελοῦς ἐθνωφελοῦς δράσεως μὲ ἐπικαίρους ἐκδηλώσεις καὶ παρεμβάσεις εἰς φλέγοντα ἐθνικά μας θέματα καὶ μάλιστα μὲ τὴν ἔκδοσιν ἀνελλιπῶς τοῦ λαμπροῦ διμηνιαίου περιοδικοῦ «Ἑλληνικὸ Παρατηρητήριο», ὠργάνωσε τὴν 4^ην Ἰουνίου 2007 εἰς Θεσσαλονίκην ἡμερίδα μὲ θέμα «Ἡ Παιδεία στὴν Ἑλλάδα τοῦ 21^ου αἰῶνα».

Εἰς τὴν ἡμερίδα αὐτὴν ὁ πρῴην Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης, προσκληθείς, δὲν ἠδύνατο νὰ προσέλθῃ λόγῳ τῆς κατὰ τὴν ἑπομένην πρωΐαν (5^ης Ἰουνίου) ένδεδειγμένης παρουσίας του κατὰ τὸν εἰς Ἀθήνας ἑορτασμὸν τῆς 170ετηρίδος τοῦ Ἀρείου Πάγου. Ἀπέστειλεν ὅμως ἐπιστολήν, ἡ ὁποία καὶ ἀνεγνώσθη δημοσίως κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς Ἡμερίδος ὡς χαιρετιστήριον πρὸς αὐτὴν μήνυμά του.

Συγχρόνως ὅμως ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ περιέχει ἐν σπέρματι τὰς θεμελιώδεις σκέψεις τοῦ Προέδρου έπὶ ζωτικωτάτων πτυχῶν τοῦ μεγάλου προβλήματος τῆς Παιδείας. Σκέψεις, τὰς ὁποίας καὶ κατὰ τὸ παρελθὸν ἐπανειλημμένως ἔχει δημοσίως ἀναπτύξει, πολλαὶ δὲ εὑρίσκονται διάσπαρτοι καὶ εἰς τὴν παροῦσαν ἱστοσελίδα του. Ἔτσι τονίζει συνοπτικῶς μὲ τὴν ἐν λόγῳ ἐπιστολήν του τὰ ἀληθινὰ ἐγκλήματα ἐθνικοῦ μας αὐτοχειριασμοῦ, ἰδίως μὲ τὴν κατὰ τῆς γλώσσης ἐπιδρομὴν διὰ βιαίας καθιερώσεως ἀνυπάρκτου γλωσσικοῦ ἰδιώματος ὡς δῆθεν δημοτικῆς ὡς καὶ τοῦ ἐξαμβλωματικοῦ μονοτονικοῦ, ὄντως ἀτόνου καὶ ἀπνευματίστου συστήματος γραφῆς, μὲ τὴν ἐσκεμμένην ἀφαίρεσιν κάθε φρονηματιστικοῦ κειμένου ἀπὸ τὰ διδακτικὰ τῶν Ἑλληνοπαίδων ἐγχειρίδια, ὡς καὶ μὲ τὴν προκλητικὴν κακοποίησιν τῆς Ἱστορίας. Ἐπίσης, μὲ διάστιξιν παιδείας, καλλιεργείας καὶ μορφώσεως, ποὺ ἀτόπως συγχέονται, τεκμηριωμένως ἀνεφέρθη εἰς τὴν ἑλληνικὴν ἀντίληψιν τοῦ ὅρου Παιδεία, ὡς ὑποδηλοῦσαν τὸν ὅλον ἑλληνικὸν πολιτισμόν. Τέλος, ὁ Πρόεδρος ἔθιξε μὲ τὴν ἐπιστολήν του δι' ὀλίγων τοὺς ἐκτὸς ἐκπαιδεύσεως τομεῖς τῆς Παιδείας μὲ ἐπισημάνσεις καιρίων σημείων συλλογικῆς μας παρακμῆς.

Μὲ τοιοῦτο περιεχόμενον ἐκρίθη σκόπιμος καὶ χρήσιμος ἡ καταχώρισις τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς εἰς τὴν παροῦσαν ἱστοσελίδα, ὡς ἀκολούθως :

 

 

Νέα Πεντέλη, 2^α Ἰουνίου 2007.

 

Ἀξιότιμον Κύριον

Ἀντώνιον Δασκόπουλον,

Πρόεδρον  «Ὁμάδας  21» Μακεδονίας Θράκης,

Τηλεομοιότυπον 2310. 268311

Τσιμισκῆ 11,

546 24  Θ ε σ σ α λ ο ν ί κ η ν.

 

Ἀγαπητὲ Κύριε Πρόεδρε,

 

Μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ ἔλαβα τὴν πρόσκλησί σας, ὅπως ἀπευθύνω χαιρετιστήριο μήνυμα εἰς τὴν διοργανουμένην ἀπὸ τὴν «Ὁμάδα 21 Μακεδονίας- Θράκης» τὴν προσεχῆ Δευτέραν, 4^ην τρέχοντος,  ἡμερίδα μὲ θέμα  «Ἡ Παιδεία στὴν Ἑλλάδα τοῦ 21^ου αἰῶνα».

 

Ἡ χαρὰ καὶ ἡ συνακόλουθη συγκίνησίς μου εἶναι εὔλογες ἀπὸ διπλῆ σκοπιά. Πρῶτον, διότι ἡ πρόσκλησι προέρχεται ἀπὸ ὅμιλο τῆς γενετείρας μου, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν λαμπρὴ περιοδικὴ ἔκδοσι τοῦ «Ἑλληνικοῦ Παρατηρητηρίου» καὶ τὶς διάφορες ἐκδηλώσεις του, ἀλλὰ καὶ καθημερινὰ ἐπαληθεύει τὴν ἀποστολή του ὡς κινήσεως πράγματι πατριωτικῆς ἀφυπνίσεως. Τὴν ὁποία καὶ ὑπὲρ πᾶν ἄλλο, προεχόντως κατὰ τὶς ἡμέρες μας προϊούσης παρακμῆς καὶ ἀποσυνθέσεως, χρειάζεται ἡ Πατρίδα μας. Ἔτσι καὶ πάλιν ἡ ἀγαπημένη μας Θεσσαλονίκη ἀναδεικνύεται, ὅπως ἦταν καὶ καθ' ὅλο τὸν 20ὸ αἰῶνα ( ἀπὸ τὴν ἀρχἠ του, μὲ τὸν περίλαμπρο Μακεδονικὸ ἀγῶνα καὶ τοὺς θρυλικοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους), εἰς τὴν πρωτοπορία τοῦ καλοῦ ἀγῶνος γιὰ τὴν ἄμυνα καὶ ἐπιβίωσι τῆς τόσο κατατρεγμένης ἐθνικῆς, ἑλληνικῆς μας κοινότητος. Ἀγῶνος ὑπὲρ τῆς ἐθνικῆς καὶ ἐδαφικῆς μας αὐθυπαρξίας καὶ ἀκεραιότητος, οἱ ὁποῖες παραμένουν πάντοτε στόχοι σταθεροὶ ποικιλωνύμων ξένων ἐπιβούλων μὲ τὴν ἀγαστὴ συνεργασία ἀρνησιπάτριδων, ἀργυρωνήτων καὶ μή, ἐγχωρίων ὑπηρετῶν τους.

Καί, δεύτερον, διότι τὸ θέμα τῆς ἡμερίδος σας ἀποτελεῖ, πρέπει νὰ ἀποτελῇ,  τὸ πρώτιστον ἀντικείμενον  πανεθνικοῦ μας προβληματισμοῦ, τὴν πρώτη μέριμνα ὅσων Ἑλλήνων. Διότι τὰ ὅσα σημερινά μας χάλια εἰκονίζουν ἁπλῶς τὶς συνέπειες πολιτικῆς ἀμαθείας, τὴν ὁποία ἀπὸ δεκαετίες ἐκαλλιέργησαν στὴν Πατρίδα μας δοκησίσοφοι ψευδώνυμοι προοδευτικοὶ ὁλοκληρωτικῆς νοοτροπίας, ἀστέρες κύματος «ἀνόδου τῆς ἀσημαντότητος» (γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ἔκφρασι τοῦ ἀειμνήστου Κορνηλίου Καστοριάδη)∙ ποὺ παρέσυραν εἰς τὴν δίνην τῶν, κυρίως σταλινικῆς χροιᾶς, ἀνομημάτων τους καὶ τοὺς πολιτικούς μας ταγούς, αὐτοὺς ἀπὸ εὐπιστία καὶ μὴ προσήκουσα προορατικότητα καὶ στάθμησι τῶν ὀλεθρίων συνεπειῶν τῶν ἀτυχῶν ἀποφάσεών τους. Ἀποφάσεων, ποὺ ἀπετέλεσαν καὶ βαρύτατα πλήγματα, ὅπως ἰδίως αὐτὰ ἐναντίον τῆς μοναδικῆς καὶ ἀνεπανάληπτης ἑλληνικῆς μας γλώσσης, μὲ τὴν καθιέρωσι τῆς ξύλινης, δῆθεν, δημοτικῆς, ἡ ὁποία ὅμως σὲ καμμιὰ περίοδο τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου δὲν εἶχεν ἔτσι ὁμιληθῆ (!), καὶ ἀποκορύφωμα τὴν ἐπίσημη βιαία ἐπιβολὴ τοῦ μονοτονικοῦ ἐξαμβλώματος, συστήματος ὄντως ἀτόνου (χωρὶς τόνους !) καὶ ἀπνευματίστου (χωρὶς πνεύματα !) γραφῆς, ποὺ ὡδήγησαν ὄχι μόνον εἰς τὴν καταγἐλαστη λεξιπενία τῶν νέων μας, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν τραγικὴ συνέπεια ὄχι μόνον τὰ ἀθάνατα ἀρχαῖα κείμενα τῆς προγονικῆς μας σοφίας, ἀλλὰ καὶ ὅλη ἡ ἐπιστημονικὴ καὶ λογοτεχνική μας παραγωγὴ τῆς μέχρι καὶ τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 χρονικῆς περιόδου νὰ εἶναι πλέον δυσχερέστατα κατανοητὰ ἀπὸ τὰ Ἑλληνόπουλα.- Ὅπως ἐπίσης καὶ τὸ ἄλλο πλῆγμα, μὲ τὴν συστηματικὴ πνευματικὴ ἀποχαύνωσι τῶν Ἑλληνοπαίδων διὰ τῆς ἀφαιρέσεως κάθε φρονηματιστικοῦ κειμένου ἀπὸ τὰ διδακτικὰ ἐγχειρίδια. Ἢ μὲ τὴν βαθμιαία προκλητικὴ κακοποίησι τῆς Ἱστορίας, πρόσφατο δεῖγμα τῆς ὁποίας καὶ ἀποτελεῖ κυρίως τὸ κατάπτυστο βιβλίο τῆς Ἱστορίας τῆς ΣΤ΄Δημοτικοῦ, τὸ ὁποῖον καὶ δικαίως προεκάλεσε τὴν ὀργὴ καὶ τὴν κατακραυγὴ ὁλοκλήρου τοῦ, ὅπου τῆς γῆς, Ἑλληνισμοῦ. Ὁ ὁποῖος καὶ μένει προβληματισμένος, γιατὶ ἡ ὑπεύθυνη τῆς Πατρίδος μας Κυβέρνησις δὲν ἀπεφάσισεν ἀκόμη τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἀπόρριψι στὸ καλάθι ὄχι ἁπλῶς τῶν ἀχρήστων, ἀλλὰ τοῦ πανεθνικοῦ ὀνειδισμοῦ, ἕνα τέτοιο βιβλίο, τὸ ὁποῖον ἀντικειμενικῶς μόνον σκοποὺς ἀνθελληνικοὺς ὑπηρετεῖ. Αὐτὰ εἶναι πελώρια σφάλματα, ἀνεξίτηλα στίγματα, ἀληθινὰ ἐγκλήματα ἐθνικοῦ μας αὐτοχειριασμοῦ, διαβιβρώσκοντα αὐτὸ τὸ μέλλον τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος.

 

Βεβαίως ὁ προβληματισμὸς γιὰ τὴν Παιδεία δὲν ἐξαντλεῖται μόνον εἰς τὴν παρεχομένη  ἀπὸ  τὰ Σχολεῖα ἐκπαίδευσι, τὴν ὁποία καὶ ἀφοροῦσαν οἱ προηγηθεῖσες σκέψεις. Διότι ἡ Παιδεία εἶναι τρισυπόστατη. Νοεῖται κυρίως μὲν ὡς ἐκπαίδευσις, ἀλλὰ παραλλήλως καὶ ὡς καλλιέργεια καὶ ὡς μόρφωσις. Εἶναι χαρακτηριστικόν, ὅτι εἰς τὴν μόνην νοηματικὴν (ὄχι ἁπλῶς συμβολικήν, ὅπως εἶναι ὅλες οἱ ἄλλες) γλῶσσαν τοῦ κόσμου, τὴν ἀνεπανάληπτη ἑλληνική μας γλῶσσα ἡ λέξις «μόρφωσις» ἐπλάσθη ἀπὸ τὸ ρῆμα μορφόω-ῶ, τὸ ὁποῖον σημαίνει παρέχω μορφὴν εἰς τὸ χάος, τὸ ἀδιακόσμητον, ἄτακτον, ἄμορφον σύνολον τοῦ βίου. Καὶ ἡ μέθεξις εἰς τοιαύτην προσπάθειαν, σταθερῶς ἐκδηλουμένη καὶ συνεχιζομένη, ἀποτελεῖ τὴν καλλιέργειαν, αὐτὴν τὴν ὁποίαν ἀμαθεῖς καὶ ἀνελλήνιστοι ὀνομάζουν «κουλτούρα», ἁπλῶς κατὰ θρηνητικὴν φωνητικὴν μεταγραφὴν τῶν ἀντιστοίχων ξένων λέξεων : culture (γαλλικῆς καί, μὲ διαφορετικὴν προφοράν, ἀγγλικῆς), Kultur (γερμανικῆς), κλπ. Καὶ  ἡ φιλοσοφικὴ σκέψις ἑνὸς διασήμου κλασσικοῦ φιλολόγου, τοῦ Werner Jaeger, εἰς τὸ κλασσικὸν τρίτομον ἔργον του ὑπὸ τὸν τίτλον «Παιδεία» - τοῦ ὁποίου ὑπάρχει καὶ ὡραία ἑλληνικὴ μετάφρασις τοῦ Γεωργίου Βερροίου, μὲ προλόγους τῶν καθηγητῶν καὶ Ἀκαδημαϊκῶν, εἰς τὸν Α΄ τόμον (1968) Ἰωάννου Θεοδωρακοπούλου, εἰς τὸν Β΄ τόμον (1971) Π. Ι. Μπρατσιώτη καὶ εἰς τὸν Γ΄ τόμον (1974) τοῦ καθηγητοῦ Ἀλεξάνδρου Τσιριντάνη, ἀλλὰ καὶ ἡ εἰς τὴν γαλλικὴν ἔκδοσις ( Παρίσι, Gallimard, 1964 ) κοσμεῖται εἰς τὸν Α΄ τόμο μὲ ἐκτεταμένη, ἀπὸ 22 σελίδες, διθυραμβικὴ παρουσίασι (présentation)  τοῦ ἐκ τῶν μεταφραστῶν André Devyver -,   ἔτσι διευρυμένη  διεῖδε τὴν ἑλληνικὴν ἀντίληψιν  τοῦ ὅρου αὐτοῦ Παιδεία, ὡς ὑποδηλοῦσαν τὸν ὅλον ἑλληνικὸν πολιτισμόν, τὴν παροχὴ μορφῆς καὶ εἰς τὴν ἄψυχον ὕλην (ξύλο, μέταλλο, μάρμαρο) διὰ τοῦ ἐμφύτου πλαστικοῦ πνεύματος τῶν Ἑλλήνων μὲ παραγωγὴ τῶν ἀθανάτων πλαστουργημάτων τῆς τέχνης, καὶ βεβαίως κυρίως εἰς τὴν ἔμψυχον ὕλην, τὸν Ἄνθρωπον, μὲ τὴν ἀνάδειξί του εἰς μορφὴν ἀληθείας, ἤθους καὶ κάλλους, εἰς καλὸν κ' ἀγαθὸν πολίτην.  Χαρακτηριστικῶς ὁ Jaeger εἰς τὸ ἐν λόγῳ ἔργο του εἰς τὸν Α΄τόμο ὑπὸ τὸν τίτλο «Παιδεία» θέτει τὸν ὑπότιτλον «Ὁ σχηματισμὸς τοῦ Ἕλληνος Ἀνθρώπου» (La formation de l'homme grec, εἰς τὴν μνημονευθεῖσαν γαλλικὴν ἔκδοσιν).

 

Εἰς τοὺς λοιποὺς ἐκτὸς ἐκπαιδεύσεως τομεῖς της ἡ Παιδεία παρέχεται εἰς τὸν ἄνθρωπο καθ' ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ζωῆς του ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα τοῦ κάθε κύκλου ἐντὸς τοῦ ὁποίου διαδοχικὰ ζῇ, σὲ μερικοὺς ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ὑπὸ καθεστὼς διανοητικῆς τρομοκρατίας, ἀφανοῦς, ἀλλὰ καμμιὰ φορὰ καὶ ἀδιστάκτως ἐκβιαστικῆς καὶ ἐμφανοῦς : κύκλου οἰκογενειακοῦ, σχολικοῦ, ἐπαγγελματικοῦ, γειτονιᾶς, πόλεως, παρατάξεως, κόμματος, ὁμίλου ἀθλητικοῦ ἢ ἄλλου, κλπ. Μὲ προέχουσα φυσικὰ τὴν ἐπίδρασι μέσων μαζικῆς ἐπικοινωνίας, τύπου (ἐφημερίδων, περιοδικῶν) καὶ ραδιοτηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα  εἰς τὴν Πατρίδα μας, - εὐτυχῶς ὄχι ὅλα, - μὲ τὴν ὑπηρέτησι ὑπόπτων  συμφερόντων, ἀπὸ τραγικῶς ἀμαθεῖς γραφίδες καὶ ἀξιοθρηνήτους ἀπὸ ἀσχετοσύνη καὶ ὑπερφίαλο κομπασμὸ «ἀστέρες», ἐπιτελοῦν ἔργο ὄχι ἐνημερώσεως, ἀλλὰ περισσότερο παραπληροφορήσεως καὶ ἀποπροσανατολι-σμοῦ, καὶ μὲ κατεσκευασμένες συνήθως ἐκ τοῦ μηδενὸς ὑπερβολὲς ἔργο διασπορᾶς φθόνου καὶ ἀποχαυνώσεως τοῦ ἀνυπόπτου κοινοῦ ἀναγνωστῶν, ἀκροατῶν καὶ θεατῶν, ὑποβιβάζοντα ἔτσι τὴν ἀποστολή τους εἰς τὸ θλιβερὸν ἐπίπεδον μέσων μαζικῆς ἀναξιοπιστίας καὶ καταπτώσεως. Φυσικὰ οἱ ἀρνητικὲς αὐτὲς ὄψεις θὰ ἐξαλειφθοῦν  μὲ τὴν ἀποκατάστασι τῆς σωστῆς  ἀποστολῆς τοῦ Σχολείου καὶ τὴν παροχὴ ἀληθινῆς εἰς τὰ Ἑλληνόπουλα Παιδείας. Διότι τότε, μὲ φωτισμένες τὶς ἀνθρώπινες συνειδήσεις ὅλων τῶν πολιτῶν, κάθε διαβρωτικὴ τοῦ ἐθνικοῦ καὶ κοινωνικοῦ ἱστοῦ τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος ἐνέργεια, κάθε φθοροποιὸς ἐπιχείρησις θὰ καταδεικνύεται ἀναποτελεσματική.

 

Συγχαίρω λοιπὸν ἐγκαρδίως τὴν Ὁμάδα 21 Μακεδονίας Θράκης, σᾶς προσωπικῶς, Κύριε Πρόεδρε, καὶ τοὺς ἀξίους συνεργάτες σας γιὰ τὴν ἀκάματη ἐθνωφελῆ δραστηριότητά σας∙ καὶ χαιρετίζω εἰδικώτερα τὴν προκειμένη μὲ διακεκριμένους ὁμιλητὲς Ἡμερίδα ἐπὶ τόσον καιρίου γι' αὐτὸ τὸ μέλλον τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος θέματος, καθὼς καὶ ὅλους τοὺς παρισταμένους.

 Εὐχόμενος τήν, ἀναμενομένη ἄλλωστε, λαμπρὰ ἐπιτυχία της.

 

Μὲ φιλικοὺς χαιρετισμούς,

Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης