δ) Τὰ περὶ παιδείας ἀπὸ τὸ Μήνυμα τῆς Πρωτοχρονιᾶς 1999

 

« α) ῾Η  διαβρωτικὴ πολιτικὴ εἰς τὴν Παιδείαν ἐγκαινιάσθηκε μὲ τὴν νομοθετικὴν δολοφονίαν τῆς ῾Ελληνικῆς μας γλώσσης. ῾Η κατάργησις τῆς συστηματικῆς διδασκαλίας τῆς ᾽Αρχαίας ῾Ελληνικῆς καὶ ἡ εἰσαγωγὴ ἰδιοτύπου σὲ πολλὰ δημοτικῆς, ποὺ δὲν εἶχε μιληθῆ ποτέ, ἀφ᾽ ἑνός, καὶ ἡ καθιέρωσις τοῦ ἀθλίου μονοτονικοῦ, κυριολεκτικῶς ἀτόνου καὶ ἀπνευματίστου συστήματος γραφῆς, ἀφ᾽ ἑτέρου, συνετέλεσαν, ὥστε οἱ νέοι μας σήμερα, εἰς τὴν πλειονοψηφίαν των, νὰ μὴ ἠμποροῦν πλέον νὰ ἔχουν πρόσβασι ὄχι μόνον εἰς τὰ ἀνεπανάληπτα κείμενα τῆς προγονικῆς μας σοφίας, ἀλλὰ οὔτε καὶ σὲ κείμενα τῆς μέχρι περίπου καὶ τοῦ 1980 γραμματείας, ἐπιστημονικὰ ἢ καὶ λογοτεχνικά !  Καὶ συμπληρώθηκε μὲ τὴν βαθμιαία μετατροπὴ τῆς Παιδείας σὲ ἀνεθνική, διὰ τῆς ἀπαλείψεως ἀπὸ τὴν διδασκαλίαν κάθε φρονηματιστικῆς διδασκαλίας καὶ ἀναφορᾶς εἰς τὶς παραδοσιακὲς ἀξίες τοῦ ῾Ελληνισμοῦ, σὲ μερικὲς δὲ περιπτώσεις καὶ σὲ ἀντεθνική, διὰ παραχαράξεως συγκεκριμένων ἱστορικῶν γεγονότων εἰς ἀπίστευτον βαθμόν, μέχρι καὶ ἡρωοποιήσεως ἐθνοπροδοτῶν ! ῎Ετσι περιήλθαμε πλέον σὲ κατάστασι ἀπολιτίστων, ἀφοῦ ξεκινᾶμε τώρα ὡς ἐθνικὴ κοινότης τήν, μόνη χρησιμοποιήσιμη, πνευματική μας παραγωγὴ, χωρὶς δυνατότητα ἀναγωγῆς εἰς τὸ παρελθόν καὶ χωρὶς ἀξίες ζωῆς, ἀπὸ τὸ μηδέν ! Συνακολούθησε ἡ θεσμοθέτησις οὐσιαστικῶς κάθε ἀσυδοσίας εἰς τὴν ἐκπαίδευσιν, ἀφοῦ μὲ τὴν ἀπαγόρευσιν εἰσόδου ᾽Επιθεωρητοῦ (τοῦ ὁποίου καὶ ὁ τίτλος ἤλλαξεν εἰς «σχολικὸν σύμβουλον» !) εἰς τὴν αἴθουσαν διδασκαλίας, οἱ ἐκπαιδευτικοὶ ἔγιναν οἱ μόνοι παντελῶς ἀνεξελέγκτως ἀπασχολούμενοι δημόσιοι ὑπάλληλοι ! Καὶ τώρα βλέπουμε τὸ χάος νὰ κυριαρχῇ εἰς τὴν Παιδείαν, μὲ τὶς ἐλεεινὲς κινητοποιήσεις ἐναντίον κατὰ πρῶτον, τοῦ ὀρθοτάτου μέτρου τῆς διὰ διαγωνισμοῦ προσλήψεως τῶν ἐκπαιδευτικῶν, μὲ τὸ ὁποῖον τίθεται ἐπὶ τέλους τέρμα εἰς τὴν θλιβερὰν «ἐπετηρίδα» (τὴν χωρὶς διαγωνισμὸ πρόσληψι, μὲ τὴν χρονολογικὴ τῆς αἰτήσεως σειρὰ), τὴν ἀποθέωσιν αὐτὴν τῆς ἀναξιοκρατίας, ποὺ μόνον τὴν ἀγραμματωσύνην τῶν παιδιῶν μας ἐξησφάλιζεν (ὅπως ἀπέδειξε καὶ ὁ διενεργηθεὶς διαγωνισμὸς τοῦ Α.Σ.Ε.Π., μὲ τὰ τρομακτικὰ ποσοστὰ ἀποτυχίας τῶν ὑποψηφίων ἐκπαιδευτικῶν, 86τῶν φιλολόγων, 79τῶν μαθηματικῶν, 95τῶν διδασκάλων, κλπ.)· καὶ κατὰ τὶς τρέχουσες ἡμέρες, ἐναντίον μέτρων, πού, παρὰ τὶς τυχὸν ἐπὶ μέρους  ἥσσονες ἐπιφυλάξεις, ἐμφανῶς ἀποσκοποῦν εἰς καλλιτέρευσιν τῆς στάθμης τῆς Παιδείας μας. Συμμέτοχοι δὲ εἰς τὸν συστηματικὸν αὐτὸν ἀρνητισμόν, δυστυχῶς καὶ ἐκπαιδευτικοί ! Καὶ ἔτσι ἐξωθοῦνται οἱ μαθηταί, - μὲ τὸν ἐνθουσιασμὸν καὶ τὴν ὁρμὴν τῆς νεότητος, ἡ ὁποία βεβαίως πολλὰ ἠμπορεῖ νὰ ἀποτολμήσῃ, ἀλλὰ ἐλάχιστα εἰς τὶς ἀληθινές των διαστάσεις ἀντιλαμβάνεται, - ἀπὸ ἀνευθύνους, ἐξωσχολικοὺς κυρίως, δημαγωγούς, ποὺ ἄλλα ἐπιδιώκουν, εἰς τὰς καταλήψεις τῶν Σχολείων καὶ ἄλλας ἀξιοποίνους πράξεις, ἐναντίον ρυθμίσεων, ποὺ ἐπὶ τέλους δημοκρατικῶς κατεστημένη πολιτικὴ ἐξουσία ἀποφασίζει. Θλιβερὸν μάθημα ἀνυπακοῆς, μὲ ἀνυπολόγιστες φυσικὰ ἐπιπτώσεις εἰς τὸ μέλλον καὶ δι᾽ αὐτὴν τὴν λειτουργίαν τῆς Δημοκρατίας μας...».