ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ

ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

(Ἡ διάβρωσις τῆς ἐθνικῆς μας παιδείας)

*******

Βιβλίον Ἱστορίας, ἐγκριθὲν πρὸς χρῆσιν τῶν μαθητῶν τῆς Γ΄Λυκείου ἀπὸ τοῦ προσεχοῦς σχολικοῦ ἔτους, προεκάλεσε δικαίως θύελλαν διαμαρτυριῶν, καὶ εἰς τὴν Κύπρον καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα, δι’ὅσα καταφρονητικὰ ἀναφέρει διὰ τὸν μεγαλειώδη ἀγῶνα τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ τῆς περιόδου 1955-1959 πρὸς ἐθνικήν του ἀπελευθέρωσιν, ἀποτίναξιν τοῦ ἀποικιακοῦ ζυγοῦ καὶ ἐθνικὴν αὐτοδιάθεσιν, διεξαχθέντα ὑπὸ τῆς θρυλικῆς Ε.Ο.Κ.Α., ὀργανώσεως ὑπὸ τὴν παναξίαν ἡγεσίαν τοῦ Στρατηγοῦ Γεωργίου Γρίβα-Διγενῆ.

Αἱ διαμαρτυρίαι ἐτελεσφόρησαν, ἀφοῦ ἤδη ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας ἐδήλωσεν, ὅτι ἔδωσεν ἐντολὴν πρὸς ἀναθεώρησιν τοῦ κειμένου. Χωρὶς ὅμως καὶ πάλιν νὰ λείψουν φληναφήματα τῶν ἰδίων τῶν δραστῶν τῆς προκειμένης ἀθλιότητος, περὶ προσβολῆς ἔτσι τῶν «ἐπιστημονικῶν», δῆθεν, ἀπόψεών των, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀναφανοῦν συνήγοροί των, τῆς πλαστογραφήσεως τῆς Ἱστορίας !

Ἐπειδὴ τὸ ζήτημα ἔχει εὐρυτέραν διάστασιν καὶ ἀφορᾷ εἰς τὴν ἀπὸ δεκαετιῶν συστηματικῶς ἐπιχειρουμένην διάβρωσιν τῆς ἐθνικῆς μας Παιδείας, ὁ Πρόεδρος Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης ἀπηύθυνε σχετικὴν  ἐνημερωτικὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν τύπον [δημοσιευθεῖσαν ἤδη εἰς τὴν ἡμερησίαν ἀπογευματινὴν ἐφημερίδα «Ἑστία» τῆς 19.6.2002, ὡς καὶ εἰς τὸ ἑβδομαδιαῖον περιοδικὸν «Πολιτικὰ Θέματα» τῆς 21.6.2002, σελ. 25, 39]. Τὸ κείμενον τῆς ἐπιστολῆς του αὐτῆς ἔχει ὡς ἀκολούθως :

Νέα Πεντέλη, 14^η Ἰουνίου 2002.

Κύριε Διευθυντά,

Δικαίως ἐχαρακτηρίσθη κατάπτυστον τὸ κείμενον τῆς Ἱστορίας τῆς Γ΄Λυκείου, κατὰ τὸ ὁποῖον ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγὼν τοῦ Στρατηγοῦ Γρίβα-Διγενῆ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς θρυλικῆς Ε.Ο.Κ.Α.  ( Ἐθνικῆς Ὀργανώσεως Κυπρίων Ἀγωνιστῶν ) «πρόβαλε ἕνα κοινωνικὸ ὑπερσυντηρητικὸ ἐθνικισμό, τὴν ἐποχὴ ποὺ ὁ τρίτος κόσμος συγκλονιζόταν ἀπὸ ριζοσπαστικὰ ἀντιαποικιακὰ κινήματα, ποὺ ἔδιναν προτεραιότητα ὄχι μόνο στὴν ἐθνικὴ ἀπελευθέρωση, ἀλλὰ καὶ στὴν κοινωνικὴ πρόοδο».  Πράγματι, ἡ ἐν προκειμένῳ παχυλωτάτη ἀμάθεια, δογματικὴ ἐμπάθεια καὶ διανοητικὴ τύφλωσις τῶν δραστῶν τοιούτου κειμένου  καταφώρως κακοποιεῖ τὴν ἱστορικὴν ἀλήθειαν. Διότι : 

α)Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγὼν τῶν Κυπρίων ἀδελφῶν μας εἶχε ἕνα καὶ μόνον καὶ καθαρότατον σκοπόν : τὴν ἀποτίναξιν τοῦ ἀποικιακοῦ ζυγοῦ καὶ τὴν ἐθνικήν των αὐτοδιάθεσιν, ἡ ὁποία ἀναμφισβητήτως θὰ συνεπέφερε καὶ τὴν ἕνωσιν τῆς Κύπρου μὲ τὴν μητέρα Ἑλλάδα. Αὐτὰ ἄλλωστε εἶχαν προηγουμένως ζητήσει εἰρηνικῶς, ἀλλὰ χωρὶς ἀποτέλεσμα, καὶ ὁ Κυπριακὸς λαὸς σύσσωμος μὲ τό, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου, διενεργηθὲν δημοψήφισμα, καὶ ἡ ἐπίσημος Ἑλλὰς μὲ τὴν προσφυγήν της τὸ 1954 εἰς τὸν Ὀργανισμὸν Ἡνωμένων Ἐθνῶν. Κατὰ ποῖαν ἑπομένως λογικὴν τοιοῦτος ἀγών, ὁ εὐγενέστερος ποὺ ἠμπορεῖ νὰ νοηθῇ διὰ μίαν ἐθνικὴν κοινότητα, κρίνεται ὅτι, δῆθεν, «πρόβαλε ἕνα κοινωνικὸ ὑπερσυντηρητικὸ ἐθνικισμό» ; Καὶ ἀκόμη : Ἐὰν αἱ λέξεις ἔχουν κάποιο νόημα, ἐν προκειμένῳ μόνον ἡ διάζευξις «κοινωνικὸς» - «ἀντικοινωνικὸς» εἶναι νοητή, ἀφοῦ, ἀναφερόμενοι σὲ ἐνεργήματα κοινωνικοῦ συνόλου (τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ), ἡ ἄλλη διάζευξις «κοινωνικός»-«ἀτομικιστικὸς» ἀποκλείεται. Ἦτο λοιπὸν «ἀντικοινωνικὸς» ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγὼν τῶν Κυπρίων ἀδελφῶν μας ; Καὶ τὶ συγκεκριμένως προσέδωσεν «ὑπερσυντηρητικὸν» χαρακτῆρα εἰς τὸν ἀγῶνα των αὐτόν ; Καὶ ποῖαν σχέσιν ἠμπορεῖ νὰ ἔχουν τὰ ἀπελευθερωτικὰ κινήματα τοῦ τρίτου κόσμου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, δηλ. λαῶν μὲ καταφανῆ πολιτιστικὴν καθυστέρησιν, ὥστε νὰ συγκρίνωνται μὲ τὸν ἀγῶνα τῶν, μὲ ἐπιζήλως προηγμένον πολιτισμόν, Κυπρίων ἀδελφῶν μας ;  Καὶ διατὶ ὁ ἀπελευθερωτικός των ἀγὼν δὲν ὑπηρετοῦσε τὴν «κοινωνικὴ πρόοδο» ; Ποῦ, ἐπὶ τέλους, βασίζονται ὅλοι οἱ ἀνόητοι αὐτοὶ χαρακτηρισμοὶ καὶ συσχετισμοί ;

β) Δὲν θὰ ἀναφερθῶ εἰς τὸ γεγονός, ὅτι ὁ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ἑλληνισμὸς μόνον μὲ θαυμασμὸν καὶ συγκίνησιν παρακολουθοῦσε σύσσωμος τὸν ὄντως ἐπικὸν ἀγῶνα τῆς Ε.Ο.Κ.Α., ὁ δὲ τύπος τῆς ἐποχῆς καθολικῶς, ἀνεξαρτήτως κομματικῆς ἀποχρώσεως, μόνον διθυράμβους δι’αὐτὸν διελάμβανε. Οὔτε θὰ ἐπιμείνω εἰς τὴν διεθνῆ ἀναγνώρισιν τῆς ἀξίας τοῦ Ἡγέτου τῆς Ε.Ο.Κ.Α., ὅταν καὶ αὐτὸς ὁ ἐπὶ τοῦ πεδίου τοῦ ἀγῶνος κύριος ἀντίπαλός του καὶ δυνάστης τῆς Κύπρου, Στρατάρχης τῆς Βρεταννικῆς Αὐτοκρατορίας Τζὼν Χάρντιγκ ἔγραψε περὶ αὐτοῦ, ὅτι «ὁ Γρίβας εἶναι ἐξαιρετικὸς ὀργανωτὴς καὶ εἰδικὸς Ἀρχηγὸς ἀνταρτῶν. Εἶναι θαρραλέος καὶ ἄντρας μὲ μεγάλη ἐπιμονὴ καὶ ἀντοχή ... Μὲ τὸ ὄνομα «Ὁ Ἀρχηγὸς Διγενῆς» ἔγινε μιὰ θρυλικὴ μορφὴ γιὰ τοὺς Κυπρίους». Θὰ περιορισθῶ εἰς ἁπτὰς καὶ καταλυτικὰς ἀληθείας, διὰ νὰ ὑπομνήσω, ὅτι ὁ ὑπὸ τὸ ψευδώνυμον Διγενῆς ἀγωνισθεὶς θρυλικὸς Ἀρχηγὸς τῆς Ε.Ο.Κ.Α. Στρατηγὸς  Γεώργιος Γρίβας ἀνεκηρύχθη ὁμοφώνως ὑπὸ τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων τὴν 18^ην Μαρτίου 1959 «ἄξιος τῆς Πατρίδος», ἡ δὲ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν τοῦ ἀπένειμεν, ἐπίσης ὁμοφώνως, τὴν ὑψηλοτάτην αὐτῆς διάκρισιν.  Ἑπομένως, μόνον ἀνιστόρητοι ἢ οὐτιδανοὶ  θὰ ἠδύναντο νὰ ἀρθρώσουν περὶ αὐτοῦ καὶ τοῦ ὑπὸ τὴν ἡγεσίαν του ἀγῶνος τῶν Κυπρίων ἀδελφῶν μας τὰς ἀνοήτους κρίσεις τοῦ ἐλεγχομένου κειμένου.

γ) Ὁ Στρατηγὸς Γρίβας–Διγενῆς, ἐπανελθὼν μετὰ τὴν λῆξιν τοῦ Κυπριακοῦ ἀγῶνος εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀναμιχθεὶς εἰς τὴν ἐνεργὸν πολιτικὴν, ἵδρυσε τὸ 1960 τὴν  «Κίνησιν Ἐθνικῆς Ἀναδημιουργίας» (Κ.Ε.Α.), ἡ ὁποία συνεκροτήθη ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐν ἐνεργείᾳ βουλευτὰς τοῦ κόμματος τῶν Φιλελευθέρων, ὁμαδικῶς προσχωρήσαντας, ὡς καὶ ἀπὸ ἄλλας πολιτικὰς ὁμάδας, ἐπίσης τοῦ χώρου τοῦ κέντρου. Πῶς λοιπὸν ὅλοι αὐτοί, ἄνθρωποι δημοκρατικοὶ καὶ γνησίως προοδευτικοί, θὰ ἐδέχοντο νὰ στεγασθοῦν πολιτικῶς εἰς κίνησιν ὑπὸ τὴν ἡγεσίαν τοῦ Γρίβα, ἐὰν ὄντως αὐτὸς ἐνεφορεῖτο ἀπὸ «κοινωνικὸ ὑπερσυντηρητικὸ ἐθνικισμό» καὶ ἦτο ἀντίθετος πρὸς τὴν ... «κοινωνικὴ πρόοδο», ὅπως χωρὶς ἐντροπὴν τὸν ἐμφανίζει τὸ κατάπτυστον κείμενον ;

Βεβαίως διάφοροι ἐπίγονοι τῆς σταλινικῆς ἢ χιτλερικῆς (οἱ ὅροι εἶναι ταὐτόσημοι) λογικῆς ἠμποροῦν νὰ ἐθελοτυφλοῦν καὶ νὰ θητεύουν εἰς τὰ βρωμερὰ νερὰ τῆς πλαστογραφήσεως τῆς Ἱστορίας, παρακινούμενοι  ἀπὸ τὸ γεγονός, ὅτι ὁ Γρίβας κοσμοθεωρητικῶς ἦτο ἀντίπαλός των, ἐνῷ οἱ ὁμοϊδεάται των τῆς Κύπρου, τὸ Α.Κ.Ε.Λ. ἦτο ρητῶς ἀντίθετον καί, ὡς λέγεται, ἀκόμη καὶ ὑπενόμευε τὸν ἀγῶνα τῆς Ε.Ο.Κ.Α. Καὶ ἦτο ἀντίθετον, διότι ἡ διὰ τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγῶνος ἐπιδιωκομένη αὐτοδιάθεσις τῶν Κυπρίων καὶ θὰ κατέπαυεν ἐνδονατοϊκὴν διαμάχην καὶ μὲ τὴν ἕνωσιν τῆς Κύπρου μὲ τὴν μητέρα Ἑλλάδα αὐτομάτως θὰ ἰσχυροποιοῦσε τὴν παρουσίαν τοῦ Ν.Α.Τ.Ο. εἰς τὴν μαρτυρικὴν μεγαλόνησον, πράγματα ὅμως τὰ ὁποῖα ἀντεστρατεύοντο εἰς τὰ συμφέροντα τῆς Σοβιετικῆς πολιτικῆς, τὴν ὁποίαν, ὡς γνωστόν, μὲ πρωτοφανῆ δουλικότητα ὑπηρετοῦσαν, κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους τοῦ ψυχροῦ πολέμου, καὶ ὅλα τὰ ἀνὰ τὸν κόσμον κομμουνιστικὰ κόμματα.  Αὐτὴ εἶναι ἡ πικρὴ διὰ τὸν Ἑλληνισμὸν τῶν πραγμάτων ἀλήθεια. Ἡ ὁποία καὶ ἠμπορεῖ νὰ ἀγνοεῖται ἐπιδεικτικῶς ἀπὸ τοὺς διαθέτοντες  σκοταδιστικὲς παρωπίδες. Ὅμως ἡ ἀποσιώπησις τῆς ἀληθείας, ἔστω συγχωρητή, δὲν ἐπιτρέπει καθόλου καὶ τὴν διαστροφήν της. Ἔτσι στοιχειώδης διανοητικὴ ἐντιμότης ἐπέβαλεν εἰς τοὺς συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου  νὰ κρατήσουν τὰς ψευδολογίας των διὰ τὸν ἑαυτόν τους καὶ νὰ μὴ μεταβάλλωνται εἰς εὐτελεῖς προπαγανδιστὰς ξεπερασμένων πλέον, μετὰ τὴν παταγώδη κατάρρευσιν τοῦ κομμουνιστικοῦ εἰδώλου των, θεωρήσεων, δηλητηριάζοντες διὰ τῆς ἐλεγχομένης συγγραφῆς των ἀθῷα παιδικὰ πνεύματα.

Ἀλλὰ κυρίως  ὑπεύθυνοι τῆς προκειμένης ἀθλιότητος εἶναι ἄλλοι: αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἐνέκριναν τέτοιο βιβλίο πρὸς χρῆσιν τῶν παιδιῶν μας. Ἄλλη μία ψηλαφητὴ ἀπόδειξις, ὅτι, ἀνάμεσα σὲ τόσα ἄλλα, κατ’ ἐξοχὴν ἡ Παιδεία ἔπαυσεν εἰς τὴν Πατρίδα μας νὰ εἶναι ἐθνική. Καὶ αὐτό, διότι διαφεντεύεται ἀπὸ γνωστοὺς-ἀγνώστους μὲ προγραμματισμένως ἀνθελληνικοὺς σχεδιασμοὺς καὶ ἐπιδιώξεις.-

Μὲ τὴν προσήκουσαν τιμήν,

Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης