Ὁ
τέως Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κύριος Χρῆστος
Α. Σαρτζετάκης ἀπευθύνει μὲ τὴν
εὐκαιρία τῆς ἐθνικῆς μας ἐπετείου
τῆς 25ης Μαρτίου τὸ ἀκόλουθον
μήνυμα πρὸς τὸν Ἑλληνικὸν
λαόν :
Ἡ ἐθνική
μας ἐπέτειος τῆς 25ης Μαρτίου
εὑρίσκει ἐφέτος τὴν
Πατρίδα μας, καὶ τὸν Ἑλληνισμὸν
γενικώτερον, ὄχι μόνον εἰς τὴν δίνην
ἐντεινομένου παγκοσμίου χάους, ἀλλὰ
καὶ ἐνώπιον
εἰδικωτέρων κρισίμων προβλημάτων, ἀξιούντων
ἄμεσον ἀντιμετώπισιν. Ἐπὶ τῶν ὁποίων καὶ περιορίζεται, πρὸς ἀμέριστον προσοχήν, τὸ
παρὸν μήνυμα.
Α) Τὸ
παγκόσμιον χάος μὲ πρωτουργὸν τὴν
ἀπανθρωπίαν τῆς διεθνοῦς
τρομοκρατίας γιγαντοῦται. Εἰς τὰ ἀθῷα
θύματα τῆς τραγῳδίας τῆς Νέας Ὑόρκης
τῆς 11ης Σεπτεμβρίου 2001 προσετέθησαν
πάμπολλα ἄλλα εἰς διάφορα σημεῖα
τῆς οἰκουμένης, Ἀσίαν καὶ
Ἀφρικήν, πρὸ ὀλίγων δὲ ἡμερῶν
καὶ εἰς αὐτὴν τὴν Εὐρώπην
μὲ τὸ κτηνῶδες ἐγχείρημα τῆς
Μαδρίτης.
Ὅλαι αἱ ἀνθρώπιναι συνειδήσεις ἤδη
κατανοοῦν, ὅτι ἐπιβάλλεται ἡ
ἀπὸ κοινοῦ, διὰ συλλογικῶν
ἐνεργειῶν ὅλων τῶν ὠργανωμένων
Πολιτειῶν, ἀντιμετώπισις τῆς φοβερᾶς
ἀπειλῆς. Αὐτὴ εἶναι
καὶ ἡ μόνη ἀπομένουσα τελεσφόρος
ὁδὸς πρὸς
καταπολέμησιν καὶ ἐκρίζωσιν τῆς
μάστιγος, κυριολεκτικῶς διὰ τὴν
διάσωσιν τοῦ ἀνθρωπίνου πολιτισμοῦ.
Καὶ ἀπὸ
τῆς ἀπόψεως αὐτῆς εἶναι
ὀρθοτάτη ἡ πορεία τῆς
Πατρίδος μας μὲ τὴν συμμετοχήν της εἰς
τὴν κοινὴν προσπάθειαν. Καὶ
προσφάτως μὲ τό, δεκτὸν γενόμενον, αἴτημά
της συμμετοχῆς καὶ τῶν ἄλλων
χωρῶν τοῦ Ν.Α.Τ.Ο. εἰς τὰ
μέτρα ἀσφαλείας τῶν Ὀλυμπιακῶν
Ἀγώνων 2004 εἰς τὴν Ἑλλάδα∙
ἀφοῦ θὰ πρόκειται περὶ θωρακίσεως
κατὰ κινδύνων ὄχι μόνον ἐναντίον
Ἑλλήνων πολιτῶν, ἀλλὰ περὶ
προστασίας συνάξεως παντοδαπῆς, ἀπὸ
κάθε χώραν τῆς οἰκουμένης, ἐκπροσώπων
ἀλκίμου νεότητος ὡς καὶ ἑκατοντάδων
χιλιάδων ξένων θεατῶν, ὁπότε καὶ
τὴν σχετικὴν εὐθύνην θὰ ἦτο
ἄδικον νὰ ἔχῃ μόνη ἡ
φιλοξενοῦσα Ἑλλάς.
Ἂς γίνῃ ἐπὶ τοῦ
προκειμένου κατανοητή, ἀπὸ ὅσους
καλοπίστως ἀντιφρονοῦν, ἡ ἀνάγκη,
ὄχι μόνον ἡ Χώρα μας νὰ
συμμετέχῃ εἰς τὸν κοινὸν
ἀγῶνα κατὰ τῆς διεθνοῦς
τρομοκρατίας, ἀλλὰ καὶ τώρα, ποὺ
ἡ Ἑλλὰς ἀνέλαβε τὴν
διεθνῆ
εὐθύνην διεξαγωγῆς τῶν Ὀλυμπιακῶν
Ἀγώνων, νὰ συμμετέχουν καὶ αἱ
ἄλλαι χῶραι, εἰς τὸ πλαίσιον
ἀκριβῶς τῆς διεθνοῦς
συμπαραστάσεως καὶ ἀλληλεγγύης, εἰς
τὴν ἀντιμετώπισιν τοῦ ἰδίου
ἐπὶ τοῦ ἐδάφους της κατὰ
τὴν διάρκειαν αὐτῶν κινδύνου. Mὲ τὴν ἀνάληψιν φυσικὰ
ἀπὸ αὐτὰς καὶ τοῦ
μεριδίου τῶν σχετικῶν δαπανῶν.
Β) Εἰς
τὸν κύκλον τῶν εἰδικωτέρων ἑλληνικοῦ
ἐνδιαφέροντος
κρισίμων καὶ κατεπειγούσης φύσεως προβλημάτων
προέχουν, ἀναφορικῶς μὲν καὶ
πάλιν πρὸς τοὺς Ὀλυμπιακοὺς
Ἀγῶνας 2004
τὸ ζήτημα τῆς ἐγκαίρου ὁλοκληρώσεως
τῶν σχετικῶν προετοιμασιῶν, ἀπὸ
δὲ τὰ ἄλλα ἐθνικά μας θέματα
τὸ Κυπριακόν.
Ἀρκετὰ ἀπὸ
τὰ «ὀλυμπιακὰ
ἔργα», προϋπόθεσις διὰ τὴν ὁμαλὴν
διεξαγωγὴν τῶν Ἀγώνων, πανθομολογουμένως
ἔχουν ἀδικαιολογήτως καθυστερήσει. Τώρα
δὲν προέχει τὸ ζήτημα καταλογισμοῦ
ἢ ἐπιμερισμοῦ τῶν σχετικῶν
εὐθυνῶν, εἴτε περὶ τὴν
ἔναρξιν τῶν ἔργων ἢ τὴν
λῆψιν ἀναγκαιουσῶν
ἐπὶ μέρους
συγκεκριμένων πολιτικῶν ἢ διοικητικῶν
ἀποφάσεων, εἴτε περὶ τὴν πρόοδον ἐκτελέσεως
τῶν ἔργων ἀπὸ τὰς ἐργοληπτρίας
ἑταιρείας ἐξ αἰτίας τῆς κατ'
αὐτὴν ἐλλείψεως τῶν ἐπιβαλλομένων
κρατικοῦ ἐλέγχου καὶ ἐποπτείας.
Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐπὶ
τοῦ προκειμένου ἐπιβάλλεται ὡς ἄμεσον ἐθνικόν μας χρέος εἶναι ἡ
μεγιστοποίησις ὅλων τῶν σχετικῶν
προσπαθειῶν πρὸς ὁλοκλήρωσιν,
ἔστω κατὰ τὴν ὑστάτην αὐτὴν
ὥραν, καὶ τῶν ἔργων αὐτῶν
καὶ γενικῶς ὅλων τῶν προετοιμασιῶν∙ ὥστε οἱ ἐπικείμενοι Ὀλυμπιακοὶ
Ἀγῶνες 2004 ἀνταξίως νὰ πραγματοποιηθοῦν
εἰς τὴν Χώραν μας, τὴν ἀρχέγονον
κοιτίδα των. Δηλαδή, ὡς ἐλπίζεται, κατὰ
τρόπον ἀξιοζήλευτον, εἰς περιβάλλον μοναδικόν,
κατάφορτον ἀπὸ ἀνεπαναλήπτους ἱστορικὰς
δάφνας, καὶ ἀγωνιστικοὺς χώρους
ὑποδειγματικούς.
Γ) Τὸ Κυπριακὸν ἀποτελεῖ τὴν ἐπὶ τριάντα ἤδη χρόνια
ἀνοικτὴν πληγὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Πρωτευόντως ἐξ αἰτίας
τοῦ ἐλεεινοτέρου κυνισμοῦ
καὶ ἐνεργειῶν καὶ παραλείψεων
Μεγάλων Δυνάμεων, κινουμένων μὲ ὑπολογισμοὺς
ἀποκλειστικῶς ἀνόμου ἰδιωφελείας.
Μὲ τὴν συνευθύνην δυστυχῶς καὶ τῆς ἑλληνικῆς
πλευρᾶς, Ἑλληνοκυπρίων καὶ ἐπισήμου
Ἑλλάδος. Πράγματι, δὲν εἶναι
μόνον, ὅτι ἡ Κύπρος, - ἀπὸ
τὰ πανάρχαια χρόνια ἑλληνικωτάτη μὲ
πληθυσμὸν καὶ τώρα, παρὰ τὰς ἐπὶ αἰῶνας
περιπετείας της μὲ ἐπιδρομάς, δῃώσεις
καὶ κατακτήσεις ἀλλοφύλων, κατὰ
82 % Ἕλληνας,
17 % μόνον Τούρκους καὶ 1 % Μαρωνῖτας,
- ὑπῆρξεν
ἡ μόνη χώρα εἰς τὴν Οἰκουμένην,
ἡ ὁποία μετὰ τὴν ἀποτίναξιν
τοῦ ἀποικιακοῦ ζυγοῦ ἐστερήθη
τοῦ δικαιώματος τῆς αὐτοδιαθέσεως
! Κατὰ τὰς ἐπιθυμίας καὶ
προσταγὰς τῶν Μεγάλων καὶ ἰσχυρῶν,
μὲ παραβίασιν θεμελιωδῶν διατάξεων αὐτοῦ
τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τοῦ Ὀργανισμοῦ
τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν.
Διότι
ἀκολούθως ἡ
Κύπρος ἐσύρθη ὑπὸ ξένας μὲν
πιέσεις, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς
ἰδικούς της ταγούς
μὲ καταπρόδωσιν
τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγῶνος
τῶν παιδιῶν της, τῆς θρυλικῆς
Ε.Ο.Κ.Α., καὶ ἀξιοθρήνητον συνενοχὴν
καὶ τῆς ἐπισήμου Ἑλλάδος,
εἰς τὸ ἐξαμβλωματικὸν
καθεστὼς τῶν συμφωνιῶν Ζυρίχης καὶ
Λονδίνου∙ καθεστὼς ἐκ γενετῆς
μὴ λειτουργικόν, ὅπως ἀπεδείχθη
ἀπὸ τὸ πρῶτον ἤδη ἔτος
λειτουργίας τῆς συσταθείσης Κυπριακῆς
Δημοκρατίας, ἐξ αἰτίας θεσμικῆς
ἀδυναμίας της ἐνώπιον ἐκ τῶν
προτέρων ἔξωθεν προγραμματισθείσης καὶ
κατευθυνομένης ἀρνήσεως τῶν Τουρκοκυπρίων
πρὸς συνεργασίαν.
Καὶ
ἐν συνεχείᾳ ὑπεβλήθη
τὸ 40 % περίπου τοῦ ἐδάφους της, καίτοι Χώρας ἀνεξαρτήτου καὶ
μέλους τοῦ Ο.Η.Ε., ὑπὸ ξένην κατοχήν,
μὲ
τὴν συνωμοτικῶς συνοργανωθεῖσαν
Τουρκικὴν εἰσβολὴν τοῦ Ἰουλίου
1974. Κατοχήν, ἔκτοτε συνεχιζομένην
χωρὶς διακοπήν. Παρὰ
τὰ ἀλλεπάλληλα ψηφίσματα τοῦ Συμβουλίου
Ἀσφαλείας καὶ ἄλλων ἁρμοδίων
ὀργάνων τοῦ Ο.Η.Ε., διὰ τῶν
ὁποίων κατεδικάσθη ἡ Τουρκία καὶ
ἐκλήθη, ὅπως ἀποσύρῃ τὰ
στρατεύματά της κατοχῆς∙ τὰ ὁποῖα
καὶ παρέμειναν ὑποκριτικῶς ἀνεκτέλεστα.
Μὲ τὰ συνακόλουθα δεινά : τὴν ἀπομάκρυνσιν
ἀπὸ τὰς ἑστίας των καὶ
τὴν δημιουργίαν 200.000 προσφύγων, καταφυγόντων
εἰς τὸ ἐλεύθερον τμῆμα, τὴν
καταστροφὴν πλείστων μνημείων ἑλληνικῆς
πολιτιστικῆς κληρονομίας καὶ τὴν
εἰσαγωγὴν καὶ ἐγκατάστασιν
δεκάδων χιλιάδων (συνολικῶς ἤδη 120.000
περίπου) Τούρκων ἐποίκων ἐξ Ἀνατολίας
εἰς τὸ κατεχόμενον τμῆμα πρὸς
ἀλλοίωσιν τῆς δημογραφικῆς συνθέσεως
τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ νησιοῦ.
Καὶ
ἐν τούτοις ἡ
ἔκτοτε ἑλληνικὴ ἀντίδρασις,
παρὰ μεγαλοστόμους
κατὰ καιροὺς διακηρύξεις, ὑπῆρξεν ἐπιμέμπτως ἀξιοθρήνητος : μὲ
συνεχεῖς ὑποχωρήσεις, τὰς ὁποίας
καὶ καρποῦται πάντοτε ἡ τουρκικὴ
πλευρά. Μέχρι τοῦ σημείου, ὥστε τώρα μὲ τὸ σχέδιον καὶ τὸ προσωπεῖον τοῦ
Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ο.Η.Ε. Κόφι Ἀνὰν
νὰ παραμερίζωνται ὅλαι αἱ καταδικαστικαὶ
τῆς Τουρκικῆς εἰσβολῆς τοῦ
1974 καὶ κατοχῆς ἀποφάσεις τοῦ
Συμβουλίου Ἀσφαλείας καὶ ἄλλων ὀργάνων
τοῦ Ο.Η.Ε.∙
νὰ νομιμοποιοῦνται ὅλα τὰ
ἀνόμως, ἀντιθέτως πρὸς κάθε
κανόνα Διεθνοῦς Δικαίου καὶ Διεθνοῦς
Ἠθικῆς, τετελεσμένα, ἀκόμη
καὶ ἡ ἐμφύτευσις τῶν ἐκ
Τουρκίας ἐποίκων∙ νὰ καταργῆται ἡ ὑπάρχουσα Κυπριακὴ
Δημοκρατία καὶ εἰς τὴν θέσιν
της νὰ ἱδρύεται πρωτόγνωρον εἰς
τὴν παγκόσμιον ἱστορίαν ἐξάμβλωμα
πολιτειακῆς συγκροτήσεως, ἀληθινὴ
γελοιογραφία κρατικῆς ὑποστάσεως, συγκεκριμένως
χαλαρωτάτη Ὁμοσπονδία μὲ
δύο τώρα ἀνύπαρκτα «συστατικὰ» κράτη,
ὑπὸ κανόνας λειτουργίας καταφανῶς
ἀδυνάτου ἐφαρμογῆς, οὐσιαστικὸν
ἀφελληνισμόν, διαρκῆ ξένην κατοχὴν
καὶ ξένην θεσμικὴν ἐποπτείαν. Δι'
ὅσους γνωρίζουν ἀνάγνωσιν καὶ γραφήν,
ὑπὸ τὰς προτεινομένας ρυθμίσεις
καὶ τὸ ἀκόμη ἐλεύθερον τμῆμα
τῆς μαρτυρικῆς Κύπρου θὰ ὑποδουλωθῇ
καὶ προοδευτικῶς, κατὰ τὰς
προφανεῖς ἀνόμους ἰδιωφελεῖς
ἐπιδιώξεις τῶν Μεγάλων καὶ ἰσχυρῶν,
ἡ τουρκικὴ βουλιμία θὰ καταβροχθίσῃ
καὶ αὐτὀ.
Εἰς
αὐτὸ τὸ σημεῖον κατήντησαν
βαθμιαίως τὸ Κυπριακὸν διαρκὴς ἀβουλία,
ὑποχωρητικότης καὶ συνθηκολόγησις τῆς
ἑλληνικῆς πλευρᾶς, ἀπὸ
καθαρὸν πρόβλημα - ὡς ἦτο καὶ διεκηρύσσετο ἐπισήμως, ὅτι
εἶναι, - ἀνόμου ξένης εἰσβολῆς καὶ
κατοχῆς, ἐχούσης μάλιστα καταδικασθῆ
δι’ ἐπανειλημμένων ἀποφάσεων ἁρμοδίων
ὀργάνων τοῦ Ο.Η.Ε. Τοῦ ὁποίου καὶ ὁ Γενικὸς
Γραμματεὺς τώρα μὲ τὸ κατάπτυστον
Σχέδιόν του δὲν ἐξισώνει ἁπλῶς
θύτην (τὴν τουρκικὴν πλευρὰν) καὶ
θῦμα (τὴν ἑλληνικήν), ἀλλὰ
σκανδαλωδῶς εὐνοεῖ τὴν ἄνομον
πρώτην! Καὶ διαδηλώνει τὴν προτίμησίν
του αὐτὴν καὶ κραυγαλέως, ἐξωτερικῶς,
ὅταν εἰς ὅλας τὰς ἀπὸ
κοινοῦ ἐμφανίσεις των θέτει τὸν
μὲν Τοῦρκον ἡγέτην τοῦ ψευδοκρατιδίου ἐκ δεξιῶν του, τὸν δὲ Ἕλληνα
Πρόεδρον τῆς μόνης
ἀνεγνωρισμένης καὶ μέλους τοῦ
Ο.Η.Ε. Κυπριακῆς Δημοκρατίας πάντοτε ἐξ
ἀριστερῶν του ! Καὶ οἱ ἐθιμοτυπικοὶ
συμβολισμοὶ εἶναι ἀποκαλυπτικοί,
ἔχουν τὸ βαθύτερον νόημά των ...
Καὶ ἐπιστέγασμα
τῆς συνθηκολογήσεως, ἀληθινὸς προενταφιασμὸς
τῆς Κύπρου, ὑπῆρξεν ἡ,
ὑπὸ τὴν καταπιεστικὴν ἐπιβολὴν
τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ο.Η.Ε.
Κόφι Ἀνάν,
τετραμερής, μεταξὺ ἑλληνοκυπριακῆς
καὶ τουρκοκυπριακῆς πλευρᾶς μὲ
«συμβουλευτικὴν» σύμπραξιν Ἑλλάδος καὶ
Τουρκίας, ἀπιστεύτως
ἀπαράδεκτος συμφωνία τῆς 13ης
Φεβρουαρίου 2004 τῆς Νέας Ὑόρκης,
διὰ τῆς ὁποίας προβλέπεται «λύσις»
τοῦ Κυπριακοῦ μὲ βάσιν τὸ
Σχέδιον Ἀνάν ! Καὶ πρὸς τοῦτο ὁρίζονται
διακοινοτικαὶ συνομιλίαι ἀπὸ 19ης
Φεβρουαρίου ἕως τὸ ἀργότερον τῆς
22ας Μαρτίου, ἀκολούθως, εἰς περίπτωσιν
μὴ ἐπιτεύξεως συμφωνίας, τετραμερής, ὡς
ἀνωτέρω, διάσκεψις μεταξὺ 22ας καὶ
29ης Μαρτίου, καί, εἰς περίπτωσιν
μὴ πλήρους συμφωνίας, ὁλοκλήρωσις τοῦ
κειμένου μὲ συμπλήρωσιν τῶν κενῶν
του ἀπὸ τὸν Γενικὸν Γραμματέα
τοῦ Ο.Η.Ε. μὲ βάσιν πάντοτε τὸ Σχέδιόν
του, καὶ ὑποβολὴν τοῦ τελικοῦ
αὐτοῦ κειμένου εἰς χωριστὰ
δημοψηφίσματα πρὸς ἔγκρισιν ἀπὸ
τοὺς Ἑλληνοκυπρίους καὶ Τουρκοκυπρίους,
ὅλα αὐτὰ πρὸ τῆς 1ης
Μαΐου 2004. Ἡ τύχη λοιπὸν τῆς
ἑλληνικῆς Κύπρου, ἑνὸς ὁλοκλήρου
λαοῦ, συνεφωνήθη νὰ κριθῇ ὄχι
μὲ γνώμονα τὴν διεθνῆ δικαιοσύνην
καὶ τὰ πραγματικά, ἱστορικά, ἐθνολογικά,
πολιτιστικὰ καὶ λοιπὰ δεδομένα καὶ
βάσιν τὰ μέχρι τοῦδε ψηφίσματα τοῦ
Συμβουλίου Ἀσφαλείας καὶ ἄλλων ὀργάνων
τοῦ Ο.Η.Ε., ἀλλά, ὅλων αὐτῶν
παραθεωρουμένων, τελικῶς κατὰ τὴν
αὐθαίρετον κρίσιν ἑνός μόνον ἀμφιβόλου
ἀμεροληψίας ἀνθρώπου !
...
Ἔτσι
ἡ ἑλληνικὴ πλευρὰ μὲ
τὴν ἄκριτον καὶ ἐθελόδουλον
συνυπογραφήν της εὑρίσκεται τώρα εἰς δυσχερεστάτην
θέσιν. Δὲν τὴν σώζει ἡ ἀπατηλὴ
παρηγορία, ὅτι θὰ προτείνῃ τροποποιήσεις
εἰς τὸ Σχέδιον
Ἀνάν, ποὺ νὰ τὸ καθιστοῦν
λειτουργικόν καὶ σύμφωνον πρὸς
τὸ Εὐρωπαϊκὸν
κοινοτικὸν κεκτημένον, δηλαδὴ τοὺς
ὁρισμούς, ποὺ καθορίζουν τὰ δικαιώματα
τῶν λαῶν ἐντὸς τῆς Εὐρωπαϊκῆς
Ἑνώσεως, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ
ἡ Κύπρος γίνεται δεκτή. Διότι ἀρκεῖ
ἡ ἀπόκρουσις ἀπὸ τὴν
ἄλλην πλευρὰν οἱασδήποτε προτεινομένης
τροποποιήσεως, ἀφοῦ τότε, κατ’ αὐτὸ
τὸ γράμμα τῆς συμφωνίας, τὸ ἀνακῦπτον
κενὸν
θὰ συμπληρωθῇ ἀπὸ τὸν
Γενικὸν Γραμματέα τοῦ Ο.Η.Ε. Κόφι Ἀνὰν μὲ βάσιν τὸ
Σχέδιόν του, τὸ ὁποῖον ἔτσι
καὶ θριαμβευτικῶς ἐπανέρχεται !
Εὐλόγως λοιπὸν διερωτᾶται κάθε ἐλεύθερος,
μὴ παραλογιζόμενος, ἄνθρωπος : ποῖος κοροϊδεύει ποῖον
; Καὶ εἶναι συγχωρητόν, νὰ ἐξαπατῶνται
ἔτσι οἱ λαοί ;
Ὁ
Ἑλληνισμὸς ἐπανειλημμένως κατὰ
τὴν διαδρομὴν τόσων χιλιετηρίδων εὑρέθη
ὑπὸ παρομοίως δυσχερεῖς καὶ
ἀκόμη κατὰ πολὺ χειροτέρας συνθήκας.
Ἐναντίον τῶν ὁποίων νικηφόρως ἐπάλαισε
μὲ τὴν δύναμιν τοῦ ἀγωνιστικοῦ
του φρονήματος καὶ τὴν ἀδιασάλευτον
πίστιν εἰς τὴν ἐλευθερίαν καὶ
τὰ δίκαιά του. Φωτεινὸν μετέωρον τοιούτων
ἀγώνων καὶ ὁ ἑορταζόμενος
ἀπελευθερωτικὸς ἀγὼν τοῦ
1821. Ὁ ὁποῖος καὶ προσφέρει
καὶ πάλιν τώρα τὸ δίδαγμά του πρὸς
πάντας : τὸν Ἑλληνισμόν, πρὸς ἐνδυνάμωσιν
τῆς ἀγωνιστικότητός του∙ τοὺς
ξένους ἐπιβούλους, διὰ νὰ μὴ
αὐταπατῶνται.
Καὶ
ἔτσι οἰστρηλατούμενος ὁ Κυπριακὸς
Ἑλληνισμός, μνήμων τοῦ παρελθόντος του
καὶ ἀγνοῶν τὰς μὲ τόσον
κυνισμὸν καὶ ἀναίδειαν διατυπουμένας
εἰς βάρος του ἀπειλὰς ἐπισήμων
ξένων, θὰ καταψηφίσῃ ἀδιστάκτως,
κατὰ τὸ προβλεπόμενον δημοψήφισμα, τὸ
ὑπὸ κυοφορίαν σχέδιον ὁλοκληρωτικοῦ
ἐξανδραποδισμοῦ του. Διὰ νὰ
μὴ γίνῃ εἰς ξένους ὑποτελὲς
καὶ τὸ ἐλεύθερον τμῆμα τῆς
Κύπρου, νὰ
μὴ ἀφανισθῇ τελειωτικῶς ἡ
Κύπρος μὲ τὴν θέλησιν τοῦ λαοῦ
της.
Εἶναι ἡ
ἀπὸ τὰ βάθη τῶν χιλιετηρίδων
ἐκπορευομένη προσταγὴ τῶν προπατόρων
μας.
Νέα Πεντέλη, 23η
Μαρτίου 2004.
Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης
www.sartzetakis.gr